Με ιδιαίτερη χαρά, και επιτελώντας στοιχειώδες χρέος εκ μέρους της Πολιτείας, παρευρίσκομαι σήμερα σ’ αυτή την σεμνή αλλά και εμβληματική εκδήλωση, η οποία τιμά τα 25 χρόνια λειτουργίας της Παιδιατρικής Μονάδας Μεταμόσχευσης Μυελού των Οστών. Μονάδα, την οποία οργάνωσε ο σύλλογος Φίλων Παιδιών με Καρκίνο «ΕΛΠΙΔΑ».
- Ας μου επιτραπεί να θυμίσω, φυσικά με συντομία, το ιστορικό ίδρυσης και ολοκλήρωσης της Παιδιατρικής Μονάδας Μεταμόσχευσης Μυελού των Οστών.
Α. Ως το 1993, τα παιδιά που είχαν ανάγκη μεταμόσχευσης μυελού των οστών έπρεπε να καταφύγουν σε νοσηλευτικά ιδρύματα της Ευρώπης ή των ΗΠΑ, με όλες τις αντίστοιχες δυσχέρειες, όχι μόνο του τεράστιου οικονομικού κόστους, αλλά και του ψυχικού κόστους της απότομης προσαρμογής σ’ ένα περιβάλλον εκτός Ελλάδας, μακριά μάλιστα από την οικογενειακή εστία του κάθε παιδιού.
Β. Το 1990, ο Σύλλογος Φίλων Παιδιών με Καρκίνο «ΕΛΠΙΔΑ» -με εμπνεύστρια και κινητήρια δύναμη την κα Μαριάννα Βαρδινογιάννη- ανέλαβε την πρωτοβουλία ίδρυσης μιας Παιδιατρικής Μονάδας Μεταμόσχευσης Μυελού των Οστών.
- Μόλις τρία χρόνια αργότερα, τηρώντας μιαν υποδειγματική διαδικασία αλτρουισμού και διαφάνειας, η «ΕΛΠΙΔΑ» ολοκλήρωσε την Μονάδα και την παρέδωσε, έτοιμη για πλήρη λειτουργία, στο Παιδιατρικό Νοσοκομείο «ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ», εντεταγμένη έτσι στο Εθνικό Σύστημα Υγείας.
- Η προσπάθεια της «ΕΛΠΙΔΑΣ» δεν έμεινε όμως εκεί. Συνεχίσθηκε τα επόμενα χρόνια, με μεγαλύτερη ένταση, έτσι ώστε τον Οκτώβριο του 2010 η Μονάδα βρήκε την οριστική της «εστία» στις υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις του Νέου Ογκολογικού Κέντρου της «ΕΛΠΙΔΑΣ».
- Δεν νομίζω ότι χρειάζεται ν’ αποτιμήσω το έργο και την προσφορά της Παιδιατρικής Μονάδας Μεταμόσχευσης Μυελού των Οστών της «ΕΛΠΙΔΑΣ» κατά τα 25 αυτά χρόνια, κυρίως δε μετά το 2010.
Α. Για το έργο και την προσφορά αυτή –που, πρέπει να επισημανθεί, έχει προ πολλού υπερβεί τα σύνορα της Ελλάδας, φθάνοντας ιδίως σε Χώρες, οι οποίες χειμάζονται και έχουν άμεση ανάγκη θεραπείας των παιδιών τους- αρκεί η μαρτυρία εκατοντάδων παιδιών και των οικογενειών τους.
Β. Μαρτυρία, η οποία αποτελεί ήδη συνείδηση της κοινωνίας μας –και όχι μόνο- ενώ πολλά από τα παιδιά που θεραπεύτηκαν, ενηλικιωμένα πια, διαπρέπουν ως ολοκληρωμένες προσωπικότητες. Και είναι συγκινητικό το ότι, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, συμπαρίστανται ενεργώς στο έργο της Μονάδας και της «ΕΛΠΙΔΑΣ».
Τελειώνοντας θέλω να τονίσω, με ιδιαίτερη έμφαση, ότι και μέσ’ από την 25ετή λειτουργία της Παιδιατρικής Μονάδας Μεταμόσχευσης Μυελού των Οστών, η «ΕΛΠΙΔΑ» δικαιώνει τ’ όνομά της, και μάλιστα διττώς: Συγκεκριμένα δε και γιατί, θεραπεύοντας παιδιά, δίνει Ελπίδα για το αύριο. Αλλά και γιατί με το παράδειγμά της καλλιεργεί εμπράκτως την Ελπίδα, ότι το δικό της λαμπερό παράδειγμα Ανθρωπισμού και Αλληλεγγύης θα το ακολουθήσουν και άλλοι. Ιδίως στους σημερινούς δύσκολους και ταραγμένους καιρούς, και όχι μόνο για την Χώρα μας.
