Σημεία αντιφώνσης του ΠτΔ κ.Π.Παυλοπούλου κατά το επίσημο δείπνο που παρέθεσε προς τιμήν του ο ΠτΔ της Ιρλανδίας κ. M. Higgins

Κύριε Πρόεδρε,

Αγαπητέ Φίλε Michael,

Ευχαριστώ θερμώς για την τόσο τιμητική πρόσκληση να επισκεφθώ την Φίλη Χώρα σας, την Ιρλανδία, καθώς και για την θερμή φιλοξενία, την οποία μου επιφυλάξατε.

  1. Ανακαλώ, με ιδιαίτερη χαρά και ικανοποίηση, στην μνήμη μου τις συναντήσεις μας στην Αθήνα.

Α. Ήτοι εκείνη της 22ας Φεβρουαρίου 2018, κατά την τότε τόσο επιτυχημένη επίσκεψή σας στην Ελλάδα, η οποία μας έδωσε την ευκαιρία ν’ αναδείξουμε πόσο στενές αλλά και πόσο αποδοτικές είναι οι σχέσεις μεταξύ των Χωρών μας. Και εκείνη της 10-11ης Οκτωβρίου 2019, όταν συναντηθήκαμε στο πλαίσιο της 15ης Συνόδου της Ομάδας Arraiolos, κατά την οποία οι μετέχοντες μη εκτελεστικοί Πρόεδροι εκφράσαμε, πολύ περισσότερο από τις όποιες ανησυχίες μας και τους όποιους προβληματισμούς μας, την ελπίδα και ρεαλιστική προσδοκία μας για την χάραξη μιας στρατηγικής, ικανής να οδηγήσει στην ολοκλήρωση του Ευρωπαϊκού Οικοδομήματος και να επιτρέψει στην κοινή μας Ευρωπαϊκή Οικογένεια, την Ευρωπαϊκή Ένωση, να διαδραματίσει τον ιστορικό ρόλο της για τους Λαούς της αλλά και για την Ανθρωπότητα εν γένει.

Β. Και στο σημείο αυτό οφείλω ν’ αναδείξω ότι η δική σας συμβολή, ως κορυφαίου Πολιτικού αλλά και διεθνώς αναγνωρισμένης Πνευματικής Προσωπικότητας, δεν εξαντλήθηκε στα όσα εκθέσατε κατά την παρέμβασή σας στην Σύνοδο της Ομάδας Arraiolos, στο Ζάππειο Μέγαρο, αφού σε αυτά πρέπει να προστεθούν οι έξοχες σκέψεις σας, με βάση τον Θουκυδίδη, κατά την Αριστοτέλεια ομιλία σας στην Στοά του Αττάλου, όταν συμμετείχατε στις εργασίες του «Athens Democracy Forum».

  1. Αναφέρθηκα, ήδη, στο εξαιρετικό επίπεδο φιλίας και συνεργασίας, στο οποίο κινούνται οι σχέσεις μεταξύ των Χωρών μας.

Α. Εδώ όμως θα επαναλάβω, για να υπενθυμίσω τις βαθιές ρίζες των σχέσεών μας αυτών, όσα επισήμανα στην Αθήνα, στις 22.2.2018: Οι δύο Λαοί μας έχουν μακρά ιστορική και πολιτισμική παράδοση Αντίστασης εναντίον κάθε καταπίεσης, απ’ οπουδήποτε και αν προέρχεται. Άρα, παράδοση ανυποχώρητης και αδιαπραγμάτευτης υπεράσπισης της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας, επέκεινα δε των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Β. Αυτή την παράδοση και συμπόρευση των Λαών μας ανέδειξε, εμβληματικώς, η κορυφαία συνεύρεση, στο πεδίο του Πνεύματος, του Μπρένταν Μπίαν και του Μίκη Θεοδωράκη πάνω στο θεμέλιο του εθνικής, κυριολεκτικώς, σημασίας για την Χώρα σας έργου του Μπίαν «Ένας Όμηρος». Έργου, το οποίο για σας συμβολίζει την διαχρονική Αντίσταση του Ιρλανδικού Λαού. Και για εμάς, τους Έλληνες, την προσήλωση στα ιδεώδη της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας, με σύγχρονες εστίες μνήμης την τραγωδία της δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη και την μεγαλειώδη Εξέγερση του Πολυτεχνείου, τον Νοέμβριο του 1973.

  1. Τόσον οι Έλληνες όσο και οι Ιρλανδοί έχουμε αποδείξει, με βάση τα ιστορικά κοινά ιδανικά μας αλλά και με αμάχητα τεκμήρια τους αγώνες μας και τις θυσίες των Λαών μας για να μείνουμε εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ότι συμπεριφερόμαστε ως υποδειγματικοί Εταίροι, δοθέντος ότι είμαστε συνειδητοποιημένοι Ευρωπαίοι.

Α. Αυτά τα ιστορικά κοινά ιδανικά μας μας δείχνουν τον δρόμο που πορευόμαστε μαζί μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, υπερασπιζόμενοι την ανάγκη Ολοκλήρωσής της, ενόψει της οποίας ιδρύθηκε πάνω στα συντρίμμια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, προκειμένου να μην ζήσουμε, ποτέ πιά, την τραγωδία του και τους εφιάλτες του. Και ο προορισμός μας συνίσταται στην δημιουργία μιάς Ομοσπονδιακού τύπου Ευρώπης, βασισμένης στις θεσμικές αντηρίδες της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας.

Β. Υπό την προϋπόθεση αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να εκπληρώσει την φυσική αποστολή της όχι μόνον έναντι των Λαών της, αλλά και έναντι της Ανθρωπότητας, μιας και καθένας γνωρίζει ότι ο ρόλος της είναι, κυριολεκτικώς, Πλανητικός. Και τούτο διότι αποτελεί κοινό τόπο, διεθνώς, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί, καλύτερα από κάθε άλλη οντότητα στην Διεθνή Σκηνή, να υπηρετήσει τις, τόσο κρίσιμες ιδίως στους ταραγμένους καιρούς μας, αρχές της Ειρήνης, του Ανθρωπισμού, της Αλληλεγγύης, της Δημοκρατίας και της Δικαιοσύνης, κατ’ εξοχήν δε της Κοινωνικής Δικαιοσύνης.

  1. Γνωρίζοντας και την δική σας προσήλωση στην υπεράσπιση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στην ολοκλήρωση του Ευρωπαϊκού Οικοδομήματος, θέλω να σας διαβεβαιώσω πως η Ελλάδα είναι υπέρ της διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής μας Οικογένειας, βεβαίως υπό τους αυτονόητους και απαράβατους όρους αφενός ότι τα υποψήφια Κράτη έχουν προσαρμοσθεί, πλήρως και δίχως καμμία εξαίρεση, στο Ευρωπαϊκό Κεκτημένο και, αφετέρου, ότι έχουν επιλύσει προηγουμένως κάθε είδους διαφορά τους με τα γειτονικά τους Κράτη. Προσθέτω δε εδώ ότι η Ελλάδα έχει αποδείξει ότι είναι τόσο συνεπής ως προς την τήρηση των Ευρωπαϊκών της υποχρεώσεων, ώστε ακόμη και τα Εθνικά της Θέματα, κατ’ εξοχήν δε εκείνα που αφορούν τις σχέσεις της με την Τουρκία, τα υπερασπίζεται αποκλειστικώς και μόνο στην βάση του Ευρωπαϊκού Δικαίου, συνακόλουθα δε στην βάση του Διεθνούς Δικαίου. Και για να γίνω σαφέστερος:

Α. Η Ελλάδα ευνοεί και την Ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, βεβαίως υπό τον απαράβατο όρο του εκ μέρους της πλήρους σεβασμού του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου. Δυστυχώς, η ίδια η Τουρκία υπονομεύει επικίνδυνα κάθε πτυχή της Ευρωπαϊκής της προοπτικής, παραβιάζοντας, ευθέως και απροκαλύπτως, το Διεθνές και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Απτά δείγματα γραφής αυτής της συμπεριφοράς της είναι:

1. Πρώτον, η συνεχιζόμενη αυθαίρετη επέμβασή της στην Συρία.

2. Δεύτερον, η στάση της έναντι των Προσφύγων και των Μεταναστών, η οποία, εκτός από το Διεθνές Δίκαιο και τις αρχές του Ανθρωπισμού και των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, παραβιάζει και την σχετική Συμφωνία της με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

3. Και, τρίτον, και κατ’ εξοχήν, η στάση της ως προς τον σεβασμό των κατά το Διεθνές και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο Δικαιωμάτων της Ελλάδας, ιδίως σε ό,τι αφορά τα Σύνορά μας, την Επικράτειά μας και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη μας, που είναι, αυτοθρόως, και Σύνορα, Επικράτεια και Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Άκρως χαρακτηριστικό παράδειγμα της εν προκειμένω τουρκικής αυθαιρεσίας είναι το λεγόμενο «Μνημόνιο Κατανόησης» μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης, το οποίο, κατά διεθνή μάλιστα ομολογία, είναι διάτρητο και θεσμικώς ανυπόστατο. Εν πάση περιπτώσει, η Ελλάδα διαμηνύει, αδιαλείπτως, προς την Τουρκία ότι η αυθαιρεσία της δεν θα περάσει και ότι, με συμπαραστάτες την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Διεθνή Κοινότητα, θα υπερασπισθούμε, στο ακέραιο, τα Κυριαρχικά μας Δικαιώματα ως προς τα Σύνορα, την Υφαλοκρηπίδα και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι διεθνείς συμμαχίες που έχει συμπήξει η Χώρα μας στην περιοχή μας, και οι οποίες ήδη αποδίδουν καρπούς, βεβαιώνουν του λόγου το ασφαλές.

Β. Στο σημείο δε αυτό έχω χρέος να διευκρινίσω προς την Ευρωπαϊκή μας Οικογένεια, την Ευρωπαϊκή Ένωση, ότι πρέπει να γνωρίζει, όπως ήδη εξέθεσα, πως ο αγώνας της Ελλάδας αφορά και δικά της ζωτικά θέματα, ιδίως ως προς το Έδαφος, τα Σύνορα και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της.

Με αυτές τις σκέψεις υψώνω το ποτήρι μου και εύχομαι, σ’ Εσάς και την Σύζυγό σας, υγεία, δύναμη και διαρκή έμπνευση κατά την άσκηση των υψηλών καθηκόντων σας. Και σας παρακαλώ να μεταφέρετε στον Φίλο Ιρλανδικό Λαό τις θερμές ευχές του Ελληνικού Λαού για ευημερία και δημιουργία, προκειμένου να κατακτήσει το ιστορικό μέλλον που του αναλογεί και του αρμόζει.