Το 2017 βρίσκει την μεγάλη Ευρωπαϊκή μας Οικογένεια –και, κατά συνέπεια, το Ευρωπαϊκό Οικοδόμημα στο σύνολό του- αντιμέτωπη με μια διπλή, υπαρξιακή κυριολεκτικώς, κρίση: Την οικονομική κρίση και την προσφυγική κρίση. Στο πλαίσιο αυτής της κρίσης δοκιμάζονται βασικές αρχές και αξίες, πάνω στις οποίες θεμελιώθηκε το ευρωπαϊκό όραμα μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, προκειμένου η Ήπειρός μας αλλά και ολόκληρη η Ανθρωπότητα ν’ απαλλαγούν από τους εφιάλτες που άφησε πίσω του.
I. Συγκεκριμένα, μέσα στην προαναφερόμενη διπλή κρίση δοκιμάζονται, ταυτοχρόνως, η Ευρωπαϊκή Δημοκρατία και ο Ευρωπαϊκός Πολιτισμός πυλώνες του οποίου είναι, κατά την καταγωγή του ο Ανθρωπισμός και η Αλληλεγγύη, κατ’ επέκταση δε το Κοινωνικό Κράτος Δικαίου. Ειδικότερα:
Α. Η οικονομική κρίση, αποτέλεσμα κυρίως μιας συγκεκριμένης αδιέξοδης πολιτικής λιτότητας, διευρύνει τις ανισότητες και αποδυναμώνει το Κοινωνικό Κράτος Δικαίου. Με αποτέλεσμα ν’ απειλεί ευθέως την κοινωνική συνοχή.
Β. Ταυτοχρόνως στο πλαίσιο της προσφυγικής κρίσης, μέσα από φοβικά σύνδρομα -εντελώς αντίθετα προς τις συνιστώσες του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού- που αναπτύσσονται σ’ ορισμένα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δοκιμάζεται το Ανθρωπιστικό Ιδεώδες, δίχως το οποίο η Ευρώπη θα οδηγείτο σε αλλοίωση της ίδιας της ταυτότητάς της.
II. Κατά το 2017 μια σειρά εκλογικών διαδικασιών σε πολλά κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μεταξύ των οποίων και στην Γαλλία, δίνουν στους Λαούς της Ευρώπης την ιστορική δυνατότητα αφενός να υπερασπισθούμε την Ευρώπη που κληρονομήσαμε και τους στόχους που προσδιορίζουν την παγκόσμια αποστολή της. Και, αφετέρου, να απαντήσουμε αποστομωτικά και με τον πιο γνήσιο δημοκρατικό τρόπο, ήτοι με την λαϊκή ετυμηγορία, σε όλα εκείνα τα απολιθώματα του λαϊκισμού ή ακόμη του φασισμού και του ναζισμού, τα οποία επιχειρούν ν’ αναβιώσουν τους εφιάλτες του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Σ’ αυτήν την ευρωπαϊκή δημοκρατική πανστρατιά και συμπόρευση η Ελλάδα και η Γαλλία, με εφόδια από την μια πλευρά την Ιστορία τους και τον Πολιτισμό τους και από την άλλη την μακρά παράδοση λαμπρής συνεργασίας τους καλούνται να διαδραματίσουν, από κοινού, τον δικό τους ξεχωριστό ρόλο. Συγκεκριμένα δε, μπορούν και πρέπει να καταδείξουν προς τους Εταίρους μας, και με μόνο γνώμονα το μέλλον της Ευρωπαϊκής μας Οικογένειας, ότι:
Α. Είναι ανάγκη ν’ αλλάξει αμέσως η εφαρμοζόμενη σήμερα, εν πολλοίς αδιέξοδη, συγκεκριμένη πολιτική λιτότητας. Πολιτική η οποία συρρικνώνει το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν των περισσότερων κρατών-μελών και επηρεάζει αρνητικώς τόσο την βιώσιμη ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και την κοινωνική συνοχή της. Και ν’ αντικατασταθεί με μιαν οικονομική πολιτική, η οποία συνδυάζει αρμονικά την πάταξη των ελλειμμάτων και της σπατάλης καθώς και της κρίσης χρέους με την επίτευξη βιώσιμης ανάπτυξης. Η πολιτική αυτή πρέπει να στηριχθεί στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και στις κατάλληλες επενδύσεις καθώς και στην ορθολογικώς σχεδιασμένη τόνωση της ρευστότητας και της ζήτησης. Μια τέτοια πολιτική θα στηρίξει και το θεμελιώδες κεκτημένο της Ευρωπαϊκής Δημοκρατίας και του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, δηλαδή το Κοινωνικό Κράτος Δικαίου.
Β. Το μέγα Προσφυγικό ζήτημα δεν αντιμετωπίζεται δίχως την άμεση και οριστική λήξη του πολέμου στην Συρία και στην ευρύτερη περιοχή. Ως τότε, όμως, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να συμπεριφερθεί, σεβόμενη το Διεθνές και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, στους μεν πρόσφυγες όχι με φοβικά σύνδρομα αλλά με όρους Ανθρωπισμού και Αλληλεγγύης. Στους δε στυγνούς εκπροσώπους της τρομοκρατικής βαρβαρότητας όπως ταιριάζει σ’ εκείνους που διαπράττουν εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας.
Αφού σας ευχαριστήσω για την ευκαιρία που μου δώσατε να διατυπώσω τις θέσεις τις οποίες σας εξέθεσα, θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι σ’ αυτόν τον άξονα υπεράσπισης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του μέλλοντος και της προοπτικής της, η συντριπτική πλειοψηφία των δημοκρατικών Πολιτικών Δυνάμεων της Ελλάδας πορεύεται με υποδειγματική ενότητα. Δείχνοντας έτσι ότι η Ελλάδα δεν διανοείται το μέλλον της και την προοπτική της εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως βεβαίως, επίσης, ότι και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα μπορούσε να διατηρήσει την ιδιοσυστασία της Δημοκρατίας της και του Πολιτισμού της δίχως την Ελλάδα.-