ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σεβασμιώτατε, επιτρέψατέ μου, ανατρέποντας λίγο το πρωτόκολλο, να προηγηθώ εγώ. Να σας ευχαριστήσω που είσθε εδώ και να σας πω την χαρά που αισθάνομαι και την τιμή γι’αυτήν την επίσκεψη.
Πριν από λίγες ημέρες επισκέφθηκα την Έκθεση που γίνεται εδώ, στο Μουσείο Μπενάκη, με τα σχέδια του Santiago Calatrava για τον Ναό του Αγίου Νικολάου, τον οποίον έχετε φιλοδοξήσει και Εσείς και η Ομογένεια να γίνει προσκύνημα της Χριστιανοσύνης γενικότερα. Και εύχομαι να με αξιώσει ο Θεός το Πάσχα του 2017, που έχει προγραμματισθεί να είναι τα Θυρανοίξια, να είμαι εκεί. Θα το προσπαθήσω. Το θεωρώ και σαν μια αποστολή μου, αλλά και σαν ένα προσκύνημα.
0Το δεύτερο που θέλω να σας επισημάνω είναι τις θερμές ευχαριστίες, και εμού και του Ελληνικού Λαού, στο πρόσωπό Σας και στην Ομογένεια. Διότι τις δύσκολες ώρες που η Ελλάδα αγωνιζόταν για να παραμείνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη, και Εσείς και η Ομογένεια πράξατε τα δέοντα προς την Κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών. Τόσο προς τον Πρόεδρο Ομπάμα, όσο και προς τον Αντιπρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών και τον Υπουργό Οικονομικών, ώστε να υπάρξει η αναγκαία πίεση στήριξης της Ελλάδας. Γιατί η Ελλάδα αξίζει αυτήν την πορεία εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο Ελληνικός Λαός έχει κάνει πολλές θυσίες για να παραμείνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και αυτές οι θυσίες δεν μπορεί να πάνε χαμένες. Και αυτό πρέπει να το αντιληφθούν και οι εταίροι μας και οι δανειστές μας.
Πράξατε πολλά την εποχή εκείνη και το πράξατε από καρδιάς. Γι’αυτό και πρέπει δημόσια να ομολογήσω ότι το αίσιο πέρας αυτής της διαπραγμάτευσης οφείλεται εν πολλοίς και σε Σας και στην Ομογένεια, η οποία, για μιαν ακόμη φορά, έδειξε ότι τις κρίσιμες ώρες είναι κοντά στην Ελλάδα, κοντά στο Έθνος μας, αναπόσπαστο κομμάτι του Ελληνισμού.
Εμείς εδώ, στην Ελλάδα, θα αγωνισθούμε, θα τα καταφέρουμε. Ο Ελληνικός Λαός στα δύσκολα ξέρει να ενώνεται και ν’αγωνίζεται. Αλλά πρέπει να καταστεί σαφές σ’όλους τους φίλους μας, και στις Ηνωμένες Πολιτείες και στους εταίρους μας στην ΕΕ, ότι πρέπει να υπάρξουν διορθωτικές κινήσεις, ώστε και οι θυσίες βέβαια να μην πάνε χαμένες και να πάψει να υπάρχει αυτή η ανθρωπιστική κρίση, την οποίαν αντιμετωπίζουμε σήμερα.
Προσθέτω μιαν άλλη επισήμανση που νομίζω ότι ταιριάζει και στον ρόλο της Ομογένειας και στον δικό Σας ρόλο, αυτόν τον ποιμαντικό ρόλο τον τόσο σημαντικό, που έχετε αναδείξει όλα αυτά τα χρόνια: Ξέρετε το προσφυγικό θέμα που έχει δημιουργηθεί. Ξέρετε ότι αυτές οι ροές προσφύγων αναδεικνύουν ζητήματα που πλήττουν τον δυτικό πολιτισμό. Δεν μπορεί να συμπεριφερόμαστε σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη μ’αυτούς τους όρους. Δεν μπορεί – θα το λέγω κουραστικά – η Μεσόγειος, η περιοχή του Φωτός και της Ειρήνης, να ξεβράζει πτώματα και πτώματα μικρών παιδιών ιδίως. Αλλά, για να σταματήσει αυτό, Σεβασμιώτατε, είναι ανάγκη να σταματήσει ο πόλεμος στην Μέση Ανατολή και ιδίως στην Συρία. Όσο διαρκεί αυτός ο πόλεμος, που είναι όνειδος για τον δυτικό πολιτισμό, θα υπάρχουν ροές προσφύγων, θα υποφέρει ο Άνθρωπος. Και βεβαίως, από εκεί και πέρα, θα αντιμετωπίζει όλα αυτά τα προβλήματα η Δύση και ιδίως η Ευρώπη.
Θερμώς σας παρακαλώ να μεταφέρετε και Εσείς και η Ομογένεια προς την Κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών, με όλον τον σεβασμό στην άσκηση της δικής της πολιτικής, που είναι δικό της ζήτημα – δεν αποτελεί παρέμβαση – την ανάγκη να ενεργοποιηθεί αυτή η Μεγάλη Δύναμη, οι Ηνωμένες Πολιτείες, που είναι ταγμένη να υπηρετεί και την ειρήνη. Να ενεργοποιηθεί για να σταματήσει αυτός ο πόλεμος. Δεν μπορεί να συνεχισθεί αυτή η εμπόλεμη κατάσταση.
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ: Έχετε δίκιο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και νομίζω πως είναι άλλη μια μεγάλη αποστολή της Ομογένειας και δική Σας. Σας ευχαριστώ. Συγγνώμη που σας κούρασα με πολλές αποστολές που σας αναθέτουμε, αλλά ξέρετε ότι είσθε ένα μεγάλο στήριγμα για τον Ελληνισμό.
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Πρέπει να σας πω ότι αισθάνομαι πάρα πολύ μεγάλη τιμή και συγκίνηση που είμαι μαζί σας. Θεωρώ ότι αυτός είναι ένας ιερός χώρος, δεν είναι απλώς επίσημος. Και θεωρώ ότι έχει ένα στοιχείο πολύ σημαντικό: ότι είστε εσείς ο Πρόεδρος. Διότι και στην κρίση στην οποία βρεθήκατε, μόλις σχεδόν αναλάβατε τα καθήκοντά σας, δείξατε έναν ασυνήθη συνδυασμό μεγάλου πάθους, με πολλή σοφία και πολλή στοργή. Αυτά δεν συνδυάζονται εύκολα. Εσείς το δείξατε με τρόπο πραγματικά υπέροχο. Και σας είμεθα ευγνώμονες. Και το σημείωσαν οι άνθρωποι στην ομογένεια: «Δείτε πώς κινήθηκε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Ελλάδας». Έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο η παρουσία σας. Όντως αισθανόμαστε ότι έχουμε μια πολύ μεγάλη ευθύνη.
Προχθές, το Σάββατο, τιμήσαμε τον Αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, κ. Μπάιντεν, με το βραβείο Αθηναγόρα, το οποίο δίδεται για προσφορά έργου υπέρ της ελευθερίας, υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θρησκευτικών δικαιωμάτων κτλ. Ο Αντιπρόεδρος δεν ήρθε κι έφυγε. Ήρθε στις 6.30 το απόγευμα, φωτογραφήθηκε με μερικούς που ήθελαν να φωτογραφηθούν και στη συνέχεια κάθισε σε όλη την τελετή και το δείπνο, σχεδόν μέχρι τις 10 το βράδυ. Ήμασταν σχεδόν τέσσερις ώρες μαζί. Και ήμασταν δίπλα δίπλα. Και λέω: «Κύριε Αντιπρόεδρε, δεν ξέρω τι σας μεταδίδουν οι υπηρεσίες πληροφοριών, αλλά πρέπει να ξέρετε τι προσφέρει η Ελλάδα, παρά την κρίση στην οποία έχει βρεθεί όλα αυτά τα χρόνια. Να σας πω μια περίπτωση: το νησί της Μυτιλήνης. Το νησί του Ιπποκράτους». Αυτά ξέρετε είναι ευκαιρίες που δεν είναι εύκολες, κατευθείαν, σε τέτοια κέντρα λήψεως αποφάσεων. Ο Θεός μας έδωσε αυτή τη δυνατότητα, να έχουμε αυτή την επικοινωνία. Ο Αντιπρόεδρος ήταν μεταξύ του Πρέσβη της Ελλάδας και εμού, τον είχαμε στην μέση. Και είπα στον Πρέσβη: «Τώρα θα δώσουμε όσο μπορούμε μεγαλύτερη δόση στον Αντιπρόεδρο, επί τη ευκαιρία». Και ήταν κάτι το πάρα πολύ ωραίο.
Όταν επιστρέψω περιμένουμε μια συνάντηση με τον Πρόεδρο και με ορισμένους άλλους παράγοντες. Θα του μιλήσω και μετά την παρούσα επίσκεψή μου και θα του πω αυτό που ζήσαμε εχθές και προχθές, στο συνέδριο για την Μέση Ανατολή και ιδίως για την Συρία. Γιατί εμείς έχουμε και μια εμπλοκή κ. Πρόεδρε. Στην Αμερική έχουμε αντιπροσώπευση του Πατριαρχείου Αντιοχείας, είναι πολλοί που είναι Σύριοι και Λιβανέζοι και αυτοί υπάγονται εκκλησιαστικά στο Αντιοχείας. Ο Ιεροσολύμων έχει την Παλαιστίνη και την Ιορδανία. Είναι μεγάλος αριθμός αυτοί οι άνθρωποι και καταλαβαίνετε την αγωνία τους. Μετέχουν αυτοί, όπως και άλλοι αρχιερείς και ηγέτες επί μέρους δικαιοδοσιών, Ρώσοι, Βούλγαροι, Σέρβοι, Ρουμάνοι, Καρπαθορώσοι, Ουκρανοί. Έχουμε μια ομάδα 55 αρχιερέων. Είχαμε μια έντονη συνέλευση τον περασμένο Σεπτέμβριο και είχαμε την ευκαιρία να αναφερθούμε πολύ στο θέμα της Συρίας και να πιέσουμε όσο μπορούμε την αμερικανική κυβέρνηση για να σταματήσει αυτή η φοβερή ιστορία.
Πρέπει να σας πω και επισήμως ότι όσες φορές έχουμε βρεθεί, όχι μόνο με τον παρόντα Πρόεδρο, τον Ομπάμα, αλλά και με τον Μπους, στις δύο περιόδους της θητείας του και τον Πρόεδρο Κλίντον, από όλους, κ. Πρόεδρε, πάντα άκουγα: «Ξέρουμε γιατί θα μας μιλήσετε. Θα μας μιλήστε για το Οικουμενικό Πατριαρχείο, για την Κύπρο, για το όνομα της Μακεδονίας κτλ. Αλλά εμείς θέλουμε, επειδή εκπροσωπείτε δύο κορυφαία γεγονότα και φαινόμενα που είναι ο κλασικός και μετακλασικός ελληνισμός, που μας φέρνουν τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τον σεβασμό της ανθρώπινης ζωής και όχι μόνο αυτά. Δεν μας έδωσε, δηλαδή, μόνο πολιτιστικά πράγματα. Μας έδωσε τέχνη, επιστήμη, φιλοσοφία και από την άλλη μεριά έχετε την ορθοδοξία που είναι σε αδιάκοπη γραμμή από την εποχή που αρχίζει ο Χριστιανισμός ως φαινόμενο. Θέλουμε, λοιπόν, τη βοήθειά σας στην επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε εδώ, ως χώρα και ως κοινωνία. Μας χρειάζονται αυτά τα στοιχεία».
Λοιπόν, υπάρχει αυτός ο διάλογος και μάλιστα ο Πρόεδρος το κατέστησε σαφές αυτό. Μου λέει «Θέλω να είσαι σε μια ειδική επιτροπή για συνεργασία εκκλησιαστικών ομάδων με το κράτος σε θέματα όπως φερειπείν το θέμα αυτού που ονομάζεται “human trafficking” που έχει σχέση με διακίνηση εμπορίου γυναικών και παιδιών, που είναι 35 περίπου εκατομμύρια, είναι μια ειδική επιτροπή 15 ανθρώπων. Θέλουμε να είστε εκεί με άλλους 14. Ένα χρόνο κάνουμε αυτή τη μελέτη, αυτή τη δουλειά για να βρεθούν λύσεις. Και επομένως υπάρχει πάντοτε αυτή η δυνατότητα. Και γι αυτό το λόγο όλοι οι Πρόεδροι των Ηνωμένων Πολιτειών, από τον Κλίντον και μετά, δεν έπαψαν να μιλούν για το Πατριαρχείο. Εμείς επιμένουμε, έχουμε και τ΄ άλλα θέματα μαζί μας πάντοτε, για την Κύπρο και το Μακεδονικό και είπαμε παρά το ότι μπορεί να μην υπάρχουν άμεσα αποτελέσματα, δηλαδή δεν έχουν γίνει βήματα σημαντικά στα θέματα που απασχολούν το Οικουμενικό Πατριαρχείο… Τίτλο, οικουμενικός, οι δημεύσεις περιουσιών, το Πατριαρχείο δεν είναι νομικό πρόσωπο, η κλειστή Θεολογική Σχολή της Χάλκης, υπάρχουν τέτοια θέματα, και από την άλλη μεριά είναι το θέμα της Κύπρου. Σαράντα χρόνια δεν έχει γίνει ποτέ τίποτε. Λέμε ότι αν δεν κάναμε αυτή τη συνεχή προσπάθεια, θα χρησιμοποιείτο η μέθοδος «ρίξτε ένα θέμα στη λήθη και τελείωσε η ιστορία». Δεν αφήνουμε να περάσει στη λήθη κανένα απ΄ τα θέματα αυτά. Το ίδιο κάναμε και μόλις άρχισε η κρίση με την Ελλάδα και με ρωτούσαν. “Καλά, τί θα γίνει;”. Λέω “Koιτάξτε. Έχετε διαβάσει ιστορία; H Eλλάδα δεν είναι χώρα δυο ή τριών αιώνων. Δεν είναι χώρα ούτε καν δυο χιλιάδων ετών. Πάμε χιλιάδες χρόνια πίσω. Ξέρετε πόσες κρίσεις έχει περάσει η Ελλάδα; Είμαστε μαθημένοι σε θύελλες. Αλλά είναι χαρακτηριστικό ότι η Ελλάδα έχει μονίμως γαλανό ουρανό. Αυτή είναι η διαφορά. Δεν είναι σκοτεινιασμένη ποτέ με ομίχλη ή με χαμηλές νεφώσεις. Είναι πάντοτε έτσι, αλλά περνάει και αυτές τις κρίσεις”.
Λοιπόν, εγώ σας ευχαριστώ πάρα πολύ κύριε Πρόεδρε για την τιμή, γιατί εγώ σας έχω πολύ βαθιά εκτίμηση και ως Πανεπιστημιακό και ως ένα κορυφαίο νομικό πρόσωπο στην επιστήμη του Δικαίου στην Ελλάδα. Αλλά σας ευχαριστώ πολύ και για την τιμή των τηλεφωνημάτων που είχαμε σε ώρες δυσκολίας, αλλά και για την χαρά να είμαστε μαζί σε αυτόν τον χώρο εδώ. Νομίζω ότι το πρωτόκολλο δε μας εμποδίζει να χαιρόμαστε αυτή την συνάντηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ευχαριστώ πάρα πολύ Σεβασμιώτατε.
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ: Ως άνθρωποι. Και το λέω αυτό, όχι γιατί υπάρχει παραλληλισμός, αλλά γιατί στη συνάντηση Πατριάρχου και Πάπα που έγινε και στα Ιεροσόλυμα και στην Κωνσταντινούπολη, ήμαστε μαζί και μας ρωτούσαν. Είπαμε ότι είναι συνάντηση δύο ανθρώπων. Μπορεί να το Βατικανό και το Πατριαρχείο να έχουν το σκληρότερο πρωτόκολλο. Αλλά αυτοί ήταν δύο άνθρωποι, που ήταν μαζί επιτέλους σαν άνθρωποι να μιλήσουν και να ανταλλάξουν τις σκέψεις τους.
Λοιπόν, έτσι αισθανόμαστε σήμερα, ότι είμαστε σ΄ αυτό το ωραιότατο περιβάλλον και με τους συνεργάτες σας και με τον κ. Υπουργό που μας είδε χθες και με τον Υπουργό Εξωτερικών, τον Πρωθυπουργό που τον είδαμε και στην Αμερική, είχε έρθει και ήμαστε μαζί, σε δύο ωραίες ευκαιρίες. Και είναι μια, πιστέψτε με, παρά το ότι ξέρουμε ότι είμαστε σε ένα χώρο που έχει δυσκολίες, και το πρωί άκουγα στις ειδήσεις τα περί διαφόρων φορολογιών και άλλων πραγμάτων, λέω δεν είναι μόνο αυτό η Ελλάδα, είναι οι άνθρωποι, είναι ο χώρος είναι όλα αυτά τα πράγματα που έχει δώσει ο Θεός και γι αυτό είμαστε πλέον εδώ και επτά χιλιάδες χρόνια στην επιφάνεια της γης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ευχαριστούμε πολύ Σεβασμιώτατε και πάλι.-
