ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σεβασμιώτατε, Κύριε Υπουργέ, Κύριοι Βουλευτές, Κύριε Περιφερειάρχα, Κύριε Δήμαρχε, Κυρίες και Κύριοι.

Νιώθω συγκίνηση πραγματικά που βρίσκομαι εδώ σε αυτόν τον τόπο, αυτές τις μέρες. Είναι η πρώτη φορά που έρχομαι. Θα προτιμούσα να έχω έρθει υπό άλλες συνθήκες. Μα και έτσι που έρχομαι, νομίζω πως αυτός ο τόπος μου διδάσκει πολλά, μέσα σε αυτή τη συγκυρία. Στη διαδρομή είχα τη δυνατότητα να δω την καταστροφή, οικολογική και όχι μόνο. Και όταν έφτασα εδώ στη Λίμνη, είδα τα πρόσωπα των ανθρώπων να αναδίδουν αισιοδοξία και αποφασιστικότητα. Να λένε «είμαστε εδώ». Όπως το είχα πει και μια άλλη φορά -γιατί τούτη η περιοχή έχει ξανά πληγεί- οι κάτοικοί της απέδειξαν ότι μπορούν να πηγαίνουν μπροστά. Βεβαίως χρειάζονται τη συμπαράσταση όλων μας και θα την έχουν. Πάντως εκείνο που θαυμάζω είναι τη δύναμη της δημιουργίας και της ψυχής τους. Και αυτό μας διδάσκει και εμάς. Στην ουσία, δηλαδή, παίρνω δύναμη από αυτή την περιοχή. Δεν ήρθα να δώσω, έτσι όπως είναι τα πράγματα, παίρνω όμως δύναμη, έτσι που σας βλέπω. Και αυτό είναι μια διδαχή γενικότερη. Ελέχθη προηγουμένως και θα το επαναλάβω. Όλα αυτά τα έχετε πετύχει ενωμένοι στα δύσκολα και άλλοτε και τώρα, και με αυτόν τον τρόπο διδάσκετε το πώς όλοι μας πρέπει να αντιμετωπίσουμε τούτη τη βαθιά κρίση, η οποία διαπερνά τον τόπο, η οποία κινδυνεύει να οδηγήσει σε ρήξη του κοινωνικού ιστού. Μόνο με ομόνοια μπορούμε να το πετύχουμε. Όχι ότι υποτιμά κανείς τις επιμέρους διαφορές των δημοκρατικών δυνάμεων. Πρέπει να τις υπολογίζουμε και να τις σεβόμαστε. Αλλά μπροστά στα μεγάλα και τα σημαντικά, δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία, πρέπει να είμαστε όλοι ενωμένοι, για να υπερασπιστούμε την ιστορία μας, για να υπερασπιστούμε το λαό μας. Για να υπερασπιστούμε όλους εσάς που μας δείχνετε το δρόμο της ενότητας αυτές τις δύσκολες ώρες. Ύστερα ήταν και κάτι άλλο το οποίο το έζησα, γιατί μολονότι δεν είχα έρθει, είχα την αγωνία και ήξερα πόσο όμορφος είναι τούτος ο τόπος. Και μέσα από τα τηλεφωνήματα εκείνες τις νύχτες που μαίνονταν η φωτιά, κυρίως τις νύχτες, έβλεπα το πόσο υπήρξαν άνθρωποι οι οποίοι έδωσαν την ψυχή τους για να αντιμετωπιστεί αυτή η κρίση. Κυρίως οι Ιπτάμενοι, ύστερα η Πυροσβεστική, η Αστυνομία, το Λιμενικό, το Δασαρχείο, η Πολιτική Προστασία και μετά αυτή η εξαιρετική συνεργασία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, του πρώτου και του δεύτερου βαθμού, ο Δήμαρχος και ο Περιφερειάρχης, όπου πραγματικά από την πρώτη στιγμή μαζί με τον πρώτο βαθμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων. Και κυρίως παίζουν έναν ρόλο -και μην το ξεχνάμε αυτό- κάλυψης των κενών που μοιραία εμφανίζει το Κράτος, το κεντρικό Κράτος, αυτή τη δύσκολη περίοδο. Γιατί όταν είναι δύσκολοι οι καιροί, τότε και τα μέσα είναι πενιχρά. Αυτή η συνεργασία, λοιπόν, δείχνει τι μπορούμε να καταφέρουμε και πως δεν είναι οι διαφορές τόσο μεγάλες που μας χωρίζουν όταν έχουμε να αντιμετωπίσουμε τέτοιες προκλήσεις. Σας λέω, λοιπόν, ότι το οφείλουμε σε εσάς να είμαστε αρωγοί και συμπαραστάτες στην προσπάθεια που γίνεται για τους κατοίκους, για τη φύση. Θα είμαστε παρόντες προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά επαναλαμβάνω, το πρώτο παράδειγμα μας το έχετε δώσει εσείς. Συνεχίστε και ιδίως για την Τοπική Αυτοδιοίκηση θέλω να πω, ότι καταξιώνεται μέσα από αυτές τις δυσκολίες, γιατί ξέρουν πολύ καλά οι άνθρωποι εδώ με τους οποίους έχετε καθημερινή επαφή ότι είστε παρόντες. Και αυτός είναι ο πραγματικός ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, η ουσία της και ο κατά το Σύνταγμα προορισμός της.

Εγώ θέλω να σας ευχαριστήσω γιατί μου δώσατε την ευκαιρία να είμαι σήμερα εδώ, να μοιραστώ αυτές τις στιγμές μαζί σας, να διδαχθώ, όπως σας είπα και πάλι από το δικό σας παράδειγμα, και να δεσμευθώ απέναντί σας ότι στο μέτρο που μου αναλογεί και σε συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση πρώτου και δεύτερου βαθμού και ιδίως επίσης με τον αρμόδιο Υπουργό, να μπορέσουμε να απαλύνουμε αυτόν τον πόνο και την αποκατάσταση να την κάνουμε πράξη όσο το δυνατόν συντομότερα. Περιορίζομαι σε αυτά, γιατί όπως είπε ο Περιφερειάρχης ο Κώστας ο Μπακογιάννης, στον Τόπο μας πολλές φορές κακοπάθαμε, όχι από τα έργα μας, αλλά από τα λόγια μας. Γιατί τα λόγια πολλές φορές είναι περιττά. Και πάλι σας ευχαριστώ, να είστε καλά.
Καλή δύναμη και ο Θεός μαζί μας.-