Κυρίες και κύριοι,

Αυτή η βράβευση δεν αφορά το πρόσωπό μου, αφορά τον θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας, και είναι περισσότερο υπενθύμιση του χρέους το οποίο έχει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να στηρίξει το έργο της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, να στηρίξει το Ολυμπιακό Ιδεώδες. Το οποίο αναβλύζει εδώ στην Ελλάδα και ξεχύνεται σ’ όλο τον κόσμο για να ποτίσει τον «σπόρο» του Ολυμπισμού, ιδίως σ’ αυτούς τους κρίσιμους καιρούς.

Πέρασε πολλές περιπέτειες η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή, ας τις αφήσουμε πίσω. Ας δούμε τι είναι εκείνο που πρέπει να γίνει για να ανακτήσουμε το έδαφος, εκείνο το έδαφος που μας ανήκει. Και μας ανήκει γιατί, όπως είπα πριν, στην Ελλάδα μπορεί το Ολυμπιακό Ιδεώδες να βρει εκείνο το οποίο του αντιστοιχεί: Να ξαναβρεί τις ρίζες του. Και είναι ευχής έργο το ότι σήμερα επικεφαλής της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής είναι ο Thomas Bach –δεν θέλω να υποτιμήσω το έργο κανενός από τους προηγούμενους- ένας άνθρωπος ο οποίος ενσαρκώνει το Ολυμπιακό Ιδεώδες με τον πιο ιδανικό τρόπο. Γιατί ξέρει τι σημαίνει, αυτούς τους κρίσιμους καιρούς σ’ όλη την Ανθρωπότητα, το Ολυμπιακό Πνεύμα, δηλαδή να γυρίσει στις ρίζες του, να μάθει να εμπνέεται από τις ρίζες του. Και κυρίως να μάθει να εμπνέεται τα μεγάλα Ιδανικά. Γιατί πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι τα Ιδανικά του Ολυμπισμού είναι πολύτιμα όχι μόνο για την Ελλάδα και τους Έλληνες αλλά για ολόκληρη την Ανθρωπότητα. Και δύο κυρίως από αυτά είναι εκείνα πάνω στα οποία μπορούμε να στηρίξουμε την ελπίδα και το μέλλον του Τόπου μας, της Ευρώπης αλλά και της Ανθρωπότητας:

Το πρώτο είναι αυτό που εκφράζει το «ευ αγωνίζεσθαι» αλλά, ταυτοχρόνως, και τον υγιή ανταγωνισμό. Και δεν είναι άλλο από εκείνο που βρίσκουμε στην Ραψωδία Ζ της Ιλιάδας, το «αἰὲν ἀριστεύειν καὶ ὑπείροχον ἔμμεναι ἄλλων». Θυμηθείτε ότι αυτή η «κραυγή» μέσα στον Όμηρο είναι κάτι που πρέπει να μας εμπνέει και στον Τόπο μας και σ’ όλη την Ανθρωπότητα, ιδίως για τη Νέα Γενιά. Γιατί η Νέα Γενιά πρέπει να εμπνέεται περισσότερο και να στηρίζεται μέσα από τον Ολυμπισμό. Κι ύστερα υπάρχει, κύριε Πρόεδρε -και θέλω στο σημείο αυτό να τονίσω πως πρέπει να εργασθούμε από κοινού- το πνεύμα της Ειρήνης, το οποίο εκφράζει ο Ολυμπισμός. Το πνεύμα της Ειρήνης το οποίο το έχουμε ανάγκη περισσότερο παρά ποτέ στους ταραγμένους καιρούς μας, και το οποίο μπορεί να εμπνεύσει ο Ολυμπισμός, η Ελλάδα, η Ευρωπαϊκή μας Οικογένεια. Χωρίς την Ειρήνη, χωρίς το τέλος του πολέμου, η Ανθρωπότητα δεν θα μπορέσει αφιερωθεί στα ειρηνικά της έργα για να καταφέρει να δημιουργήσει ο Άνθρωπος εκείνο που πρέπει να δημιουργήσει. Και πρέπει την Ολυμπιακή Εκεχειρία να την αναπτύξουμε στις βάσεις που της αρμόζουν, ως κάτι που υπερβαίνει τα γεωγραφικά δεδομένα της Χώρας μας. Απηχεί βεβαίως το Ολυμπιακό Πνεύμα αλλά αγγίζει ολόκληρη την Ανθρωπότητα και δεν είναι μια επετειακή εκδήλωση. Είναι στην κυριολεξία μια νοοτροπία, μια παγκόσμια νοοτροπία την οποία μπορούμε και να εμπνεύσουμε από εδώ στην Ελλάδα, και να την υπερασπισθούμε. Σ’ αυτές τις δύο –και όχι μόνο- κατευθύνσεις θέλω να ξέρετε ότι θα με βρείτε αρωγό και συμπαραστάτη.

Με αυτή την έννοια παραλαμβάνω αυτό το βραβείο -γιατί είναι πολύ περισσότερο από εκείνο που έχω κάνει- ακριβώς για να μου θυμίζει τι είναι αυτό που πρέπει να πράξω για φανώ αντάξιος της εμπιστοσύνης σας. Και πάλι σας ευχαριστώ πολύ!