ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Δασκαλάκη, με ιδιαίτερη χαρά σας υποδέχομαι στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Kαι θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι όλοι οι Έλληνες, ανεξαιρέτως, είμαστε υπερήφανοι για σας. Υπερήφανοι για το κύρος και το ήθος το επιστημονικό, που έχει αποκτήσει παγκόσμια εμβέλεια. Και το οποίο μάλιστα υπερβαίνει κατά πολύ τον χώρο των μαθηματικών. Αυτό το κύρος δεν το αποκτήσατε όταν πήρατε το βραβείο παγκόσμιας εμβέλειας στο χώρο των μαθηματικών, Nevanlinna. Αυτό το βραβείο είναι απλώς η επιβεβαίωση ενός κύρους που το είχατε ήδη.
Θα κρατήσω από όσα έχετε πει τον τελευταίο καιρό -γιατί φυσικά δεν θα τολμούσα να μπω στο χώρο της επιστήμης σας- μια φράση σας από μια σας συνέντευξη, που θεωρώ κορυφαία. Είχατε πει ότι όσο περνάει ο καιρός, οι μηχανές αποκτούν τη δική τους νοημοσύνη και σε λίγο καιρό θα παίρνουν τις δικές τους αποφάσεις. “Θέσατε τον δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων”, σε ό,τι αφορά την σύγκριση της τεχνητής νοημοσύνης και της ανθρώπινης νοημοσύνης και τους κινδύνους που συνεπάγεται αυτή η υπέρβαση που θα μπορούσε να επέλθει. Νομίζω πως με το κύρος που έχετε, με τις γνώσεις που έχετε, μπορείτε και πρέπει -και εσείς και όσοι εργάζεσθε στον ίδιο τομέα- να αναδείξετε πόσο για τις επόμενες γενιές -όχι μόνο στην Ελλάδα, παγκόσμια- υπάρχει ο τεράστιος κίνδυνος της μετάπτωσης της επιστήμης και της γνώσης σε πληροφορία. Πόσο κινδυνεύουν οι νέες γενιές, ιδίως στο χώρο των ανθρωπιστικών επιστημών, από αυτή την μετάπτωση. Και πρέπει να την αποφύγουμε όσο είναι δυνατόν. Θεωρώ ότι σε επιστημονικό επίπεδο είναι το μεγαλύτερο διακύβευμα το οποίο έχουμε να αντιμετωπίσουμε στο άμεσο, και όχι μόνο στο απώτερο, μέλλον. Τέλος, θέλω να ευχηθώ οι νέοι Έλληνες να μην χρειάζεται να φεύγουν, όπως φύγατε αφού σπουδάσατε, για να πάνε στο εξωτερικό, σ’ ένα πολύ μεγάλο πανεπιστήμιο όπως είναι το ΜΙΤ, για ν’ αποκτήσουν αυτό το κύρος, το οποίο εσείς διαθέτετε. Θα ήθελα πραγματικά -και είναι σημαντικό για την Ελλάδα και το μπορεί η Ελλάδα- οι άνθρωποι να καταξιώνονται εδώ, ν’ “ακτινοβολούν” από εδώ και να τους αναζητεί η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα ήδη καταξιωμένους στην Ελλάδα.
Για να συμβεί όμως αυτό υπάρχει μια απαραίτητη προϋπόθεση και το ξέρετε. Και θέλω μέσα απ’ αυτή τη συνάντηση να το πω δημόσια: Πρέπει, για να φτάσουμε εκεί, η Kοινωνία και η Πολιτεία μας να υιοθετήσουν ανυπόκριτα την έννοια της Αριστείας, της πραγματικής Αριστείας. Μιας αριστείας που σημαίνει ότι δίνουμε σε κάθε άνθρωπο, ανεξάρτητα από την καταγωγή του και τις οικονομικές του δυνατότητες, την δυνατότητα ν’ αναπτύξει την προσωπικότητά του. Δηλαδή, την δυνατότητα να ξεκινάει από την ίδια αφετηρία με τους άλλους, με τις ίδιες ευκαιρίες. Σ’ έναν Τόπο όπως είναι η Ελλάδα, που πιστεύω στο ανθρώπινο δυναμικό το οποίο διαθέτει, αν η Αριστεία επικρατήσει, τότε είναι άλλες οι δυνατότητές του. Μεγάλες δυνατότητες που πρέπει να τις αναπτύξουμε όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά για την Ευρώπη, για την Παγκόσμια Κοινότητα γενικότερα. Συγχαρητήρια θερμά και πάλι.
ΚΩΝ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Ευχαριστώ πολύ. Και να ξέρετε ότι δουλεύουμε και για την σύμπλευση του ανθρώπου και της μηχανής στο μέλλον και για την συνεργασία των Ελλήνων του εξωτερικού και των Ελλήνων του εσωτερικού. Πραγματικά πιστεύω ότι υπάρχει πολύ ταλέντο στην Ελλάδα και πρέπει να το εκμεταλλευτούμε. Όπως λέτε, η Αριστεία είναι κάτι που πρέπει να προβάλλουμε και να ενισχύσουμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και έχουμε και το ζωντανό παράδειγμα.
Φωτογραφία: ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΟΡΕΣΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ