Είναι, αυτονοήτως, ιδιαίτερη η τιμή την οποία μου επιδαψιλεύετε, ανακηρύσσοντάς με Επίτιμο Πρόεδρο της Εταιρείας Ελλήνων Φιλολόγων. Πολλώ μάλλον, όταν η σχετική απόφασή του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας συνδέει αυτή την μεγάλη τιμητική διάκριση με την εκ μέρους μου στήριξη του Ελληνικού Πολιτισμού, της Γλώσσας μας στην διαχρονία της, της Παιδείας μας, των Κλασσικών Γραμμάτων και του Ελληνοκεντρικού Ανθρωπισμού, ως αφετηρίας του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού.

1. Είναι όμως το ίδιο αυτό σκεπτικό, το οποίο μετατρέπει, αυτοθρόως, την προμνημονευόμενη τιμή -που, ούτως ή άλλως, δεν αφορά το πρόσωπό μου αλλά τον Θεσμό τον οποίο υπηρετώ- σε χρέος του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Α. Χρέος, το οποίο συνίσταται στην υπεράσπιση, «όκωσπερ τείχεος», του Ελληνικού Πολιτισμού, στο σύνολό του και στην αέναη πορεία του, ως ενός εκ των τριών βασικών πυλώνων του κοινού μας Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, επέκεινα δε του όλου Δυτικού Πολιτισμού.

Β. Ενός Πολιτισμού ο οποίος έχει στο επίκεντρό του τον Άνθρωπο, όσον αφορά τόσο την πνευματική του συγκρότηση όσο και την ιδιότητά του ως πολίτη στο πλαίσιο της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας, που είναι το προσφορότερο σύστημα διακυβέρνησης για την εγγύηση του Κράτους Δικαίου και των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

2. Οι διαστάσεις της τιμής, την οποία μου επιδαψιλεύετε αποκτούν ακόμη μεγαλύτερη υπόσταση, αν αναλογισθεί κανείς το εμβληματικό έργο της Εταιρείας Ελλήνων Φιλολόγων, καθ’ όλη την διαδρομή των 70 ετών από την ίδρυσή της, το 1948.

Α. Σημαδιακή, πολλαπλώς, είναι η περίοδος και η συγκυρία, μέσα στην οποία ιδρύθηκε η Εταιρεία Ελλήνων Φιλολόγων. Και τούτο διότι η περίοδος αυτή χαρακτηρίζεται από τα μεγάλο δεινά του Τόπου μας και του Λαού μας -και ιδίως της νέας γενιάς της εποχής εκείνης- τα οποία σώρευσαν κυρίως ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και ο διχασμός του αδελφοκτόνου Εμφυλίου. Και είναι αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά εκείνης της περιόδου, τα οποία αναδεικνύουν ακόμη περισσότερο την διαισθητική και, ταυτοχρόνως, οραματική πρωτοβουλία των «σκαπανέων» της ίδρυσης της Εταιρείας Ελλήνων Φιλολόγων. Αναφέρομαι, φυσικά ενδεικτικώς, στον Ακαδημαϊκό Χαρίτωνα Χαριτωνίδη και στον Κωνσταντίνο Γεωργούλη, έγκυρο και έγκριτο σχολιαστή του Πλάτωνα και έναν από τους κορυφαίους -ιδίως μαζί με τον Ιωάννη Συκουτρή- φιλολόγους του 20^ου αιώνα.

Β. Εδώ και επτά δεκαετίες, με πνευματική «Εστία» το κλασσικό πια περιοδικό «ΠΛΑΤΩΝ», η Εταιρεία Ελλήνων Φιλολόγων φέρει σε πέρας, με τρόπο υποδειγματικό, την φυσική της αποστολή, ήτοι την επίτευξη των ιδρυτικών της στόχων. Κατ’ εξοχήν δε την ολοκληρωμένη εκμάθηση της ενιαίας Ελληνικής Γλώσσας στην διαχρονία της και την ανάδειξη της σημασίας της Ανθρωπιστικής Παιδείας για τον σύγχρονο Άνθρωπο.

Και πάλι σας ευχαριστώ για την ύψιστη τιμητική διάκριση, την οποία μου επιφυλάξατε. Και σας παρέχω την διαβεβαίωση ότι θα πράξω ό,τι μου αναλογεί, κατά την διάρκεια της θητείας μου ως Προέδρου της Δημοκρατίας και όχι μόνον, προκειμένου να φανώ αντάξιός της αλλά και προκειμένου να καταστώ επαρκής αρωγός και συμπαραστάτης της αποστολής και του έργου της Εταιρείας Ελλήνων Φιλολόγων.