Σημεία ομιλίας του Προέδρου της Δημοκρατίας κ.Προκοπίου Παυλοπούλου κατά τα εγκαίνια της έκθεσης “Γιάννης Μόραλης-Χρήστος Καπράλος” στο Κέντρο Πολιτισμού (“Φάρος”) του Ιδρύματος “Σταύρος Νιάρχος”

«Γιάννης Μόραλης – Χρήστος Καπράλος»: «Βίοι Παράλληλοι» κατά τον Πλούταρχο και «Μακρινές φιλίες» κατά τον Αλέξη Μινωτή.

Οι δυό τους συνδέθηκαν με μια κοινή διαδρομή που άντεξε στο χρόνο: Σχολή Καλών Τεχνών, Αθήνα, Παρίσι, ξανά Αθήνα μετά το 1939 και, τέλος, Αίγινα, η κοινή αγάπη του Γιάννη Μόραλη και του Χρήστου Καπράλου.
Ως την δεκαετία του ΄50 Μόραλης και Καπράλος ανέπτυξαν έναν εξαιρετικά γόνιμο διάλογο με τον κλασικισμό. Ύστερα, καθένας τους χαράζει τον προσωπικό του δρόμο μοντέρνας έκφρασης.

Θα ήταν αυθαίρετο και ίσως άδικο ν’ απομονώσω κάποια από τα έργα των «Διόσκουρων» της σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης. Ας μου επιτραπεί να μνημονεύσω μόνον ένα για καθένα τους εξαιτίας της ιδιαίτερης εμβληματικότητάς τους, δοθέντος ότι τα έργα τους αυτά «διαλέγονται» πραγματικά με την ιστορία της Τέχνης, και όχι μόνο: Τα «Επιτύμβια» του Γιάννη Μόραλη και το «Μνημείο της Πίνδου» του Χρήστου Καπράλου, που κοσμεί πια το Περιστύλιο της Βουλής των Ελλήνων.

Χαίρομαι ιδιαίτερα διότι αυτή η Έκθεση, που γίνεται μάλιστα στο «βαρύτιμο κόσμημα» του σύγχρονου Πολιτισμού μας, το Κέντρο Πολιτισμού του «Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος», σμιλεύει το μεταθανάτιο αέτωμα της ιδανικής συμπόρευσης του Γιάννη Μόραλη και του Χρήστου Καπράλου στη μεγάλη λεωφόρο της Τέχνης».

Φωτογραφία: ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΛΑΧΟΣ