Εύζωνες,
Αποτίουμε σήμερα τον οφειλόμενο φόρο τιμής σ΄ ένα συνάδελφό σας, ο οποίος μαζί σας υπηρέτησε τις αρχές και τις αξίες της Προεδρικής Φρουράς. Αρχές και αξίες, οι οποίες απηχούν το πνεύμα , την ιστορική διαδρομή και την προοπτική του Έθνους μας. Έπεσε κατά την άσκηση του καθήκοντος, παρά το γεγονός πως ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν να γίνει, έγινε. Έτσι ήταν το θέλημα το Θεού. Εμείς σήμερα, εδώ, έχουμε χρέος να τιμούμε τη μνήμη του, να τιμούμε το παράδειγμά του. Όσοι τον γνωρίσατε και τον ζήσατε, κρατήστε τον χαραγμένο στην μνήμη σας. Εκείνοι που δεν τον γνωρίσατε αλλά είστε σήμερα εδώ και εκείνοι που θα έρθουν και θα βλέπουν το όνομά του χαραγμένο σε αυτή την αίθουσα, ας αναλογίζονται το παράδειγμά του. Γιατί τέτοια παραδείγματα είναι πολύτιμα ιδίως σε αυτούς τους κρίσιμους καιρούς. Θέλω, κλείνοντας αυτή τη σύντομη ομιλία μου, ν’ απευθυνθώ στους οικείους του, στους γονείς του, στους λοιπούς συγγενείς και να τους πω ότι ο πόνος βεβαίως είναι αβάσταχτος, το κενό δεν μπορεί ν’ αναπληρωθεί, αλλά να θυμάστε: Η αιωνιότητα των ανθρώπων εξαρτάται από αυτό που αφήνουν πίσω τους και όχι από τα χρόνια που περνούν επί γης. Κατά τούτο ο Σπύρος θα έχει την αιωνιότητα εκείνη, η οποία χαρακτηρίζει τους ανθρώπους με το δικό του ήθος και την δική του πίστη στην Πατρίδα. Αιωνία η μνήμη του.
Φωτογραφία: ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ