Με τιμή, αλλά και βαθύ σεβασμό στον ιδιαίτερο συμβολισμό της πράξης, φύτευσα σήμερα εδώ, στο Δάσος των Εθνών στα Ιεροσόλυμα, μιαν ελιά, ένα δένδρο που αντέχει στο χρόνο, όπως ακριβώς και οι, βαθειά ριζωμένοι στην ιστορία, δεσμοί των δύο Λαών μας. Πέρα, όμως, από τους δεσμούς του παρελθόντος και τις σημερινές εξαιρετικές σχέσεις μας, η φύτευση αυτού του δένδρου αντανακλά και την σταθερή κοινή βούληση για την περαιτέρω διεύρυνση και εμβάθυνση της φιλίας τους.

Το Δάσος των Εθνών, στον επισκέπτη που έρχεται εδώ, μετά το Yad Vashem, το Μουσείο Μνήμης του Ολοκαυτώματος, δεν αντικατοπτρίζει μόνον το όραμα ενός Λαού ο οποίος οικοδόμησε το σύγχρονο Ισραήλ, αλλά υπενθυμίζει και την δέσμευση όλων μας ότι οι βαρβαρότητες του παρελθόντος δεν θα ξανασυμβούν. Σύμβολο ειρήνης, η ελιά που φυτεύθηκε σήμερα μας θυμίζει το καθήκον μας να συνεργαζόμαστε για την προαγωγή της ειρηνικής συνύπαρξης όλων των Λαών.

Με βάση τις διαπιστώσεις αυτές, εύχομαι το δένδρο που φύτευσα σήμερα να ριζώσει βαθειά μέσα στη γη του Ισραήλ και ν’ αναπτυχθεί ως σύμβολο της φιλίας των δύο Λαών μας και της κοινής ελπίδας και επιθυμίας για ειρήνη και ευημερία.