Στο πλαίσιο του Έτους «Ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Κληρονομιάς 2018», το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο -το σημαντικότερο Μουσείο στον Κόσμο για την Αρχαία Ελληνική Τέχνη- οργανώνει αυτή την εμβληματική έκθεση με τον, άκρως αντιπροσωπευτικό, τίτλο «Οι αμέτρητες όψεις του Ωραίου στην Αρχαία Τέχνη», για την μεγάλη Επέτειο των 150 χρόνων Ιστορίας του.
- Το ότι η επετειακή αυτή Έκθεση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου είναι, κυριολεκτικώς, εμβληματική, προκύπτει αβιάστως από τον εξίσου εμβληματικό πλούτο των εκθεμάτων της Έκθεσης. Εκθεμάτων, τα οποία αναδεικνύουν πληθώρα εκφράσεων υψηλής αισθητικής, από τη νεολιθική περίοδο ως την ύστερη αρχαιότητα, και τα οποία έχουν επιλεγεί ανάμεσα στα αναρίθμητα αντικείμενα των, αμύθητης πολιτιστικής αξίας, συλλογών του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου.
- Τα αντικείμενα που συνθέτουν τις τέσσερις ενότητες της Έκθεσης, αναδεικνύουν με μοναδική ενάργεια την ουσιαστική και άρρηκτη σχέση ανάμεσα στην πραγματική Τέχνη και στο Ωραίο. Μια σχέση η οποία διαγράφεται, με στοιχεία απαράμιλλης πολιτιστικής αξίας, ως πορεία της Τέχνης προς τον ανέφικτο ορίζοντα της διαρκούς αναζήτησης του Ωραίου.
- Κάπως έτσι η Έκθεση, η αφιερωμένη στις «αμέτρητες όψεις του Ωραίου στην Αρχαία Τέχνη», μας μυεί στο πόσο δύσκολο είναι ν’ αναλύσει κανείς το, οιονεί φυσικό, αμάλγαμα του Ωραίου και της Τέχνης, αποχωρίζοντας τα δύο «πυρηνικά» στοιχεία που το συνθέτουν. Και τούτο διότι στο πεδίο της πραγματικής Τέχνης πάντα θ’ απασχολεί τον Άνθρωπο, ως άλλο «δήλιον πρόβλημα» «διπλασιασμού του κύβου» -όπου η επιλογή ως προς το ποιος είναι ο αρχικός «κύβος», η «Τέχνη» ή το «Ωραίο», μοιάζει αδύνατη- το εξής δίλημμα:
Α. Η Τέχνη αναζητεί το Ωραίο, για να δικαιώσει την αποστολή της ως η πιο πρόσφορη δράση του Ανθρώπου στον δρόμο δημιουργίας Πολιτισμού, ήτοι στον μόνο δρόμο που μπορεί να οδηγήσει τον Άνθρωπο ώστε να καταστεί, έστω και οριακώς, «εικόνα και ομοίωση» του Δημιουργού του;
Β. Ή το Ωραίο αναζητεί την Τέχνη, αφού μόνον η πραγματική Τέχνη μπορεί ν’ αποδώσει το Ωραίο, και μάλιστα σε τέτοιον βαθμό, ώστε ευλόγως θα μπορούσε κανείς να διερωτηθεί αν, δίχως την πραγματική Τέχνη, θα ήταν δυνατό να συλλάβει ο Άνθρωπος την ουσία του Ωραίου;
- Όπως και να έχουν τα πράγματα, ένα είναι γεγονός: Η Έκθεση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, με τις «αμέτρητες όψεις του Ωραίου στην Αρχαία Τέχνη», είναι μια έκθεση για τον Άνθρωπο. Τον Άνθρωπο δημιουργό Τέχνης και Πολιτισμού. Τον Άνθρωπο που μπορεί να εκτιμήσει το Ωραίο. Γιατί δίχως τον Άνθρωπο δεν νοείται ούτε το Ωραίο, ούτε η Τέχνη.
Περιορίζομαι στις σκέψεις αυτές που, ούτως ή άλλως, είναι φτωχές για να εκφράσουν το μεγαλείο αυτής της Έκθεσης του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, η οποία αναδεικνύει τον αιώνιο διάλογο ανάμεσα στην Τέχνη και το Ωραίο. Και αξίζει να θυμόμαστε ότι όσο διαρκεί ο διάλογος αυτός, υπάρχει και θα υπάρχει Πολιτισμός. Και μαζί με τον Πολιτισμό θα υπάρχει ο Άνθρωπος και η Ανθρωπότητα, βεβαίως όπως επιτάσσει ο προορισμός του Ανθρώπου.
Φωτογραφία: ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ