Χαιρετισμός του ΠτΔ κ. Π. Παυλοπούλου σε εκδήλωση στο Κέντρο Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος κατά την οποία το Ίδρυμα παρουσίασε την Φιλοσοφία που διατρέχει το Σύνολο των Δωρεών του στον τομέα της Υγείας

Κύριε Δρακόπουλε, Φίλε Ανδρέα,

εγώ σ΄ ευχαριστώ για την εμπειρία που έζησα μαζί σας κατά την διάρκεια της θητείας μου, σε μια δύσκολη περίοδο για τον Τόπο. Και εκεί κατάλαβα ότι σ΄ αυτόν τον Τόπο, για να παραφράσω τον τίτλο μιας παλιάς καλής ταινίας, «Υπάρχουν Άνθρωποι». Και κυρίως υπάρχουν Έλληνες, που μπορεί να ζουν έξω απ΄την Ελλάδα, αλλά είναι Έλληνες γιατί καταλαβαίνουν τον σφυγμό αυτού του Τόπου, την αγωνία αυτού του Τόπου, την αγωνία αυτού του Λαού.

Θέλω να σας ευχαριστήσω, πολύ περισσότερο, και εσένα και το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, γι΄ αυτό τον πυλώνα που λέγεται Υγεία. Από τις τέσσερεις δραστηριότητες που στηρίζουν -ας το πω έτσι- από τους τέσσερεις πυλώνες που στηρίζουν το αέτωμα της προσφοράς, του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, ο πυλώνας της Υγείας έχει κάτι το πολύ ιδιαίτερο. Μην φανεί υπερβολικό αυτό που θα πω, αυτός ο πυλώνας συμβολίζει περισσότερα κι απ΄ αυτό τον χώρο που βρισκόμαστε σήμερα. Γιατί αυτό που κάνετε, σ΄ αυτή ιδίως την περίοδο, είναι ότι στηρίξατε τον κοινωνικό ιστό και το Κοινωνικό Κράτος στην Ελλάδα, σε μια στιγμή που το κοινωνικό Κράτος και ο κοινωνικός ιστός χειμάζονται. Και ξέρουμε πως οποιοδήποτε έργο Πολιτισμού, σε μια ρημαγμένη Κοινωνία, δεν μπορεί να συμβολίζει κάτι το ουσιώδες. Αυτός ο τομέας, αυτός ο πυλώνας, στην ουσία είναι ο δείκτης ευαισθησίας του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος απέναντι στον Άνθρωπο.

Και κλείνω λέγοντας, ότι κι αυτό είναι ένα θέμα Πολιτισμού. Δεν ξεχνάμε ότι ο Ευρωπαϊκός μας Πολιτισμός, ο Δυτικός μας Πολιτισμός, ξεκινώντας από την Ελλάδα έχει στο κέντρο του τον Άνθρωπο. Αν ο Άνθρωπος δεν μπορέσει να υπερασπισθεί την Αξία του, δεν μπορέσει να αναπτύξει ελεύθερα την Προσωπικότητα του, κανένα έργο Πολιτισμού δεν μπορεί να έχει αξία γι΄αυτόν. Τα έργα Πολιτισμού υπάρχουν για τον Άνθρωπο που έχει αξιοπρέπεια και που δημιουργεί. Αυτός ο τομέας, αυτό προσέφερε. Είναι, ίσως -δεν υπερβάλω- απ΄ όσα έχετε κάνει, ο πιο σημαντικός και το γεγονός είναι ότι συνεχίζεται, τώρα που η Ελλάδα βγήκε στο «ξέφωτο» αλλά έχει πάντα ανάγκη.

Θέλω να πω, λοιπόν, για μία ακόμη φορά -και δεν υπερβάλω, Ανδρέα, καθόλου- ότι είμαι ευτυχής γιατί κοντά σας έζησα την εμπειρία του ότι σ΄ αυτόν τον Τόπο υπάρχει ακόμη η παράδοση των μεγάλων Ευεργετών. Κλείνουμε διακόσια χρόνια από την Επανάσταση, ουσιαστικά διακόσια χρόνια της πορείας του Νεότερου Ελληνικού Κράτους. Ξέρουμε τι προσέφεραν οι μεγάλοι Ευεργέτες, οι Εθνικοί Ευεργέτες σ΄ αυτή την πορεία. Αυτή την πορεία την συνεχίζετε. Εύχομαι να υπάρξουν συμπαραστάτες, χαίρομαι γιατί υπάρχουν συμπαραστάτες σήμερα, σαν κι αυτό που βλέπουμε εδώ. Γιατί δεν έχει σημασία το μέγεθος , αλλά η διάθεση Ψυχής, το ενδιάθετο Φρόνημα των Ανθρώπων, όπως ο Θανάσης και η Μαρίνα Μαρτίνου, όπως η κυρία Περωτή, τους οποίους επίσης έχω γνωρίσει σε όλη αυτή την διαδρομή.

Μακάρι να έχετε συνεχιστές. Γιατί η μεγαλύτερη προσφορά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος θα είναι να βρει συνεχιστές, αφού μόνος του κανείς δεν μπορεί να τα καταφέρει. Πάντως αυτό που έχετε καταφέρει μέχρι σήμερα είναι -πραγματικά- μια Εθνική Προσφορά, και γιατί όχι, μια Εθνική Εμπειρία.

Καλή δύναμη και ο Θεός μαζί σας, Σας ευχαριστώ πολύ.