Με αισθήματα ειλικρινούς και βαθιάς συγκίνησης βρίσκομαι σήμερα εδώ, στο κτήριο της Κεντρικής Υπηρεσίας του Εθνικού Κέντρου Άμεσης Βοήθειας, και πιο συγκεκριμένα στο Αμφιθέατρο που φέρει το όνομα της αείμνηστης Σοφίας Μπεφόν, κατά την τελετή θεσμοθέτησης της 14^ης Ιανουαρίου εκάστου έτους ως Ημέρας «Θυσίας του Διασώστη».

1. Πριν απ’ όλα οφείλω να επισημάνω -και να συγχαρώ εκείνους που είχαν την σχετική ιδέα- ότι η 14^η Ιανουαρίου δεν έχει επιλεγεί τυχαία. Όλως αντιθέτως, έχει επιλεγεί για να μας θυμίζει την τραγωδία της 14^ης Ιανουαρίου 2001, ημέρα πτώσης του ελικοπτέρου του ΕΚΑΒ ανοιχτά του Σουνίου, όπου βρήκαν τραγικό θάνατο, κατά την εκτέλεση του καθήκοντος, πέντε συνάνθρωποί μας, μεταξύ των οποίων η αείμνηστη Γιατρός Σοφία Μπεφόν και ο Νοσηλευτής Γιώργος Λεβεντζώνης. Η Μνήμη όλων τους συνιστά πραγματικό σύμβολο θυσίας του Ανθρώπου για τον Συνάνθρωπο. Άρα, διαχρονικό παράδειγμα του πώς πραγματώνεται, με τον πιο εμβληματικό τρόπο, η κορυφαία αρχή της Χριστιανικής Διδασκαλίας, η οποία υπερβαίνει το «Αγαπάτε Αλλήλους» και φθάνει ως την οριακή επιταγή «Αγαπήσεις τον Πλησίον σου ως Σεαυτόν».

2. Επιπλέον, σήμερα βρίσκομαι εδώ για ν’ αποτίσω τον οφειλόμενο φόρο τιμής στα στελέχη του ΕΚΑΒ, και ιδίως στους Διασώστες, οι οποίοι, με απαράμιλλο αλτρουισμό και εντυπωσιακή κατάρτιση, επιτελούν καθημερινώς, πολλές φορές κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες, το καθήκον προς τον Συνάνθρωπο, σώζοντας ζωές και προσφέροντας μέγιστες υπηρεσίες προς την κατεύθυνση της αποτελεσματικής υπεράσπισης του κοινωνικού συνόλου και της κοινωνικής συνοχής.

Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι η Πολιτεία αναγνωρίζει στο ακέραιο την συμβολή σας, ιδίως στους σημερινούς κρίσιμους καιρούς, κατά τους οποίους δοκιμάζεται δεινώς το Κοινωνικό Κράτος Δικαίου και, συνακόλουθα, ο Άνθρωπος, ιδίως δε ο πάσχων Άνθρωπος. Σας διαβεβαιώνω, επιπλέον, ότι η Πολιτεία θα πράξει το παν, αφενός για να διευκολύνει το έργο σας και να το καταστήσει όσο γίνεται περισσότερο αποτελεσματικό. Και, αφετέρου, για ν’ αποφευχθούν στο μέλλον τραγωδίες, όπως εκείνη της 14^ης Ιανουαρίου 2001, η οποία θα μείνει για πάντα χαραγμένη στην μνήμη μας. Και όχι μόνον ως οφειλόμενο μνημόσυνο, αλλά και ως δείκτης πορείας ως προς το χρέος της Πολιτείας απέναντι σ’ εσάς, κατ’ εξοχήν, όμως, απέναντι στον δοκιμαζόμενο Άνθρωπο.

Φωτογραφία: ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΟΡΕΣΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ