Σεβασμιώτατοι,

Κύριε Δήμαρχε,

Θερμώς σας ευχαριστώ γιατί, για μιαν ακόμη φορά, κλείνουμε αυτή την συνάντησή μας,  μια ιστορική μέρα 98 χρόνια μετά την απελευθέρωση της Αλεξανδρούπολης και την ενσωμάτωσή της στον Εθνικό μας Κορμό, σ’αυτόν εδώ τον χώρο,  έχοντας απέναντί μας την αρχή του Αιγαίου, την αρχή της Μεσογείου, σ’αυτόν εδώ τον Τόπο που είναι, εκ των πραγμάτων και λόγω της γεωγραφικής του θέσης και λόγω των ανθρώπων του, το προκεχωρημένο φυλάκιο της Ευρώπης και της Δύσης στην Ανατολή. Είμαστε εδώ, θεματοφύλακες και της δικής μας Ιστορίας αλλά, ταυτοχρόνως, και της Δημοκρατίας και του Πολιτισμού που από εδώ ξεκίνησαν αλλά και που σήμερα είναι Δημοκρατία και Πολιτισμός της Δύσης και της μεγάλης μας Οικογένειας, της Ευρωπαϊκής  Ένωσης. Είμαστε εδώ για να θυμίζουμε ότι είμαστε έτοιμοι να ζήσουμε ειρηνικά με όλους τους γείτονες, αλλά με σεβασμό των συνόρων που η Ιστορία και το Διεθνές Δίκαιο καθώς και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο έχουν διαμορφώσει οριστικά και αμετάκλητα.  Και πρέπει αυτά τα σύνορα να γίνονται σεβαστά από όλους. Είναι μια προϋπόθεση αυτονόητη, και ως προς την οποία δεν πρόκειται να κάνουμε πίσω καθ’ οιονδήποτε τρόπο, πολλώ μάλλον όταν,  όπως είπα, αυτή την υποχρέωση την έχουμε όχι μόνο έναντι της Ιστορίας μας, του Λαού μας και της Πατρίδας μας, αλλά και έναντι της μεγάλης Ευρωπαϊκής μας Οικογένειας.

 

Κύριε Δήμαρχε,

Το τι σημαίνει Θράκη και οι Άνθρωποί της το γνωρίζουμε όλοι. Αυτός ο Τόπος θα προχωρήσει και όπως όλη η Χώρα, είμαι βέβαιος θα ξεπεράσει την κρίση και θ’ανοίξει ξανά τα φτερά του στον δρόμο της δημιουργίας. Το ένοιωσα σήμερα βλέποντας αυτή την Νεολαία στην παρέλαση, το βλέμμα της, το φρόνημά της.  Το ένοιωσα κοντά σας και  σας ομολογώ ότι πήρα δύναμη, πήρα θάρρος, πήρα μέσα μου ξανά τα αποθέματα εκείνα Ελλάδας που είναι απαραίτητα για να ασκήσει κανείς τα καθήκοντα του από αυτό εδώ το μετερίζι, όπως αρμόζει στην Ιστορία του Τόπου και στο δημόσιο συμφέρον.  Να είσθε όλοι βέβαιοι  ότι θα πράξω ό,τι μου αναλογεί έως το τέλος της θητείας μου, και όχι μόνο,  για να υπερασπισθώ όσα η Ελλάδα έχει, αλλά και πρέπει να αποκτήσει στο μέλλον, για να μπορέσει να διαδραματίσει τον ρόλο που της αναλογεί και που ξεπερνάει,  κατά πολύ, τα σύνορά της.

 

Και εδώ έρχομαι, Σεβασμιώτατοι, να απαντήσω και σε αυτό που είπατε. Πρώτα-πρώτα οφείλω να διευκρινίσω ότι έκανα το αυτονόητο απέναντί σας. Διότι και εσείς εδώ φυλάσσετε Θερμοπύλες. Αλλά αυτό το έπραξα γιατί κανονικά ήταν έργο της Πολιτείας.  Πλην όμως μέσα στην κρίση η Πολιτεία δεν μπορεί να ανταποκριθεί πλήρως στα καθήκοντά της, και γι΄ αυτό έρχεται αρωγός η Εκκλησία.  Το έχω τονίσει πολλές φορές: Ο ρόλος της Εκκλησίας σ’αυτή την κρίση – πάντοτε βέβαια στην ιστορία του Λαού και τους Έθνους μας, αλλά ιδίως σ΄αυτή την κρίση – υπήρξε και είναι κορυφαίος. Γιατί συμπληρώνει πολλά από τα κενά του Κοινωνικού Κράτους, που το Κράτος μας,  δυστυχώς,  δεν μπόρεσε να υπερασπισθεί.  Επομένως αυτό που πράξατε είναι εκείνο το οποίο με υποχρέωνε κι εμένα να συμπράξω μαζί σας για να στηρίξουμε την κοινωνική συνοχή. Όμως, Σεβασμιώτατοι, πρέπει να σας πω τούτο, και παρακαλώ να μην το εκλάβουν όσοι μας ακούν ως  ένα είδος αλαζονείας. Είναι η πραγματικότητα, έτσι την αισθάνομαι και έτσι θα την πω:  Είπατε ότι το δημογραφικό πρόβλημα είναι ένα κορυφαίο πρόβλημα για την Ελλάδα.  Και έχετε απόλυτα δίκιο. Θα προσθέσω όμως τούτο: Ναι, το δημογραφικό πρόβλημα είναι Εθνικό Πρόβλημα για την Ελλάδα. Όμως, είναι και κάτι παραπάνω από Εθνικό. Γιατί εμείς, οι Έλληνες, από την Αρχαιότητα έως σήμερα αλλά και στο μέλλον, θα αποδεικνύουμε πάντοτε ότι είμαστε η φύτρα της Δημοκρατίας και του Πολιτισμού, όχι μόνον για τον Τόπο μας, αλλά γενικότερα. Αυτός ο ταραγμένος κόσμος, ο οποίος χάνει τις αξίες και τις αρχές ιδίως αναφορικά με την υπεράσπιση του Ανθρώπου, έχει ανάγκη από τις ρίζες του Πολιτισμού μας και της Δημοκρατίας μας, όπως εμείς τις επινοήσαμε, και πρέπει σήμερα να τις υπερασπισθούμε.  Γιατί δεν φθάνει να είμαστε απόγονοι Μεγάλων Προγόνων,  πρέπει να χτίσουμε πάνω σ΄αυτή την βάση την δική μας Ιστορία. Δεν είμαστε άνθρωποι που τιμώνται, για να θυμηθούμε τον Πλάτωνα «μη δι’ εαυτούς αλλά δια δόξαν προγόνων». Θα χτίσουμε το δικό μας μέλλον, ενωμένοι πάνω στα μεγάλα και τα σημαντικά. Και ένα από αυτά που πρέπει να κάνουμε είναι να υπάρξει η Ελλάδα και ο Ελληνικός Λαός για να μπορέσει να υπερασπίζεται πάντοτε αυτές τις αρχές και τις αξίες της Δημοκρατίας και του Πολιτισμού. Το έχει ανάγκη ο Κόσμος, το έχει ανάγκη η Ευρώπη. Το βλέπουμε καθημερινά, ακόμα και σήμερα. Ναι, περνάμε δυσκολίες, ναι, έχουμε τα δικά μας προβλήματα, αλλά μπορούμε να μεταλαμπαδεύσουμε, στην Ευρώπη και σ΄ ολόκληρη την Οικουμένη, αυτές τις δύσκολες ώρες, αρχές και αξίες που ενώ φαίνονται αυτονόητες, δυστυχώς, δεν είναι. Γι΄ αυτό σας είπα, Σεβασμιώτατοι, κάποιοι μπορεί να νομίσουν ότι αυτό που λέω είναι υπερβολικό και αλαζονικό. Δεν είναι, κάθε άλλο.  Εμείς, οι Έλληνες, χωρίς να μεγαλοπιανόμαστε, πρέπει να κατανοούμε την ιστορική μας αποστολή. Και πάνω σ’αυτήν να χτίζουμε το δικό μας μέλλον. Αυτό απέδειξαν τα ιστορικά γεγονότα του παρελθόντος. Το παρόν μας καλεί να το υπερασπισθούμε και για το μέλλον.  Να είσθε βέβαιοι ότι αυτές τις αρχές θα τις υπηρετήσω. Κι επειδή μαζί σας έχω βρει άξιους συμπαραστάτες, οι οποίοι όχι μόνο με βοηθούν αλλά και με εμπνέουν, γι αυτό θερμώς σας ευχαριστώ.

 

Και πάλι σας ευχαριστώ, Χρόνια Πολλά.