Σημεία αντιφώνησης του Προέδρου της Δημοκρατίας κ.Προκοπίου Παυλοπούλου προς τον Πρόεδρο του Ισραήλ κ.Reuven Rivlin κατά το επίσημο δείπνο

Κύριε Πρόεδρε, Αγαπητέ Φίλε,
Αποτελεί για μένα και την Χώρα μου ιδιαίτερη τιμή και μου προσφέρει ξεχωριστή χαρά το γεγονός ότι επισκέπτομαι το Ισραήλ, ανταποκρινόμενος στην πολύ ευγενική πρόσκλησή σας, για την οποία σας ευχαριστώ θερμώς. Διαπιστώνω με ικανοποίηση ότι η επίσκεψή μου αυτή συμπίπτει με μια περίοδο, κατά την οποία οι σχέσεις των δύο Χωρών μας όχι μόνο γνωρίζουν ανάπτυξη, αλλ’ ακολουθούν μια σταθερή δυναμική πορεία διαρκούς προόδου και στρατηγικής εμβάθυνσής τους.

Η πρόοδος αυτή κατεγράφη και επισήμως, μόλις προ δύο μηνών, με την διεξαγωγή του δεύτερου Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας – Ισραήλ που προδιέγραψε, μάλιστα, ιδιαίτερα ευοίωνες προοπτικές περαιτέρω εμπέδωσης μιας εποικοδομητικής συνεργασίας, με απτά αποτελέσματα σε όλους τους τομείς κοινού ενδιαφέροντος, προς όφελος και των δύο Λαών μας.

Είναι γεγονός ότι, τα τελευταία χρόνια, οι ανθρωπιστικές δημοκρατικές αξίες που συμμεριζόμαστε και η αμοιβαία βούληση για αξιοποίηση υπαρκτών συγκλίσεων και, ενίοτε, ταυτίσεων σε μια σειρά κρίσιμων θεμάτων, συνέβαλαν στην σφυρηλάτηση μιας ισχυρής, και γι’ αυτό σημαντικής, στρατηγικής σχέσης. Σήμερα οι σχέσεις μας χαρακτηρίζονται από μια διευρυμένη συνεργασία σ’ όλους τους τομείς και από έναν διάλογο ουσιαστικό, ανοικτό και ειλικρινή.

Οι δύο Λαοί μας μοιράζονται μια μακρά και αλληλένδετη ιστορική πορεία στην περιοχή, με πολλά κοινά χαρακτηριστικά, όπως την κλίση στο εμπόριο, την ιδιαίτερη έφεση και πρόοδο στα γράμματα και στις επιστήμες, την προσήλωση σε παραδοσιακές αξίες, το σθένος, με το οποίο διατήρησαν, επί χιλιετίες, τις μοναδικές ταυτότητές τους παράλληλα προς έναν γνήσιο κοσμοπολιτισμό, αλλά και τον έντονο τρόπο με τον οποίον βίωσαν, στην ιστορία τους, την μετανάστευση και την διασπορά. Πρόκειται για δύο αρχαίους πολιτισμούς που έχουν διαχρονικά ασκήσει επιρροή πολύ μεγαλύτερη από τα όρια των σημερινών Κρατών τους.

Η ανάπτυξη, επομένως, μιας σταθερής, ειλικρινούς και αξιόπιστης φιλίας και επέκεινα μιας πολύπτυχης, διευρυμένης και άριστης, συνεργασίας δεν θα μπορούσε παρά να είναι η φυσική εξέλιξη στις σχέσεις των Χωρών και των Λαών μας. Ο ίδιος ο γεωγραφικός χάρτης της περιοχής καθιστά προφανή και απολύτως εύλογη αυτήν την εξέλιξη, ενώ αναδεικνύει τις υφιστάμενες δυνατότητες για περαιτέρω προαγωγή αυτής της συνεργασίας, μέσω ανάπτυξης νέων ευκαιριών κοινής δράσης.

Οι διμερείς εμπορικές και οικονομικές σχέσεις μας αναπτύσσονται ήδη ταχύτατα, ενώ στον ενεργειακό τομέα η τριμερής συνεργασία μεταξύ Ελλάδας, Ισραήλ και Κύπρου, δίχως να στρέφεται εναντίον οιουδήποτε άλλου κράτους, ενισχύει τις σχέσεις των Χωρών μας και διαμορφώνει νέα δεδομένα στην περιοχή. Οι τρεις αυτές Χώρες οφείλουν και μπορούν ν’ αξιοποιήσουν και να εκμεταλλευθούν οικονομικώς τον ενεργειακό πλούτο τους, χωρίς παρενόχληση από οποιαδήποτε τρίτη χώρα, σύμφωνα με όσα ορίζει το Διεθνές Δίκαιο στο σύνολό του. Επιπλέον, πρέπει να τονισθεί ότι το τριμερές πλαίσιο συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας, Ισραήλ και Κύπρου διευρύνει τις δυνατότητες και των τριών αυτών Χωρών να συνεισφέρουν στην προαγωγή της ειρήνης, της ασφάλειας, της ευημερίας και της σταθερότητας στην περιοχής.

Η Ελλάδα και το Ισραήλ συνιστούν από κοινού πόλο σταθερότητας, στον οποίον η Διεθνής Κοινότητα μπορεί να προσβλέπει και να στηρίζεται, ενόψει των πολυδιάστατων και σύνθετων προκλήσεων που αντιμετωπίζει η ευρύτερη περιοχή.

Καθώς η έξαρση ενός βίαιου εξτρεμισμού εντείνει την αστάθεια στην Βόρεια Αφρική και την Μέση Ανατολή, καλούμεθα, ολόκληρη η Διεθνής Κοινότητα, οπότε και τα δύο Κράτη μας ως μέλη της, με συλλογική αποφασιστικότητα να καταπολεμήσουμε αμείλικτα το παγκόσμιο, δυστυχώς πια, φαινόμενο της τρομοκρατίας. Γι’ αυτόν τον σκοπό οφείλουμε, επίσης, να κατανοήσουμε και ν’ αντιμετωπίσουμε τις βαθύτερες αιτίες που την τροφοδοτούν και ν’ αποτρέψουμε την ριζοσπαστικοποίηση που την ευνοεί και την ενισχύει. Διότι η αδιαπραγμάτευτη αποφασιστικότητά μας να καταπολεμήσουμε την τρομοκρατία δεν μπορεί να οδηγήσει στην υιοθέτηση επιφανειακών θεωριών περί νομοτελειακής «σύγκρουσης των πολιτισμών», καθώς αυτή θα είχε ακόμη πιο ολέθριες συνέπειες για περιοχές όπου αρχαίοι λαοί, με διαφορετικές θρησκείες και πολιτισμικές καταβολές, κατάφεραν να συνυπάρξουν επί αιώνες, επιτυγχάνοντας να επιλύουν ειρηνικά τις εκάστοτε διαφορές τους. Ιδίως εμείς οι δύο Λαοί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου υπήρξε λίκνο πολιτισμών, οι οποίοι συνυπήρξαν ειρηνικά και με πρωτόγνωρα επιτεύγματα για την Ανθρωπότητα. Με την ίδια ιστορική νοοτροπία και πολιτική μπορούμε και πρέπει να κάνουμε, και πάλι, την ευρύτερη περιοχή μας, και πρωτίστως την Μεσόγειο, χώρο του Φωτός, της Ειρήνης και της Δημοκρατίας.
Σήμερα η Ελλάδα βιώνει, μ’ έντονο τρόπο, την επίδραση της αστάθειας στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, με την έξαρση της μεταναστευτικής και προσφυγικής κρίσης. Το Προσφυγικό ζήτημα αποτελεί, χωρίς αμφιβολία, την μεγαλύτερη πρόκληση για την σημερινή Ευρώπη. Οι Έλληνες, με απόλυτο σεβασμό στην αξία του Ανθρώπου και τις αρχές του Ανθρωπισμού, ακολουθώντας το παράδειγμα της συμπεριφοράς των Αρχαίων Προγόνων μας απέναντι στους Ικέτες, δίνουμε έναν τεράστιο αγώνα για ν’ αντιμετωπίσουμε τις πρωτόγνωρες μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές, που προκαλούνται από τις εστίες κρίσεων, δηλαδή τις συγκρούσεις και τους πολέμους στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, ιδίως δε στην Συρία. Εάν αυτές δεν εξαλειφθούν, κυρίως δε αν δεν σταματήσει πλήρως ο πόλεμος στην Συρία, δεν μπορεί να υπάρξει οριστική λύση στο πρόβλημα. Η αντιμετώπιση του Προσφυγικού ζητήματος αποτελεί κοινή ευρωπαϊκή υπόθεση που δοκιμάζει, αλλά ταυτοχρόνως σφυρηλατεί, την ευρωπαϊκή ενότητα και την εδραιωμένη σε πανανθρώπινες αρχές και αξίες ευρωπαϊκή ταυτότητα. Τα πρόσφατα τρομοκρατικά κτυπήματα στις Βρυξέλλες, σε συνέχεια αυτών που προηγήθηκαν στην Νέα Υόρκη, στο Λονδίνο, στη Μαδρίτη και στο Παρίσι, χαλυβδώνουν την αποφασιστικότητα όλων των Ευρωπαίων για την πάταξη της τρομοκρατίας και την αντιμετώπιση των τρομοκρατών ως αποκρουστικών εκφραστών της νέας βαρβαρότητας και, εν τέλει, ως εχθρών της Ανθρωπότητας. Αλλά δεν πρέπει, επ’ ουδενί, ν’ αναιρέσουν την αντιμετώπιση του αμιγώς Προσφυγικού ζητήματος υπό όρους Ανθρωπισμού, όπως ακριβώς επιτάσσει ο πνευματικός, νομικός και πολιτικός πολιτισμός της Ευρώπης.

Πολύ περισσότερο, μάλιστα, όταν η ευρωπαϊκή αυτή ταυτότητα δοκιμάζεται, σήμερα, επίσης από την επανεμφάνιση, δυστυχώς, του ρατσισμού, σε νέες και παλαιές μορφές του, μεταξύ των οποίων και ο αντισημιτισμός. Είναι θεμελιώδης υποχρέωση όλων μας να μην επιτρέψουμε να γίνουν ανεκτές, καθ’ οιονδήποτε τρόπο, εκφάνσεις και εκδηλώσεις ρατσισμού και αντισημιτισμού που, υπό συνθήκες κρίσης, στο πρόσφατο παρελθόν της ευρωπαϊκής ιστορίας οδήγησαν στο ειδεχθέστερο έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας, στο Ολοκαύτωμα.

Κατά το Ολοκαύτωμα, 67.151 Έλληνες Εβραίοι εξοντώθηκαν στα ναζιστικά στρατόπεδα. Αποτελούσαν ένα σημαντικό τμήμα του Ελληνικού πληθυσμού, με ενεργό συμμετοχή στον πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό βίο της Χώρας. Η Ελλάδα αποδίδει ιδιαίτερη σημασία στην διατήρηση και καλλιέργεια της μνήμης του Ολοκαυτώματος και στην μεταβίβαση των διδαγμάτων του στη νέα και στις επόμενες γενιές. Στο πλαίσιο του αγώνα που απαιτεί η εκπλήρωση της υπόσχεσης «Ποτέ Ξανά», η Ελλάδα συνεχίζει και θα εξακολουθήσει να δείχνει μηδενική ανοχή σε κάθε μορφή βίας, ρατσισμού και αντισημιτισμού, τιμώντας έτσι και την μνήμη αλλά και την παράδοση των 327, γνωστών ως σήμερα, Ελλήνων Χριστιανών, των Ελλήνων Δικαίων των Εθνών, που με κίνδυνο της ζωής τους διέσωσαν από την εξόντωση μεγάλο αριθμό Εβραίων συμπολιτών τους.
Η Ισραηλιτική Κοινότητα στην Ελλάδα παραμένει, διαχρονικώς, σταθερή γέφυρα φιλίας μεταξύ των δύο Λαών μας, αναδεικνύοντας τους ουσιαστικούς δεσμούς που τους συνδέουν και εργαζόμενη, με συνέπεια και ζήλο, για την ενδυνάμωσή τους. Όπως γέφυρα φιλίας συνιστούν και οι Ομογένειές μας, ιδίως στις ΗΠΑ, δεδομένου ότι και οι δύο Χώρες μας διαθέτουν μεγάλη και ισχυρή Διασπορά.

Το ενδιαφέρον της Ελλάδας, σταθερής φίλης και αξιόπιστης εταίρου του Ισραήλ αλλά και με διαχρονικές σχέσεις φιλίας με τον Παλαιστινιακό Λαό, παραμένει ουσιαστικό και ειλικρινές σ’ ό,τι αφορά την επανέναρξη του ειρηνευτικού διαλόγου, με τελικό στόχο την επίτευξη μιας συνολικής και βιώσιμης λύσης, η οποία θα εγγυάται και για τους δύο Λαούς, τον Ισραηλινό και τον Παλαιστινιακό, την κρατική τους υπόσταση υπό όρους ειρήνης, ασφάλειας και ευημερίας.

Κύριε Πρόεδρε, Αγαπητέ Φίλε,
Το 2016 συμπληρώνονται 26 χρόνια διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των δύο Χωρών μας, επέτειος που αναδείχθηκε και με την έκδοση κοινού γραμματοσήμου. Βεβαίως, η μακραίωνη ιστορική πορεία των δύο Λαών και Πολιτισμών μας στην περιοχή, που συνέβαλαν, με διαφορετικό αλλά εξίσου θεμελιώδη τρόπο, τα μέγιστα στην διαμόρφωση του σύγχρονου δυτικού πνεύματος, είχε εκ των προτέρων θέσει γερά θεμέλια για την σημερινή ανάπτυξη σχέσεων συνεργασίας και αλληλοκατανόησης. Το βάθος και ο πλούτος αυτής της πνευματικής, και όχι μόνο φυσικά, σχέσης αποτελεί το πιο σταθερό θεμέλιο και την πιο μόνιμη εγγύηση για το διαφαινόμενο λαμπρό μέλλον των σχέσεων των Κρατών και των Λαών μας.

Κύριε Πρόεδρε, Αγαπητέ Φίλε,
Με τις σκέψεις αυτές, θα ήθελα να Σας ευχαριστήσω θερμώς για την φιλοξενία Σας και να ευχηθώ στον φίλο Ισραηλινό Λαό πρόοδο και ευημερία, μέσα σε κλίμα ειρήνης και ασφάλειας.

Φωτογραφία: ΑΠΕ-ΜΠΕ