Κυρίες και κύριοι,

Σας είχα πει όταν πρωτοβρεθήκαμε εδώ και ξεκινήσαμε την προσπάθεια για την δημιουργία του Μνημείου για τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, ότι θα κάνω ό,τι μου αναλογεί ώστε μέχρι το τέλος της θητείας μου το Μνημείο αυτό να το εγκαινιάσουμε. Και κάθε φορά θα βρίσκομαι εδώ μέχρι να εκπληρώσουμε αυτήν την αποστολή. Το οφείλουμε στον Γέρο του Μωριά, τον οφείλουμε στον Στρατηγό της Εθνεγερσίας.

Τώρα σ’ αυτή την Επέτειο της Άλωσης της Τριπολιτσάς που έχει όλα τα στοιχεία Εθνικής Επετείου και καθώς πλησιάζουμε στα 200 χρόνια από την Εθνεγερσία, πρέπει να ομολογήσουμε ότι αν δεν υπήρχε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης η Εθνεγερσία δεν θα είχε ευοδωθεί. Του οφείλουμε λοιπόν όχι μόνο οι κάτοικοι της Τρίπολης και της Αρκαδίας, αλλά όλοι οι Έλληνες αυτή την τιμή που είναι ταυτοχρόνως και μια παρακαταθήκη μνήμης. Γιατί για μένα και για όλους μας, η Άλωση της Τριπολιτσάς, η πορεία της Εθνεγερσίας μετά την Άλωση, είναι πραγματικά μια πηγή έμπνευσης, διδαγμάτων. Το πρώτο δίδαγμα αφορά εκείνους τους οποίους νίκησε την εποχή εκείνη ο Κολοκοτρώνης και οι εξεγερμένοι Έλληνες. Εκείνους, έναντι των οποίων εμείς οι Έλληνες κατακτήσαμε πάλι την Ελευθερία μας. Και εννοώ την σημερινή φίλη και γείτονα Τουρκία. Για μας αυτή η ιστορική μνήμη δεν έχει δημιουργηθεί για να διχάζει, έχει δημιουργηθεί για να διδάσκει και να ενώνει. Να μας διδάσκει τα αγαθά της Ειρήνης και της ειρηνικής συνύπαρξης. Το έχω ξαναπεί στο παρελθόν, το επαναλαμβάνω και τώρα: Στη φίλη και γείτονα Τουρκία τείνουμε χείρα φιλίας και καλής γειτονίας. Είμαστε εμείς ουσιαστικά, που σήμερα ευνοούμε την ευρωπαϊκή της προοπτική. Λέμε όμως ανυποχώρητοι το εξής και αυτό ας γίνει σαφές προς κάθε κατεύθυνση: Αυτό περνάει μέσα από τον πλήρη, απόλυτο, ειλικρινή σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου και του Ευρωπαϊκού Δικαίου. Άρα προϋποθέτει τον πλήρη σεβασμό των συνόρων μας, της εδαφικής μας ακεραιότητας και βεβαίως της εθνικής μας κυριαρχίας. Άρα τον σεβασμό των συνόρων, της κυριαρχίας και του εδάφους της ΕΕ. Γιατί ξέρουμε ότι τα σύνορά μας είναι και σύνορα της ΕΕ. Αυτό ας το αντιληφθεί η Τουρκία.

Αλλά το δεύτερο είναι ουσιώδες γιατί από αυτόν εδώ τον Τόπο, τούτες τις κρίσιμες ώρες μαθαίνουμε ότι πρέπει, όλοι ενωμένοι, να πορευθούμε για να διεκδικήσουμε το μέλλον που μας αναλογεί σ’ αυτήν την μεγάλη Ευρωπαϊκή οικογένεια στην οποία ανήκουμε. Στην οποία δεν ανήκουμε απλώς, αλλά έχουμε χρέος χωρίς αλαζονεία κι έπαρση σ’ αυτό που μας αναλογεί, να πρωταγωνιστήσουμε για να ολοκληρωθεί το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Κι εμείς οι Έλληνες μπορούμε αλλά κι έχουμε χρέος, γιατί ας μην ξεχνάμε ότι ο βασικός πυλώνας της Ευρωπαϊκής Δημοκρατίας και του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού κατάγεται από την Ελλάδα. Αυτόν τον πυλώνα πρέπει να τον υπερασπισθούμε όπως υπερασπιζόμασθε την Ιστορία μας. Και σήμερα είναι μια μέρα σημαδιακή για την Ευρώπη και αυτό θα ήθελα να τονίσω από αυτόν εδώ τον ιερό Τόπο, αυτές τις κρίσιμες ώρες: Το 2017 υπήρξε μια χρονιά κρίσιμη γενικότερα για την ίδια την Ευρώπη. Έγιναν πολλές και σημαντικές εκλογές στις οποίες κρίθηκε το εάν και κατά πόσο η Ευρώπη θα προχωρήσει. Και τούτο γιατί εμφανίσθηκαν μορφώματα Ναζισμού και Φασισμού σε διάφορους Λαούς τα οποία έχουν ως στόχο να κατεδαφίσουν την Ευρώπη. Να ροκανίσουν την Δημοκρατία. Οι Λαοί μέχρι σήμερα της Ευρώπης, έδωσαν την απάντηση σ’ αυτά τα μορφώματα. Όπως είπα στον Εμμανουέλ Μακρόν, τον Πρόεδρο της Γαλλίας, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Αθήνα, ο Γαλλικός Λαός μέσα από την εκλογή του που ήταν ένας θρίαμβος της Δημοκρατίας, έδωσε την απάντησή του σ’ αυτά τα κατάλοιπα του Φασισμού και του Ναζισμού τα οποία υπονομεύουν την Δημοκρατία και την Ευρώπη, και είπε «δεν θα περάσουν». Σήμερα είναι μια σημαδιακή μέρα, η ημέρα των Γερμανικών Εκλογών. Εύχομαι κι ελπίζω ο Γερμανικός Λαός, αυτός ο Λαός ο οποίος περισσότερο από κάθε άλλον γνωρίζει τι σημαίνουν οι εφιάλτες του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, τι σημαίνουν τα υπολείμματα του Φασισμού και του Ναζισμού, να δώσει την απάντηση στο υπόλειμμα που υπάρχει και στην Γερμανία. Και το οφείλει ο Γερμανικός Λαός να δώσει αυτή την απάντηση. Οφείλει να απαντήσει σ’ αυτούς, οι οποίοι τολμούν αυτήν την στιγμή να εμφανίζονται νοσταλγοί ενός παρελθόντος το οποίο αιματοκύλησε τον κόσμο. Είναι χρέος του Γερμανικού Λαού να το πράξει, κι εγώ είμαι βέβαιος ότι θα το πράξει. Ανεξαρτήτως τούτου όμως, μπορεί οι Λαοί να έδωσαν την απάντησή τους –το τονίζω εύχομαι να δώσει και ο Γερμανικός Λαός την δική του σήμερα- αλλά οι Λαοί περιμένουν. Περιμένουν τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ηγεσίας, και όλων των επιμέρους ηγεσιών. Την απάντηση, η οποία θα εξαλείψει τις αιτίες που οδήγησαν σ’ αυτά τα υπολείμματα του Ναζισμού και του Φασισμού. Γιατί αυτά τα υπολείμματα που υπονομεύουν την Δημοκρατία και υπονομεύουν και την ίδια την Ευρώπη, δημιουργήθηκαν μέσα από συγκεκριμένες συνθήκες. Είναι κυρίως δημιουργήματα οικονομικών πολιτικών οι οποίες υπήρξαν εντελώς εσφαλμένες. Γιατί οδήγησαν σε διεύρυνση των ανισοτήτων η οποία μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε ρήξη του κοινωνικού ιστού. Εκεί ακριβώς υπολογίζουν αυτά τα υπολείμματα του Ναζισμού και του Φασισμού, στην δυστυχία των ανθρώπων, στις κοινωνικές ανισότητες, στον Άνθρωπο χωρίς ελπίδα, στον φοβισμένο Άνθρωπο. Αντέχουν οι Ευρωπαϊκοί Λαοί αλλά πρέπει και οι Ευρωπαϊκές Ηγεσίες να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Είναι καιρός λοιπόν να αλλάξουμε ρότα. Πρέπει να υπερασπισθούμε βασικές αρχές κι αξίες που θα κάνουν την Ευρώπη μεγάλη για να διαδραματίσει τον πλανητικό της ρόλο. Να υπερασπισθούμε τις αρχές του Ανθρωπισμού, της Ειρήνης, της Δικαιοσύνης και ιδίως της Κοινωνικής Δικαιοσύνης, της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας. Έχει τεράστια σημασία η οικονομική ελευθερία, έχει πολύ μεγάλη σημασία η νομισματική ενοποίηση κι αυτό ουδείς το αμφισβητεί, αλλά όλο αυτό πρέπει να γίνει χωρίς να θιγεί ο πυρήνας της Δημοκρατίας και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης που είναι ο πυλώνας της Ευρώπης. Αυτόν τον πυλώνα πρέπει να τον υπερασπισθούμε και τις αλλαγές που είναι απαραίτητες πρέπει να τις κάνουμε. Και δεν θα τις κάνουμε μόνο για την Ελλάδα που πλήρωσε βαρύ τίμημα ακόμα και σφαλμάτων που δεν είναι δικά της. Πρέπει να το κάνουμε εν ονόματι της Ευρώπης. Η Ευρώπη εάν συνεχίσει στην ίδια γραμμή μιας άγονης πολιτικής λιτότητας η οποία οδήγησε εδώ που οδήγησε, δεν θα έχει το μέλλον που της αναλογεί. Κι αυτό δεν έχουμε το δικαίωμα να το πράξουμε –αυτή η γενιά της Ευρώπης- την στιγμή που, το τονίζω, η Ευρώπη πρέπει να υπάρξει όχι μόνο για τους Λαούς της αλλά για τον κόσμο ολόκληρο. Κοιτάξτε γύρω σας, ο κόσμος είναι ταραγμένος, η Δημοκρατία κινδυνεύει, η Ειρήνη κινδυνεύει. Ποια άλλη δύναμη στον κόσμο μπορεί να δώσει πραγματικά αυτή
την προοπτική σ’ ολόκληρη την Ανθρωπότητα και την υφήλιο; Ποια άλλη δύναμη είναι εκείνη η οποία ξεπερνώντας τους δικούς της Λαούς ακόμα, είναι δυνατόν να εμπνεύσει την υφήλιο για αυτές τις αρχές και τις αξίες; Είναι η Ευρώπη. Δεν το λέω με έπαρση, δεν το λέω με αλαζονεία. Είναι η καταγωγή της, είναι η ιστορία της, είναι ο προορισμός της, είναι ο ιστορικός της ρόλος.

Κύριε Δήμαρχε,

Αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους όπως σας είπα, μέχρι το τέλος της θητείας μου θα βρίσκομαι αυτήν την ημέρα πάντα εδώ, για να ολοκληρώσουμε και το χρέος απέναντι στον Γέρο του Μωριά. Και πάλι σας ευχαριστώ πολύ.

 

Φωτογραφία:ΑΠΕ-ΜΠΕ,ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΛΛΙΝΤΖΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ