Κύριε Πρόεδρε,
Με ιδιαίτερη χαρά σας υποδέχομαι στην Αθήνα ως τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας που συνεχίζει, με εμβληματικό μάλιστα τρόπο, την λαμπρή παράδοση των μεγάλων Προέδρων της φίλης και γείτονος Ιταλίας, οι οποίοι διακρίνονται για το δημοκρατικό ήθος, την βαθιά ανθρωπιστική μόρφωση και την συνετή προσήλωση στα Ευρωπαϊκά Ιδεώδη. Την προσωπικότητά σας κοσμεί επιπροσθέτως η διεθνώς γνωστή νομική σας κατάρτιση, η οποία επισφραγίζει την άκρως θεσμική σας παιδεία και νοοτροπία.
Η επίσημη επίσκεψή σας στην Αθήνα πραγματοποιείται σε μια περίοδο κατά την οποίαν οι Χώρες μας και οι Λαοί μας βιώνουν, έστω και με διαφορετική ένταση ή και μορφή, την σύμπτωση δύο κρίσεων που προφανώς ξεπερνούν τα σύνορά μας, αφού τείνουν να πάρουν τα χαρακτηριστικά υπαρξιακών, κυριολεκτικώς, κρίσεων για την εποχή και το μέλλον της Ευρωπαϊκής μας Οικογένειας και του Ευρωπαϊκού Οικοδομήματος. Πρόκειται για την οικονομική και για την προσφυγική κρίση. Η πρώτη, ιδίως μέσα από την διεύρυνση των ανισοτήτων και την ραγδαία επιδείνωση της ανεργίας –πρωτίστως των νέων- δοκιμάζει δεινώς την κοινωνική μας συνοχή. Ενώ η δεύτερη μας θέτει όλους, ως πραγματικούς Ευρωπαίους Πολίτες, προ των ευθυνών μας αναφορικά με το ότι οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε τους μεν πρόσφυγες υπό όρους γνήσιου Ανθρωπισμού και σεβασμού των απαράγραπτων Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Τους δε τρομοκράτες και εκφραστές της σύγχρονης βαρβαρότητας ως εγκληματίες, οι οποίοι διαπράττουν εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας.
Κύριε Πρόεδρε,
Είμαι βέβαιος ότι στον δρόμο της αντιμετώπισης αυτής της διπλής κρίσης οι Χώρες μας και οι Λαοί μας θα πορευθούν ενωμένοι και αλληλέγγυοι, όπως άλλωστε επιβάλλει αλλά και υπόσχεται η μακραίωνη –πλην μικρών χρονικώς περιόδων- συμπόρευσή μας στην λεωφόρο της Ιστορίας. Συμπόρευση, η οποία οδήγησε στην οικοδόμηση της Δημοκρατίας και του Πολιτισμού που σήμερα καλούμεθα να υπηρετήσουμε ειλικρινώς.
Η Αρχαία Ελλάδα και το Πνεύμα της, το οποίο είχε ήδη «εγκατασταθεί» στο ιταλικό έδαφος με τις αποικίες της «Μεγάλης Ελλάδας», της «Magna Graecia», επηρέασαν βαθιά την Ρώμη και τους εν γένει ορίζοντες της μετέπειτα Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Οι ελληνικές ρίζες του Δωδεκάδελτου Νόμου είναι προφανείς και πιστοποιημένες, ενώ οι Επιστήμες, η Φιλοσοφία και η Λογοτεχνία, που «ταξίδεψαν» από την Ελλάδα στην Ιταλία, βρήκαν κορυφαίους εκπροσώπους στη Ρώμη, ακόμη και σε επίπεδο Αυτοκρατόρων.
Ο Αδριανός –στον οποίο είναι αφιερωμένο το 2017 και τον οποίο εμείς θεωρούμε δικαίως Έλληνα και Αθηναίο- αποτελεί ένα από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα για το πώς η Ρώμη διέσωσε και συνέχισε την κληρονομιά της Αρχαίας Ελλάδας και του Αρχαίου Ελληνικού Πνεύματος, για να την παραδώσει ζωντανή στο Βυζάντιο και στις χριστιανικές καταβολές του, έτσι ώστε να παραμένει πάντα γόνιμη προκειμένου να θέσει τα θεμέλια της Αναγέννησης.
Και για να έλθω σε νεώτερα χρόνια, Έλληνες και Ιταλοί δεν πρέπει να λησμονούμε ότι οι δύο πρωτοκορυφαίοι δημιουργοί της νεοελληνικής ποιητικής συνείδησης, αλλά και της νεοελληνικής γλώσσας, δηλαδή ο Διονύσιος Σολωμός και ο Ανδρέας Κάλβος, είχαν ως σχεδόν πρώτη τους γλώσσα την ιταλική, σπούδασαν και έζησαν στην Ιταλία και διαμορφώθηκαν ποιητικά θητεύοντας στην πλούσια παράδοση του ιταλικού λυρισμού.
Κύριε Πρόεδρε,
Όντας λοιπόν κληρονόμοι του τριπτύχου που συνθέτουν η Αρχαία Ελλάδα, η Ρώμη και η Χριστιανοσύνη και έχοντας συναίσθηση του ότι οι τρεις αυτοί πυλώνες στηρίζουν σήμερα και το αέτωμα της Δημοκρατίας και του Πολιτισμού του Ευρωπαϊκού μας Οικοδομήματος, έχουμε το δικαίωμα αλλά και το χρέος να πορευθούμε από κοινού, εμπνεόμενοι από τα ιδανικά του, για ν’ αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες της διπλής κρίσης που προανέφερα, ήτοι της οικονομικής και της προσφυγικής κρίσης. Προς αυτή την κατεύθυνση θεωρώ ότι τρία είναι τα βασικά μας προτάγματα:
-Πρώτον, πρέπει να υπηρετήσουμε τον Άνθρωπο, την αξία του και την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητά του, έχοντας επίγνωση ότι για την Ευρώπη, την Δημοκρατία της και τον Πολιτισμό της ισχύει ο θεμελιώδης κανόνας πως η Οικονομία υπηρετεί τον Άνθρωπο και όχι ο Άνθρωπος την Οικονομία.
– Δεύτερον –και συνακόλουθα- πρέπει να θέσουμε ως βάση και γνώμονα των σκέψεων και των ενεργειών μας το ιδεώδες της Δικαιοσύνης. Και κυρίως της συνιστώσας της εκείνης που αφορά την αναλογική ισότητα, που σημαίνει ίση μεταχείριση ουσιωδώς όμοιων καταστάσεων αλλά και άνιση μεταχείριση ουσιωδώς ανόμοιων καταστάσεων. Μόνον έτσι θα μπορέσουμε να βάλουμε τέλος στην διάβρωση του κοινωνικού ιστού, την οποία προκαλεί η διεύρυνση των ανισοτήτων και η γιγάντωση της ανεργίας.
– Τέλος, τρίτον, τα δύο προηγούμενα προτάγματα συνθέτουν το χρέος μας να υπερασπισθούμε το Κοινωνικό Κράτος Δικαίου, το οποίο είναι αναπόσπαστο τμήμα όχι μόνο της Δημοκρατίας μας και του Πολιτισμού μας, αλλά της Δημοκρατίας και του Πολιτισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κατά τούτο υπερασπιζόμενοι το Κοινωνικό Κράτος Δικαίου υπερασπιζόμαστε την συνοχή και την προοπτική του όλου Ευρωπαϊκού μας Οικοδομήματος καθώς και την αποτελεσματική άμυνά του απέναντι σ’ όλα εκείνα τ’ απολιθώματα του φασισμού και του ναζισμού που το επιβουλεύονται.
Κύριε Πρόεδρε,
Στο πρόσωπό σας, που εκφράζει ιδανικά τις αρχές και τις αξίες της Μεγάλης σας Χώρας, της Ιταλικής Δημοκρατίας, εμείς οι Έλληνες και εγώ προσωπικώς αναγνωρίζουμε έναν εξαιρετικό σύμμαχο τόσο στην κοινή μας διμερή πορεία στους σημερινούς ταραγμένους καιρούς όσο και στην πορεία μας μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, υπό όρους ουσιαστικής και ανυπόκριτης Αλληλεγγύης. Γιατί είναι ακριβώς αυτή η Αλληλεγγύη –που μας λείπει, δυστυχώς, σε κρίσιμους τομείς- η οποία μπορεί να θωρακίσει την Ευρώπη μας προκειμένου να διαδραματίσει τον ιστορικό της ρόλο όχι μόνο για τους Λαούς της αλλά για ολόκληρη την Ανθρωπότητα.
Μ’ αυτές τις σκέψεις επιτρέψατέ μου να ευχηθώ σ’ εσάς, προσωπικώς, Κύριε Πρόεδρε, υγεία και ευτυχία. Και στον Φίλο Ιταλικό Λαό ευημερία και επιτυχία για να συνεχίζει αδιάκοπα την ιστορική δημιουργική διαδρομή του.-
Φωτογραφία: ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΠΕΛΤΕΣ