Κύριε Πρόεδρε,
Αποτελεί για μένα μεγάλη τιμή και αισθάνομαι ιδιαίτερη χαρά να υποδέχομαι, εσάς και την Σύζυγό σας, στην Αθήνα και στην Προεδρία της Δημοκρατίας, υπό την ιδιότητά σας ως Προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας. Και για μιαν ακόμη φορά σας εκφράζω τις ειλικρινείς ευχές εμού και του Ελληνικού Λαού για κάθε επιτυχία κατά την εκπλήρωση των υψηλών καθηκόντων σας, όταν μάλιστα αυτά αφορούν τόσο την Μεγάλη και Φίλη Χώρα σας, την Γαλλία, όσο βεβαίως και την κοινή μας Ευρωπαϊκή Οικογένεια, την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Κύριε Πρόεδρε,
Να είσθε βέβαιος ότι εμείς, οι Έλληνες, σας θεωρούμε συνεχιστή της μακράς και ειλικρινούς φιλίας και συνεργασίας μεταξύ των Χωρών μας και των Λαών μας. Υπενθυμίζω δε ότι ιδίως η μεταξύ μας φιλία έχει βαθειές και πολύπλευρες ρίζες, που εκτείνονται από το κοινό μας όραμα και τον κοινό μας αγώνα για την ολοκλήρωση του Ευρωπαϊκού Οικοδομήματος ως τα θεμέλια του επίσης κοινού μας Ευρωπαϊκού Πολιτισμού. Και στο σημείο αυτό αρκεί η επίκληση δύο εμβληματικών φυσιογνωμιών του Γαλλικού Πνεύματος: Του André Malraux, μεσ’ από την μνημειώδη ομιλία του για τα ελληνικά θεμέλια του Ευρωπαϊκού και του εν γένει Δυτικού Πολιτισμού, η οποία εκφωνήθηκε στις 28 Μαΐου 1959, κατά την πρώτη φωταγώγηση της Ακρόπολης. Και της Jacqueline de Romilly, της Ελληνίστριας με την παγκόσμια εμβέλεια, το έργο της οποίας δικαίως μπορεί να φέρει, υπό όρους μουσικής, τον τίτλο της «Παγκόσμιας Πνευματικής Συμφωνίας» ως προς την ανεκτίμητη συμβολή της Αρχαίας Ελλάδας και του Αρχαίου Ελληνικού Πνεύματος στην οικοδόμηση του Πολιτισμού της Ευρώπης μας, και όχι μόνον.
Κύριε Πρόεδρε,
Είμαι βέβαιος, όπως τόνισα και στις κοινές μας δηλώσεις, ότι κατά την διάρκεια της θητείας σας η Γαλλία θα εκπληρώσει στο ακέραιο την ιστορική αποστολή που της αναλογεί ως προς την Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση και ως προς τον πλανητικό ρόλο, τον οποίο οφείλει να διαδραματίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ως προς την Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση, είναι αυτονόητο ότι πρέπει να υπάρξει, το ταχύτερο δυνατό, η θεσμική εκείνη εμβάθυνση του Ευρωπαϊκού Οικοδομήματος, η οποία θα το οδηγήσει στον τελικό του προορισμό. Ήτοι στην ολοκλήρωσή του υπό όρους μιας Ομοσπονδίας, η οποία στηρίζεται στις αρχές της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας και, συνακόλουθα, στην βασική αντηρίδα της, την Δημοκρατική Αρχή. Διότι δίχως αυτό το στέρεο θεσμικό και δημοκρατικό υπόστρωμα το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι αβέβαιο, όπως ακόμη περισσότερο αβέβαιο καθίσταται και το μέλλον της ευρωπαϊκής οικονομικής και νομισματικής ενοποίησης. Προς την ίδια κατεύθυνση καίριας σημασίας είναι και η υπεράσπιση του Κοινωνικού Κράτους Δικαίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Γιατί μόνον ένα ισχυρό Κοινωνικό Κράτος Δικαίου -το οποίο, άλλωστε, αποτελεί ιδρυτικό στοιχείο και πολιτισμικό κεκτημένο της Ευρωπαϊκής Ένωσης- μπορεί ν’ αντιμετωπίσει τους κινδύνους ρήξης του κοινωνικού ιστού στα κράτη-μέλη της. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτούς τους κινδύνους επιχειρούν να εκμεταλλευθούν τα λαϊκιστικά ως και νεοναζιστικά μορφώματα, που επιχειρούν να κατεδαφίσουν το όλο Ευρωπαϊκό Οικοδόμημα. Κατά το 2017 οι Λαοί της Ευρώπης -και ιδίως ο Γαλλικός Λαός μέσω της εκλογής σας- έδωσαν την δέουσα απάντηση στους εχθρούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όμως οι Λαοί της Ευρώπης αναμένουν από την Ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης την λήψη εκείνων των αποφάσεων, που θα θωρακίσουν οριστικά το Ευρωπαϊκό Οικοδόμημα έναντι των υπονομευτών του.

Κύριε Πρόεδρε,
Πολλές φορές έχω επισημάνει ότι η αποστολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπερβαίνει τους Λαούς της, αφού ο ρόλος της είναι πλανητικός. Με την έννοια ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, από την καταγωγή της και τον Πολιτισμό της, έχει την δύναμη να υπερασπίζεται, με πιο αποτελεσματικό τρόπο από άλλες Δυνάμεις παγκόσμιας εμβέλειας, αρχές και αξίες, οι οποίες έχουν υπαρξιακή σημασία για τον Πλανήτη και την Ανθρωπότητα. Προς αυτή την κατεύθυνση άμεση προτεραιότητα συνιστά η πλήρης ενεργοποίηση του πυλώνα της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και της Πολιτικής Ασφάλειας. Και τούτο γιατί οι παγκόσμιες προκλήσεις εντείνονται συνεχώς, όπως προκύπτει και από τα τεκταινόμενα σήμερα στην Μέση Ανατολή, στην Βόρεια Αφρική και στην Βόρεια Κορέα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει το δικαίωμα να ολιγωρήσει εν προκειμένω, όταν μάλιστα πολλές από τις προκλήσεις αυτές έχουν ευθείες επιπτώσεις στους Λαούς της, με κυριότερη εκείνη της τρομοκρατίας και της επέκεινα τρομοκρατικής βαρβαρότητας, η οποία διαπράττει εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας.
Κύριε Πρόεδρε,
Όπως επισήμανα και στις κοινές μας δηλώσεις, η Ελλάδα αισθάνεται, στο διηνεκές, αναπόσπαστο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σ’ αυτό το πλαίσιο εκπληρώνει στο ακέραιο τις ευρωπαϊκές της υποχρεώσεις και αναμένει την αυτονόητη αμοιβαιότητα εκπλήρωσης υποχρεώσεων και από την πλευρά των Εταίρων μας. Το πόσο η Ελλάδα αισθάνεται αναπόσπαστο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης προκύπτει και από το ότι ακόμη και τα εθνικά της θέματα τα υπερασπίζεται υπό το φως και στην βάση των θεμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ευρωπαϊκού Δικαίου. Έτσι:
• Ως προς το Κυπριακό -και με την αυτονόητη βεβαίως διευκρίνιση ότι αυτό αποτελεί διεθνές και, κυρίως, ευρωπαϊκό ζήτημα- επιδιώκουμε, το συντομότερο δυνατό, την δίκαιη και βιώσιμη λύση του. Όμως η Κυπριακή Δημοκρατία, ως πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν είναι νοητή με περιορισμένη κυριαρχία, την οποία θα προκαλούσαν στρατεύματα κατοχής και αναχρονιστικές εγγυήσεις τρίτων. Τούτο είναι αντίθετο προς κάθε έννοια Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Δικαίου. Επιπλέον δε, θα δημιουργούσε ένα επικίνδυνο ως και καταστροφικό προηγούμενο για την κυριαρχία κάθε κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
• Ως προς τα Ελληνικά σύνορα, μ’ έμφαση σ’ εκείνα του Αιγαίου, η Συνθήκη της Λωζάνης, σύμφωνα με την πεμπτουσία του Διεθνούς Δικαίου, πρέπει να γίνεται απ’ όλους πλήρως σεβαστή. Κάθε αμφισβήτησή της, άμεση ή έμμεση, είναι αδιανόητη και αυτονοήτως απορριπτέα. Πολλώ μάλλον όταν οδηγεί, μέσω της αμφισβήτησης των συνόρων της Ελλάδας, και στην αμφισβήτηση των συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο σημείο τούτο πρέπει να επισημάνω ότι εμείς τείνουμε πάντοτε χείρα φιλίας και καλής γειτονίας προς την Τουρκία. Εμείς, οι Έλληνες, θέλουμε μια Τουρκία δημοκρατική, θέλουμε μια Τουρκία ευημερούσα, μια Τουρκία η οποία να έχει ευρωπαϊκή προοπτική. Αλλ’ αυτό προϋποθέτει, για να γίνει πράξη, από την πλευρά της Τουρκίας μια πλήρη, ειλικρινή και έμπρακτη απόδειξη του σεβασμού του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου στο σύνολό τους. Αν αυτό δεν συμβαίνει, τότε δεν είναι δυνατό να χτισθεί πραγματική φιλία. Οι φιλίες χτίζονται πάνω στην ειλικρινή βάση του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου. Εμείς το εννοούμε αυτό και είμαστε εδώ να ζήσουμε ως φίλοι και καλοί γείτονες. Αλλά είμαστε έτοιμοι επίσης, αν χρειασθεί, να υπερασπισθούμε και τα εθνικά μας θέματα που, όπως είπα πριν, είναι και θέματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
• Προς την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας καθίσταται σαφές ότι όσο επιμένει στην χρησιμοποίηση ονόματος, το οποίο πέραν της προκλητικής παραχάραξης της Ιστορίας αποπνέει αλυτρωτισμό, υπονομεύει την ευρωπαϊκής της προοπτική. Το ευρωπαϊκό κεκτημένο αποκλείει υποψήφια κράτη-μέλη τα οποία αμφισβητούν, καθ’ οιονδήποτε τρόπο, το status quo των συνόρων των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παρεμφερές είναι και το μήνυμα της Ελλάδας προς την γείτονα Αλβανία: Όταν προβαίνει σε πράξεις, οι οποίες έρχονται σε σαφή αντίθεση προς το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο -όπως π.χ. η πρόσφατη ωμή παραβίαση των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και ιδίως της ιδιοκτησίας- υπονομεύει και εκείνη την ευρωπαϊκή της προοπτική.
Κύριε Πρόεδρε,
Με αυτές τις σκέψεις υψώνω το ποτήρι μου για να ευχηθώ σ’ Εσάς και την Κυρία Macron υγεία, ευτυχία και επιτυχία. Σας παρακαλώ, τέλος, να διαβιβάσετε στον Γαλλικό Λαό τα αδελφικά, κυριολεκτικώς, αισθήματα του Ελληνικού Λαού καθώς και τις ευχές μας για μια πρόοδο αντάξια της μεγάλης Ιστορίας και Προοπτικής του.

Φωτογραφία: ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΟΡΕΣΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ