ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μακαριώτατε, σας ευχαριστώ θερμώς για την επίσκεψη αυτή. Με ιδιαίτερη χαρά σας υποδέχομαι στο Προεδρικό Μέγαρο και θέλω να σας πω – και το οφείλω αυτό και ως Έλληνας πολίτης αλλά και ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας – ότι είμαι περήφανος, όπως είμαστε περήφανοι όλοι οι Έλληνες, για το μεγάλο έργο σας. Που δεν είναι έργο μόνο για την Ελλάδα, αλλά είναι έργο για την Ορθοδοξία. Εύχομαι ο Θεός να σας δυναμώνει, ώστε να φέρετε σε πέρας το έργο αυτό. Και μακάρι το δικό σας παράδειγμα να βρει μιμητές, όχι μόνο εντός Ελλάδος, αλλά γενικότερα στο χώρο της Ορθοδοξίας. Να είσθε καλά και να είναι ο Θεός μαζί σας.
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ: Εξοχώτατε κύριε Πρόεδρε, έχω καθυστερήσει πάρα πολύ. Θυμάσθε που σας τηλεφώνησα αμέσως μετά την εκλογή σας, αλλά και τώρα θέλω με όλη μου την καρδιά να ευχηθώ αυτό το οποίο εύχομαι στους εν αρχή όντες: Σοφία διορατική για σωστές εκτιμήσεις και σωστές αποφάσεις και σωστές ενέργειες.
Καταλαβαίνετε, ότι συνέπεσε τώρα μια συνάντηση που την είχαμε κανονίσει από καιρό να συμπέσει με άλλα πράγματα. Ελπίζω, να μην υπάρχει καμία παρανόηση, δεν συσχετίζεται καθόλου με πολιτικά θέματα η δική μου παρουσία εδώ. Άλλωστε, όταν ανασυστήθηκε η Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας πήραμε μία απόφαση: Μακριά από οποιαδήποτε πολιτική ανάμιξη, αλλά βεβαίως κάθε πολίτης είναι υπεύθυνο πρόσωπο και πρέπει να κάνει τις επιλογές του. Αλλά ως Εκκλησία είμαστε μακριά από οποιαδήποτε εσωτερική ή εξωτερική ανάμιξη. Απλώς το λέγω ως αποφυγή τυχόν παρανοήσεων, που είναι πολύ συχνές νομίζω τον τελευταίο καιρό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η πνευματική σας ακτινοβολία είναι τέτοια που δεν αφήνει την παραμικρή αμφιβολία σχετικά με τον σκοπό για τον οποίον επισκέπτεσθε κάθε πολιτικό, συμπεριλαμβανομένου και του Προέδρου της Δημοκρατίας.
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ: Ξέρω ότι έχετε ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την παγκόσμια ειρήνη. Και ένας λόγος που ήθελα να σας ενημερώσω είναι ότι την επομένη Κυριακή, με πρωτοβουλία της Ορθοδόξου Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Αλβανίας, της Διασκέψεως των Καθολικών Επισκόπων και ενός πολύ σημαντικού Συνδέσμου, της Κοινότητος Sant’ Egidio, θα κάνουμε Διαθρησκειακή Συνέλευση πολύ σημαντική, με θέμα ‘Είναι δυνατή πάντοτε η ειρήνη’ με ερωτηματική ή χωρίς ερωτηματικό. Είναι μια πρωτοβουλία πολύ σημαντική, θα έρθουν από όλες τις θρησκείες – ξέρετε, από τα χρόνια που ήμασταν μαζί, ότι ο χώρος μου στο Πανεπιστήμιο ήταν η ιστορία των θρησκευμάτων – από 50 χώρες, περίπου 500 σύνεδροι και άλλοι 2000 περίπου θα είναι οι παρατηρητές. Νομίζω είναι σημαντικές πρωτοβουλίες, γιατί δεν είναι μόνο τα πολιτικά, είναι τα οικονομικά και τα διαθρησκειακά, τα οποία είναι κρίσιμα θέματα για την εποχή τη δική μας. Και ήθελα να σας ενημερώσω λίγο περισσότερο γι’αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ιδίως σε μια εποχή που το Μεταναστευτικό έχει πάρει αυτή την εκρηκτική διάσταση και που επηρεάζει – μολονότι παραμένει πάντα κατ’εξοχήν ανθρωπιστικό θέμα – και την Παγκόσμια Ειρήνη. Γιατί αν, Μακαριώτατε, έχει αυτή την εκρηκτική διάσταση σήμερα το Μεταναστευτικό, είναι γιατί δεν έχουμε φροντίσει όλα τα Κράτη, όλοι οι Οργανισμοί, οι εστίες πολέμου – ιδίως στη Μέση Ανατολή – που το προκαλούν, να σβήσουν.
Γι’αυτό τέτοιες πρωτοβουλίες που παίρνετε είναι σημαντικές και για το μείζον αυτό ζήτημα, το Μεταναστευτικό. Το οποίο ζούμε σήμερα και για το οποίο – το έχω τονίσει επανειλημμένα, το επαναλαμβάνω για μιαν ακόμη φορά – η Ευρώπη πρέπει αμέσως να πάρει θέση και πρέπει να υπάρξει αμέσως Σύνοδος Κορυφής. Χαίρομαι γιατί και ο κ.Γιούνκερ και ο κ.Ολάντ και η κα Μέρκελ, χθες ιδίως, τόνισαν τη σημασία του, αναγνωρίζοντας την ανάγκη να υπάρξει αμέσως μια ευρωπαϊκή πολιτική, ανάλογη των αρχών και των αξιών που έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση.
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, ξέρω ότι αγαπάτε τις προκλητικές, όχι προφητείες, αλλά διαπιστώσεις. Και θέλω να σας πω ότι πριν από πολλά χρόνια είχα διατυπώσει μία τολμηρή άποψη: Ότι στον 20όν αιώνα, πολλοί άνθρωποι που υπέφεραν βρήκαν καταφύγιο σε μια ελπίδα ουτοπική, ότι θα μπορούσε να υπάρξει με το α΄ σύστημα μια καλύτερη και δικαιότερη κοινωνία. Στηρίχθηκε σε εντελώς αθεϊστικές προϋποθέσεις. Στον δικό μας τον αιώνα υπάρχει κάτι πολύ πιο επικίνδυνο: Οι ίδιοι άνθρωποι που υποφέρουν, να ξαναζητήσουν πάλι ένα καινούργιο προλεταριάτο να βρει καταφύγιο σε ορισμένες περιοχές που έχουν θρησκευτική δυναμική και – θα έλεγα λίγο περισσότερο – χρησιμοποιούν την ατομική ενέργεια της θρησκείας. Αυτό με φοβίζει. Και απ’αυτής της πλευράς οι δυτικές κοινωνίες
έχουν υποχρέωση να είναι περισσότερο δίκαιες και περισσότερο αλληλέγγυες εγκαίρως. Όχι αφού αρχίσει η πυρκαγιά του πολέμου στη Μέση Ανατολή να κάνουν ότι κλαίνε δήθεν. Άρα, θα χρειασθεί λίγο πιο τολμηρή διατύπωση για το πού βρίσκεται ο κίνδυνος. Όλη εκείνη η ιστορία με το Ιράκ και τη Συρία σχετίζεται άμεσα με ευθύνες των πλουσίων και δυνατών της Δύσεως. Και θα χρειασθεί να είμαστε πιο αυτοκριτικοί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και ιδίως η Ευρώπη. Γιατί σ’αυτήν ανήκει το βάρος και η ευθύνη. Εκείνη είναι – και οφείλει να είναι – η ηγέτιδα δύναμη στα θέματα των αρχών και των αξιών του Ανθρωπισμού, της Κοινωνικής Δικαιοσύνης. Όταν μάλιστα ένας από τους βασικούς πυλώνες της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο τρίτος βασικός πυλώνας, είναι η Χριστιανοσύνη.
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ: Μόνο που καμιά φορά τη Χριστιανοσύνη λίγο τη στραμπουλάμε με τον δικό μας τρόπο. Δίνουμε προτεραιότητα σε εξωτερικά πράγματα. Εγώ θυμάμαι από τις νεανικές ακόμα μελέτες, κάτι που μου είχε μείνει στο μυαλό: «Αληθεύειν και ποιείν δίκαια αρεστά παρά Θεώ μάλλον ή θυσιών αίμα». Το να λέμε την αλήθεια και να είμαστε δίκαιοι έχει προτεραιότητα. Όλα τα άλλα είναι καλά, αλλά είναι λίγο ‘γιορτές’. Εκεί είναι το κρίσιμο πράγμα, το οποίο θα χρειασθεί έντονη αυτοκριτική από όλους μας. Αρχίζοντας βεβαίως από μας τους ίδιους πρώτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ευχαριστώ πάρα πολύ, Μακαριώτατε.-