Με ιδιαίτερη ικανοποίηση χαιρετίζω και το φετινό Συνέδριό σας, του οποίου η θεματική είναι πάντοτε σταθερή, πλην όμως είναι τόσο περισσότερο ενδιαφέρουσα και επίκαιρη, όσο θίγει ένα ζήτημα που πρέπει ν’ απασχολεί διαρκώς στην Χώρα μας τον Δημόσιο Τομέα. Πρόκειται για το ζήτημα της μεταφοράς, κατά κάποιο τρόπο, lato sensu «τεχνογνωσίας» από τον Ιδιωτικό Τομέα στον Δημόσιο, προκειμένου ο τελευταίος να λειτουργεί με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και αποδοτικότητα. Και στο πλαίσιο αυτό ας μου επιτραπεί να επικεντρώσω τον χαιρετισμό μου στο πώς η ως άνω «μεταφορά τεχνογνωσίας» από τον Ιδιωτικό στον Δημόσιο Τομέα μπορεί να συμβάλλει θετικά κατ’ εξοχήν στην επίτευξη ενός καίριου, για την όλη πορεία της Οικονομίας μας, στόχου, ήτοι του στόχου της Ανάπτυξης, μέσω Μεταρρυθμίσεων.
-
Είναι προφανές ότι ο διάλογος και η ανταλλαγή απόψεων και εμπειριών μεταξύ ανώτατων στελεχών του Δημόσιου Τομέα -και κυρίως της Δημόσιας Διοίκησης- και του Ιδιωτικού Τομέα καθιστά ευχερέστερο τον σχεδιασμό και την ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων στον Δημόσιο Τομέα. Τούτο οφείλεται ιδίως στην πολύτιμη εμπειρία, που έχουν προηγουμένως αποκτήσει επιτυχημένα στελέχη του Ιδιωτικού Τομέα και η οποία μπορεί να εξοπλίσει τα στελέχη του Δημόσιου Τομέα με τ’ αντίστοιχα σημαντικά διοικητικά εφόδια. Ειδικότερα:
Α. Η ανταλλαγή ιδεών και εμπειριών, κυρίως με την μορφή βέλτιστων πρακτικών, ωφελεί και τις δύο πλευρές, πρωτίστως δε την Δημόσια Διοίκηση, όπου για ποικίλους λόγους η υιοθέτηση καινοτομιών και προοδευτικών δράσεων επέρχεται με βραδύτητα, σε σχέση με την αμεσότητα δράσεων που παρουσιάζει ο Ιδιωτικός Τομέας. Και εδώ ο ρόλος των επιτελικών στελεχών της Δημόσιας Διοίκησης, όπως και ο ρόλος των managers του Ιδιωτικού Τομέα, είναι αποφασιστικός.
Β. Η παρουσίαση, συνεπώς, ιδεών και δοκιμασμένων βέλτιστων πρακτικών του Ιδιωτικού Τομέα, ανοίγει ελκυστικούς ορίζοντες δράσης των επιτελικών στελεχών της Δημόσιας Διοίκησης για αντίστοιχες εφαρμογές ή προσαρμογές που αναβαθμίζουν την λειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης και βελτιώνουν την ποιότητα των παρεχόμενων από αυτήν υπηρεσιών σε πολίτες και επιχειρήσεις, καθώς και την αποτελεσματικότητά της. Έτσι, η ωφέλεια από την ως άνω όσμωση μεταξύ Ιδιωτικού και Δημόσιου Τομέα ευνοεί και τους δύο τομείς και αυτή πρέπει να είναι και η τελική στόχευση της συνεργασίας.
Γ. Ακόμη, η συμβολή της ψηφιακής τεχνολογίας στην Δημόσια Διοίκηση δεν προσφέρει μόνο τα μέσα για αντιμετώπιση της γραφειοκρατίας στην εξυπηρέτηση του Πολίτη, αλλά παρέχει και τεράστιο εύρος εφαρμογών σε ποικίλους τομείς της Δημόσιας Διοίκησης. Η ψηφιακή τεχνολογία -βεβαίως πάντοτε υπό τον όρο ότι γίνονται απολύτως σεβαστά τα κάθε είδους Θεμελιώδη Δικαιώματα του Ανθρώπου, τα οποία θα μπορούσαν, εν δυνάμει, να πληγούν από χρήσεις της τεχνολογικής εξέλιξης- αποτελεί σήμερα καταλύτη καινοτόμων εξελίξεων που αναβαθμίζουν την λειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης, επιταχύνουν θεαματικά τους χρόνους δράσης, αντικειμενικοποιούν διαδικασίες με όλα τα εντεύθεν οφέλη για πολίτες και επιχειρήσεις, κυρίως δε αλλάζουν βαθμιαία την παραδοσιακή στάση και νοοτροπία των υπαλλήλων προς την ψηφιακή παιδεία του εγγύς μέλλοντος.
-
Επιτρέψατέ μου να επιμείνω, δι’ ολίγων, στην εξής επισήμανση, την οποία θεωρώ στοιχειωδώς αναγκαία ως προς τα όρια που έχει η προαναφερόμενη «μεταφορά τεχνογνωσίας» από τον Ιδιωτικό στον Δημόσιο τομέα, πρωτίστως δε στην Δημόσια Διοίκηση και στα στελέχη της.
Α. Οι μέθοδοι του Ιδιωτικού Τομέα μπορούν να «μπολιάσουν» τον Δημόσιο Τομέα μόνο στο μέτρο που δεν έρχονται σε αντίθεση μα τους κανόνες -οι κυριότεροι εκ των οποίων θεσμοθετούνται από το Σύνταγμα- του Κράτους Δικαίου και της Αρχής της Νομιμότητας. Και στο σημείο αυτό υπενθυμίζω την βασική διαφορά, η οποία υφίσταται μεταξύ της νομιμότητας των πράξεων και ενεργειών των στελεχών του Ιδιωτικού Τομέα, και της νομιμότητας των πράξεων και ενεργειών των στελεχών της Δημόσιας Διοίκησης:
Β. Τα στελέχη του Ιδιωτικού Τομέα μπορούν -τουλάχιστον κατά κανόνα- να δρουν ελευθέρως, εφόσον δεν παραβιάζουν τους κανόνες, τους οποίους καθιερώνει το Ιδιωτικό Δίκαιο ως προς την ρύθμιση των μεταξύ ιδιωτών, φυσικών ή νομικών προσώπων, σχέσεων. Όλως αντιθέτως, τα όργανα της Δημόσιας Διοίκησης, κατά το πνεύμα του Κράτους Δικαίου και της εξ αυτού απορρέουσας Αρχής της Νομιμότητας, μπορούν να ενεργούν, είτε κατά διακριτή ευχέρεια είτε κατά δέσμια αρμοδιότητα, μόνον εντός του κανονιστικού πλαισίου, το οποίο διαγράφουν οι κανόνες δικαίου που καθορίζουν την αντίστοιχη αρμοδιότητα των διοικητικών οργάνων.
Γ. Στο σημείο όμως αυτό οφείλω να τονίσω ότι ο διάλογος μεταξύ στελεχών του Δημόσιου και του Ιδιωτικού Τομέα επιτρέπει στα τελευταία ν’ αποκτήσουν και την επίγνωση της αλήθειας πως η κατανόηση της σημασίας του Δημόσιου Συμφέροντος τους είναι εξαιρετικά χρήσιμη. Και τούτο διότι τα στελέχη του Ιδιωτικού Τομέα πρέπει να εμφορούνται από την νοοτροπία ότι η εν γένει επιχειρηματική δραστηριότητα δεν μπορεί ν’ αναπτύσσεται με τρόπο, ο οποίος έρχεται σε αντίθεση με τον πυρήνα του Δημόσιου Συμφέροντος και τις επιταγές του, όπως άλλωστε προκύπτει από την ορθή ερμηνεία και εφαρμογή ιδίως των διατάξεων των άρθρων 5 παρ. 1 και 25 παρ. 2 επ. του Συντάγματος.
Με τις σκέψεις αυτές σας συγχαίρω για την ετήσια οργάνωση των Ημερίδων αυτών και εύχομαι κάθε επιτυχία στην φετινή Ημερίδα.
Φωτογραφία: ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΠΕΛΤΕΣ
