Κύριε Δήμαρχε,

Η Κως, το πολύτιμο πετράδι του Αιγαίου και φωτεινή νύμφη των Δωδεκανήσων, μου περιποιεί, μέσω Υμών και του Δημοτικού της Συμβουλίου, την μέγιστη τιμή να με θεωρεί από σήμερα Επίτιμο Δημότη της. Αυτός ο ακατάλυτος δεσμός που μας συνδέει εφεξής μου επιτρέπει αλλά και μου επιβάλλει το χρέος να προβώ σε δύο, τουλάχιστον, επισημάνσεις:

I. Πρώτον, τιμούμε σήμερα την 68η επέτειο της ενσωμάτωσης των Δωδεκανήσων στον Εθνικό μας Κορμό, την 7η Μαρτίου 1948. Έκτοτε τα Δωδεκάνησα αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα του κορμού τούτου, επί του συνόλου του οποίου ασκείται πλήρως, ως την τελευταία της έκφραση, η εθνική μας κυριαρχία, κατά το Σύνταγμα και το Διεθνές Δίκαιο. Επιπλέον, τα σύνορα των Δωδεκανήσων είναι και σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα οποία και κατά το Ευρωπαϊκό Δίκαιο φυλάσσει, επίσης κυριάρχως, η Ελλάδα. Την αυτονόητη αυτή διαπίστωση πρέπει να την συνειδητοποιήσουν οι πάντες, εντός και εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδίως κατά την ιδιαιτέρως κρίσιμη συγκυρία του οξύτατου Προσφυγικού ζητήματος, από την άμεση αντιμετώπιση του οποίου, υπό όρους Ανθρωπισμού, εξαρτάται η συνοχή και το μέλλον του όλου Ευρωπαϊκού Οικοδομήματος.

II. Δεύτερον, θα ήταν μάταιο αλλά και ανώφελο να επιχειρήσω εδώ μιαν, έστω και συνοπτική, αναφορά στην μακραίωνη και ένδοξη ιστορική πορεία της Κω.

Α. Άλλωστε η ιστορική αυτή πορεία είναι πλέον κοινό κτήμα όχι μόνο των Ελλήνων εν γένει αλλά και των αναρίθμητων αλλοδαπών επισκεπτών της Κω οι οποίοι, φεύγοντας μετά τις κάθε είδους διακοπές τους από εδώ, παίρνουν μαζί τους ανά την Υφήλιο όχι μόνο τις ψηφίδες της εκθαμβωτικής ομορφιάς του Νησιού σας, αλλά και τις λαμπρές ψηφίδες της ιστορίας του.

Β. Αυτός είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο θα μείνω σε μία, πλην όμως κυριολεκτικώς εμβληματική για την ιστορία της Κω, πτυχή της, παγκόσμιας εμβέλειας, ιστορικής προσφοράς της. Μια πτυχή η οποία κλείνει μέσα της μοναδικής αξίας για την όλη πορεία της Ανθρωπότητας βάσεις ιστορίας, επιστήμης και φιλοσοφίας. Και για να γίνω σαφέστερος, μιλώ για την προσφορά του ευγενέστερου και ενδοξότερου τέκνου της Κω, του Ιπποκράτη. Του κατά κοινή ομολογία πατέρα της Ιατρικής, η δημιουργία του οποίου αρκεί για να μνημονεύεται η Κως όσο θα υπάρχει πολιτισμός στον Πλανήτη μας.

1. Ο όρκος του Ιπποκράτη, που πιστεύεται ότι συντάχθηκε τον 4ο αιώνα π.Χ., έχει αποκτήσει πια μνημειακές πανανθρώπινες διαστάσεις, αφού ακόμη και σήμερα όχι μόνον αποτελεί τον «Καταστατικό Χάρτη» άσκησης του ιατρικού λειτουργήματος, πρωτίστως μέσω του όρκου των ιατρών, αλλά εμπεριέχει και μια σειρά γενικότερων ηθικών επιταγών, που συνδέονται στενώς με την όλη υπόσταση του Ανθρώπου και την πεμπτουσία της αποστολής του.

2. Τον πυρήνα του όρκου του Ιπποκράτη, ο οποίος διαποτίζει το όλο του περιεχόμενο, συνιστά, δίχως αμφιβολία, η γενικότερη επιταγή ως προς την προοπτική του βίου του Ιατρού, η οποία όμως, κατ’ ουσίαν, ισχύει για το βίο του Ανθρώπου εν γένει: «Αγνώς δε και οσίως διατηρήσω βίον τον εμόν και τέχνην την εμήν». Δηλαδή: «Θα διατηρώ αγνή και άσπιλη και την ζωή και την τέχνη μου». Πάνω σ’ αυτό το θεμέλιο οι λοιπές αρχές του όρκου του Ιπποκράτη «χτίζουν» το ρόλο και την αποστολή του Ανθρώπου, ως όντος με αξία και αξιοπρέπεια, οι οποίες καθιστούν εφικτή την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του. Κάπως έτσι, και πάντα σύμφωνα με τον όρκο του Ιπποκράτη, το όλο οικοδόμημα του Ανθρώπου του επιτρέπει την επιδίωξη του στόχου να καταστεί εικόνα και ομοίωση του Δημιουργού του, με κύριους άξονες συμπεριφοράς τον Ανθρωπισμό και τις θεμελιώδεις συντεταγμένες του, την Αλληλεγγύη και τον Αλτρουϊσμό.

3. Για το λόγο αυτόν ακριβώς ο Ιπποκράτης, ιδίως κατά την σημερινή κρίσιμη συγκυρία του Προσφυγικού ζητήματος, εκπέμπει διδακτικά, διαχρονικώς, μηνύματα urbi et orbi: Σ’ εμάς τους Έλληνες, και ιδίως στους συμπατριώτες του Κώους, το μήνυμα ότι με βάση και το Ελληνικό Πνεύμα καθώς και τον Ελληνικό Πολιτισμό ως σύνολο –όταν μάλιστα έχουμε ως Λαός δημιουργήσει κατά την αρχαιότητα και τον θεσμό του Ικέτη- πρέπει να συμπαρασταθούμε στους Πρόσφυγες με όρους Ανθρωπισμού και Δικαιοσύνης. Κι εσείς εδώ στην Κω, στο Αιγαίο γενικότερα, μ’ ελάχιστες κι ασήμαντες εξαιρέσεις, το έχετε πράξει, προκαλώντας τον παγκόσμιο θαυμασμό και την συνακόλουθη παγκόσμια αναγνώριση. Αυτή η γενναία συμπεριφορά σας δίνει το δικαίωμα στην Ελλάδα, κυρίως σήμερα κατά την έκτακτη Σύνοδο Κορυφής, να διεκδικήσει ανάλογη συμπεριφορά και έμπρακτη αναγνώριση:

α) Πρώτον, από τους Ευρωπαίους Εταίρους μας. Οι οποίοι οφείλουν ν’ αναλογισθούν και τις δικές τους ευθύνες και ολιγωρίες και ν’ απομονώσουν, επιβάλλοντας αμέσως και τις προβλεπόμενες κάθε είδους κυρώσεις σε βάρος τους, εκείνους τους, ευτυχώς λίγους, Εταίρους, που με την τακτική τους δείχνουν ότι κινούνται έξω από τις αρχές της Ευρωπαϊκής Δημοκρατίας και του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού.

β) Και, δεύτερον, από την γείτονα Τουρκία, η οποία πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι: Οι σχέσεις της με την Ελλάδα αλλά και την Ευρωπαϊκή Ένωση στο σύνολό της εξαρτώνται από την άμεση εναρμόνισή της προς τις ευρωπαϊκές δημοκρατικές και πολιτισμικές αρχές οι οποίες προϋποθέτουν, άνευ άλλου τινός, τουλάχιστον την απομόνωση και καταδίκη των αποκρουστικών διακινητών- εμπόρων ανθρώπινων, ιδίως δε παιδικών, ψυχών.

Κύριε Δήμαρχε,

Φεύγω σήμερα από την Κω, εφοδιασμένος με την μεγάλη τιμή του Επίτιμου Δημότη της, έχοντας πάρει δυνάμεις και ανεκτίμητα διδάγματα για την άσκηση των καθηκόντων μου ως Προέδρου της Δημοκρατίας. Καθώς και με την βεβαιότητα ότι Εσείς προσωπικώς και οι κάτοικοι της Κω, εφεξής στο σύνολό τους, θα συνεχίσουν να τιμούν το όνομα της Ελλάδας ως Χώρας η οποία, ακόμη και μέσα σε μια βαθειά οικονομική και κοινωνική κρίση, εξακολουθεί να διδάσκει την Ευρώπη και, γενικώς, την Ανθρωπότητα Ανθρωπισμό, Πολιτισμό και Δημοκρατία.-