Συμμετέχοντας εμπράκτως στην εκπλήρωση της μεγάλης αποστολής της UNICEF, ας δώσουμε και φέτος κάτι από τη σκέψη μας, την καρδιά μας και φυσικά τον οβολό μας, για κάθε φτωχό παιδί. Κυρίως δε, ας το κάνουμε για τα παιδιά πρόσφυγες, για τα παιδιά θύματα του πολέμου. Και πρωτίστως για τα ασυνόδευτα και τα ορφανά παιδιά, για τα οποία το βάρος της προσφυγιάς γίνεται ασήκωτο εξαιτίας της εγκατάλειψης και της μοναξιάς.

Ας είναι δε αυτή η συμμετοχή μας κι ένα είδος μνημοσύνου στις ψυχές όλων εκείνων των παιδιών που χάθηκαν, καθώς το καραβάνι της προσφυγιάς διασχίζει θάλασσες και στεριές, αναζητώντας έναν κόσμο Ειρήνης, Ανθρωπιάς και Δικαιοσύνης. Έναν κόσμο τον οποίον εμείς, στο πλαίσιο της Ευρώπης, οφείλουμε να οικοδομήσουμε χωρίς καμιά χρονοτριβή.