«Τιμούμε σήμερα, με βαθειά συγκίνηση και ανυπόκριτη υπερηφάνεια, την Ιερή Μνήμη των εξεγερμένων κατοίκων της Χαλκιδικής που πολέμησαν ηρωικά υπέρ της ελευθερίας της Μακεδονίας και όλης της Ελλάδας. Είναι εκείνοι που έπεσαν στις Πόρτες της χερσονήσου της Κασσάνδρας, στις 14 Νοεμβρίου 1821, προσθέτοντας ένα ακόμη παράδειγμα «Θερμοπυλών» στην ένδοξη Ιστορία του Έθνους μας. Η Επανάσταση στην Χαλκιδική το 1821 είχε την εξής, διπλή, καθοριστική σημασία:
I. Πρώτον, χάρη στην εξάμηνη, περίπου, διάρκειά της και στον όγκο των τουρκικών δυνάμεων που απασχόλησε έως ότου κατασταλεί, προσέφερε στους ήδη εξεγερμένους Έλληνες τον αναγκαίο χρόνο για να στεριώσουν την Επανάσταση στη Στερεά Ελλάδα και στην Πελοπόννησο.
II. Δεύτερον, ενέπνευσε ολόκληρες γενιές Μακεδόνων στους μετέπειτα αγώνες τους για Ελευθερία, που οδήγησαν τελικώς στην απελευθέρωση της Μακεδονίας και στην ένταξή της στον Εθνικό Κορμό, με την αντίστοιχη αδιαμφισβήτητη πλέον θωράκιση της Ελληνικότητάς της.
Στην μνήμη αυτών των Αγωνιστών αλλά και των λοιπών θυμάτων του Ολοκαυτώματος που επακολούθησε κλίνω, στο όνομα όλων των Ελλήνων, ευλαβικά το γόνυ».