Ν.ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ: Θα ήθελα να σας καλωσορίσω και για άλλη μια φορά να εκφράσω τα αισθήματα που ο Κυπριακός Ελληνισμός, αλλά και η Κυβέρνηση τρέφει προς την Ελλάδα, σε εσάς προσωπικά, αλλά και στην Ελληνική Κυβέρνηση για την αμέριστη συμπαράσταση και την άψογη συνεργασία που έχουμε στην αντιμετώπιση του μεγάλου προβλήματος που εδώ και 43 χρόνια κρατά την πατρίδα μας διαιρεμένη.
Αυτό που είναι κοινή επιδίωξη είναι να πετύχουμε επιτέλους μια λύση που να είναι απόλυτα συμβατή με το ευρωπαϊκό κεκτημένο, που να μη μειώνει την κυριαρχία ενός κράτους μέλους της ΕΕ, ενώ την ίδια ώρα να διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα χωρίς την ανάγκη να έχουμε την όποια τρίτη χώρα ως εγγυήτρια ή να παραμένουν στρατεύματα της οποιασδήποτε χώρας για την προστασία τάχα της μιας ή της άλλης κοινότητας.
Σε αυτή την πορεία είμαστε μαζί, απόλυτα ταυτισμένοι, σε πλήρη συνεννόηση και θέλω να ελπίζω ότι και η άλλη πλευρά επιτέλους θα συνειδητοποιήσει ότι δεν συμβάλλει με τη ρητορική των απαραδέκτων θέσεων στην επίτευξη ενός κοινά αποδεκτού συμβιβασμού. Θα διαφανεί μέσα από τη δυνατότητα, όπως έχει δημιουργηθεί, η τουρκοκυπριακή πλευρά να εκθέσει τις θέσεις της σε όλα συνολικά τα κεφάλαια, αλλά και η Τουρκία στα κεφάλαια που άπτονται της δικής της παρέμβασης, στα όσα η απαράδεκτη κατάσταση επιβεβαιώνει, δηλαδή στα θέματα ασφάλειας και εγγυήσεων, αλλά και στην ενθάρρυνση και στήριξη της τουρκοκυπριακής κοινότητας για να αντιληφθεί επιτέλους ότι είναι μέσα από τη διασφάλιση των βασικών ελευθεριών, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημιουργίας μιας σταθερότητας για να υπάρχει προοπτική για το μέλλον.
Θα έχω τη ευκαιρία στη συνέχεια να σας ενημερώσω για τις τελευταίες εξελίξεις και βεβαίως θέλω για άλλη μια φορά να επαναλάβω αυτό που πάντα λέγω ότι χωρίς ενότητα και κοινούς στόχους δεν επιτυγχάνονται αυτά που δικαιούται ένας λαός.

Π.ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, φίλε Νίκο, ευχαριστώ πολύ για την φιλοξενία. Αν και αρχίζω να αισθάνομαι ότι είναι εντελώς φυσιολογικό να βρίσκομαι τόσο συχνά εδώ στην Κύπρο, όπου είναι και η ψυχή μου στην κυριολεξία. Με συγκινεί ακόμη περισσότερο το γεγονός ότι βρίσκομαι εδώ για τα 40 χρόνια από την εκδημία του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Τιμούμε την ιερή του μνήμη εμπνεόμαστε από τις παρακαταθήκες του. Και μπορώ να πω, ενόψει αυτών των παρακαταθηκών, ότι συμβαίνουν ορισμένα πράγματα τα οποία έχουν μια μοναδικότητα σ΄ αυτή την μακρά περίοδο της κυπριακής τραγωδίας.

Πριν απ΄ όλα, σ’ ό,τι αφορά τη λύση του Κυπριακού, δεν νομίζω ότι ποτέ στο παρελθόν Ελλάδα και Κύπρος, Κύπρος και Ελλάδα ήταν τόσο ενωμένες. Είναι αρραγής η ενότητα. Πρόκειται για ένα κλίμα εξαιρετικό, το οποίο δεν έχω θυμηθεί στο παρελθόν. Και αυτό το καθιστούμε σαφές. Δεύτερον, όπως φαίνεται από τις στη Γενεύη – ακριβώς επειδή όλοι έχουν αντιληφθεί την ορθότητα των κοινών θέσεών μας – δεν υπάρχουν έξωθεν πιέσεις. Και επί πλέον υπάρχει συμπαράσταση, ιδίως από την πλευρά των Οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κυρίως από πλευράς της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στις θέσεις τις οποίες έχουμε καθορίσει. Διότι οι θέσεις αυτές – θα το επαναλάβω κουραστικά για μία ακόμη φορά – θέσεις που αφορούν το Κυπριακό, δεν είναι μόνον θέσεις της Κύπρου ή της Ελλάδας, δεν είναι μόνον θέσεις οι οποίες είναι σύμφωνες με το Διεθνές Δίκαιο. Είναι και θέσεις της Ευρώπης. Πρέπει να αντιληφθούμε ότι υπερασπιζόμενοι την κυριαρχία της Κύπρου κατά την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος υπερασπιζόμαστε την κυριαρχία των Κρατών-Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όποιος είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει δικαιώματα, έχει όμως και υποχρεώσεις. Το Ευρωπαϊκό Δίκαιο θέτει προδιαγραφές για τα Κράτη-Μέλη. Επομένως θα ήταν αδιανόητο να υπάρξει λύση και να γίνει αποδεκτή από εμάς, η οποία όχι μόνον θα ήταν αντίθετη με το Διεθνές Δίκαιο και την Ιστορία αλλά θα ήταν αντίθετη και με το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Άρα, ουσιαστικά, σε λίγο καιρό θα έθετε την Κύπρο εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό μας παρέχει την δυνατότητα να έχουμε αυτές τις συμμαχίες που έχουμε, όλων των Εταίρων μας, όλων των Ευρωπαϊκών Οργάνων. Και το λέγω με απόλυτη ειλικρίνεια και προς την Τουρκοκυπριακή πλευρά αλλά και προς την Τουρκία.

Η Τουρκία αυτή την στιγμή πρέπει να επιλέξει, αν θέλει να είναι ειλικρινής. Γνωρίζει ότι η Κύπρος είναι ευρωπαϊκό κράτος. Υπάρχει το προηγούμενο της ενοποίησης των δύο Γερμανιών, ξέρουμε ακριβώς τι συνέβη εκεί. Πρέπει να μας πει λοιπόν η Τουρκία: Είναι ειλικρινής; Αν είναι ειλικρινής πρέπει να δεχθεί μία λύση η οποία επιτρέπει στην Κύπρο να πορευθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στον σκληρό πυρήνα της, την Ευρωζώνη. Αν έχει αυτές τις απαιτήσεις οι οποίες ξέρουμε ότι είναι αντίθετες προς το ευρωπαϊκό κεκτημένο, τότε προωθεί την προοπτική μιας Κύπρου η οποία αργά ή γρήγορα – πολύ γρήγορα εγώ πιστεύω – θα έβγαινε από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό είναι το μέτρο ευθύνης και το μέτρο ειλικρίνειας της Τουρκίας. Δεν χωρούν σ΄ αυτήν την περίοδο που βρισκόμαστε τώρα υπεκφυγές. Πρέπει λοιπόν να μας πει η Τουρκία, να πουν οι Τουρκοκύπριοι, αν θέλουν την λύση δεν μπορεί παρά η λύση να στηρίζεται στην ακόλουθη βάση: Ούτε στρατεύματα κατοχής μπορεί να υπάρξουν ούτε εγγυήσεις τρίτων. Όλα αυτά είναι εντελώς αναχρονιστικά, απαράδεκτα από πλευράς Ευρωπαϊκής Ένωσης, γιατί δημιουργούν και επικίνδυνα προηγούμενα όπως όλοι γνωρίζουμε. Και τελειώνω λέγοντας τα εξής: Ας θυμηθούμε πιο ήταν το προηγούμενο ενοποίησης των δύο Γερμανιών. Ας θυμηθούμε τι λέει το προοίμιο της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Από αυτό δεν μπορούμε να αποστούμε.

Κύριε Πρόεδρε, φίλε Νίκο, καθιστούμε σαφές προς όλους ότι υπερασπιζόμενοι αυτή την λύση του Κυπριακού κατ’ουσίαν υπερασπιζόμαστε την πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το μέλλον της και την προοπτική της. Και σε αυτό είμαστε ενωμένοι και η ενότητα είναι αρραγής. Και πάλι ευχαριστώ για την φιλοξενία.

Ν.ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, Προκόπη μου, σ’ ευχαριστώ. Όσα λες ανταποκρίνονται εις όσα ευελπιστούμε και εις όσα προσδοκούμε, αλλά και εις όσα επιδιώκουμε. Αυτός είναι ο στόχος. Και θέλω εδώ, το νιώθω έντονα, να εκφράσω αυτή την ευαρέσκεια για την άψογη, άριστη, αγαστή συνεργασία που, όπως πολύ ορθά επεσήμανες, έχουμε με την Ελληνική Κυβέρνηση, με την Προεδρία, γενικότερα την Ελλάδα αλλά, και όχι μόνο, και με τους Ευρωπαίους Εταίρους. Και η παρουσία τους δεν αποτελεί παρά ακριβώς μέσα από την αποφασιστικότητα και τις προσπάθειες που έχουν καταβάλει να είναι παρόντες γιατί τους αφορά και τους ίδιους.

Π.ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Φίλε Νίκο, σ’ ευχαριστούμε και σένα προσωπικά γιατί φέρεις το βάρος της διαπραγμάτευσης. Το καθιστώ σαφές προς κάθε κατεύθυνση: Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης έχει αυτή την ευθύνη και αυτή την τιμή, όλοι οι υπόλοιποι του συμπαριστάμεθα. Και του συμπαριστάμεθα χωρίς την παραμικρή επιφύλαξη. Αυτό για να πάψουν να υπάρχουν οποιεσδήποτε σπερμολογίες οι οποίες – το τονίζω – πέραν του ότι απέχουν πόρρω της αληθείας βλάπτουν την Εθνική μας υπόθεση.-

Φωτογραφία: ΚΥΠΕ/ΚΑΤΙΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ