Κυρίες και Κύριοι,

Κηρύσσω την έναρξη του δεύτερου Συνεδρίου που αφορά την εκστρατεία κατά του καπνίσματος, εκτελώντας ένα στοιχειώδες χρέος -σας διαβεβαιώ- στο πλαίσιο του ρόλου και της ιδιότητάς μου ως Προέδρου της Δημοκρατίας. Και το λέω αυτό, γιατί η εκστρατεία κατά του καπνίσματος έχει εθνικό χαρακτήρα. Υπερβαίνει, φυσικά, και τα σύνορά μας, ιδίως όμως για την κοινωνία μας έχει –το τονίζω και πάλι- έναν εθνικό χαρακτήρα. Επιτρέψτε μου να πω, από ίδια εμπειρία, ότι πιστεύω βαθύτατα –δίχως να υποτιμώ διόλου τις μεθόδους που έχουν μέχρι σήμερα ακολουθηθεί εναντίον του καπνίσματος- πως για μένα το θέμα της καταπολέμησης του καπνίσματος είναι θέμα Παιδείας. Θέμα Παιδείας και εκείνων που δεν έχουν αρχίσει να καπνίζουν –μιλάω για την τρυφερή ηλικία- αλλά και εκείνων, που έχουν ήδη αρχίσει και είναι βαρύτατοι καπνιστές.

Τι εννοώ μ΄ αυτό: Στο παιδί, στις νέες ηλικίες, είναι ανάγκη να καταδειχθεί, όταν ήδη ο πειρασμός είναι επί θύραις, ότι δεν είναι μόνο το τεράστιο θέμα υγείας το οποίο προκαλείται. Είναι ότι το κάπνισμα, όχι μόνο δεν προσφέρει τίποτα στο χαρακτήρα των παιδιών, αλλά το αντίθετο. Όταν υποκύπτεις σ΄ αυτό, δείχνεις μία αδυναμία χαρακτήρα που προοιωνίζεται κακά για το μέλλον. Γιατί αν δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις αυτή την πρόκληση, της οποίας γνωρίζεις τις επιπτώσεις γιατί είσαι ενημερωμένος, τότε από εκεί και πέρα πως να αντιμετωπίσεις σ΄ αυτούς τους δύσκολους καιρούς που βιώνουμε, άλλες μεγαλύτερες προκλήσεις. Πρέπει αυτό το διακύβευμα να τεθεί στα παιδιά, σας διαβεβαιώ, είναι πολύ ώριμα, ωριμάζουν πολύ πιο γρήγορα για να καταλάβουν τι σημαίνει να αντισταθείς σ΄ αυτό τον πειρασμό, άρα είναι η πρώτη νίκη της ζωής σου, απέναντι σε πολλές άλλες νίκες που πρέπει να καταγάγεις για να μπορέσεις να αντιμετωπίσεις τις προκλήσεις του μέλλοντος.

Και έρχομαι και σ΄ εκείνους που έχουν αρχίσει να καπνίζουν και ιδίως στους βαρείς καπνιστές. Και εκεί υπάρχει θέμα Παιδείας. Και εκεί τίθεται το μεγάλο ζήτημα των επιπτώσεων της υγείας, που είναι αναμφισβήτητες. Όμως εκεί υπάρχει ένα άλλο μεγαλύτερο ζήτημα, στο οποίο πρέπει να σταθούν και να σταθεί καθένας από τους καπνιστές αντιμέτωπος. Πρέπει να αντιληφθεί –και θα το αντιληφθεί όταν καταλλήλως εκπαιδευθεί κι αυτός από τις ανάλογες καμπάνιες- ότι αυτό το οποίο κάνει δεν αφορά μόνο τον εαυτό του, είναι κάτι το οποίο επηρεάζει -εκτός από εκείνον- την ίδια την οικογένεια του, την ίδια την κοινωνία. Οι επιπτώσεις από το κάπνισμα είναι οι επιπτώσεις που ξεπερνούν τον καπνιστή. Άρα, η εμμονή σ΄ αυτό το οποίο κάνει -πέρα από τις επιπτώσεις στη δική του υγεία- έχει επιπτώσεις ευρύτερες που δείχνουν στον άνθρωπο που εμμένει στο κάπνισμα, ότι δεν αντιλαμβάνεται το στοιχειώδες καθήκον αλληλεγγύης στο οποίο έχει προς όλους τους συνανθρώπους του.

Γιατί ο καθένας που καπνίζει πρέπει να αντιληφθεί τι σημαίνουν οι επιπτώσεις της υγείας για τον ίδιο και για την ίδια του την οικογένεια, τι σημαίνουν για το κοινωνικό σύνολο. Πρέπει να γίνει αντιληπτό πως, ότι συνεπάγεται το κάπνισμα και για το κοινωνικό σύνολο και για τον ίδιο δεν είναι κάτι το οποίο είναι μοιραίο. Δεν είναι όπως κάποια άλλη αρρώστια που έρχεται και που μπορείς να αντιμετωπίσεις. Εσύ την προκαλείς και ακόμα χειρότερο εσύ την ανέχεσαι και αυτό σε ξεπερνάει . Σε αυτούς τους καιρούς όταν η αλληλεγγύη -η οποία είναι αυτό που μπορούμε να δείξουμε ως υπέρτατη ένδειξη ανθρωπισμού- λείπει από τον καπνιστή , τότε γίνεται ατομιστής. Πρέπει να του αποδείξουμε ότι η εμμονή του σε αυτό, είναι μία βαρύτατη επίδειξη ατομισμού και έλλειψη συνειδητοποίησης του τι συμβαίνει στους γύρω του και κυρίως στο οικογενειακό του περιβάλλον. Για κείνους που -στην κυριολεξία- εξαρτώνται απ’ αυτόν.

Πιστέψτε με -και σας το λέω πάλι από ιδία εμπειρία- αυτές οι μέθοδοι, οι οποίες βέβαια πρέπει να συνδυάζονται και με όλες τις άλλες, που αφορούν τις κυρώσεις για εκείνους που παραβιάζουν τις διατάξεις περί καπνίσματος,-αυτή η συνειδητοποίηση είναι πολύ πιο σημαντική. Γιατί πιστεύω, επίσης, ότι κρατάμε, ιδίως εμείς οι Έλληνες βαθιά μέσα στη καρδιά μας πολλά στοιχεία Ανθρωπισμού και Αλληλεγγύης . Αυτά πρέπει να ερεθίσουν, αυτά πρέπει να ευαισθητοποιήσουν. Πρέπει να καταστήσουμε τον αγώνα εναντίον του καπνίσματος θέμα ήθους και ηθικής. Όταν το καταφέρουμε, σας διαβεβαιώ, ότι τα αποτελέσματα θα είναι πολύ πιο απτά και πολύ πιο ωφέλιμα για το κοινωνικό σύνολο.

Συγχαρητήρια γι΄ αυτή την πρωτοβουλία και σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την ευκαιρία που μου δώσατε να εκφράσω αυτές τις λίγες σκέψεις.

 

Φωτογραφία: ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ