ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας καλωσορίζω και πάλι στην Αθήνα. Χαίρομαι ιδιαίτερα γι’αυτή την συχνή επικοινωνία, γιατί γνωρίζω καλά τον κορυφαίο ρόλο που διαδραματίζει το Συμβούλιο της Ευρώπης και εσείς προσωπικώς σε ταραγμένους καιρούς όχι μόνο για την Ευρώπη μας, αλλά για ολόκληρο τον Κόσμο. Διατηρώ πάντα την εξαιρετική ανάμνηση της επίσκεψής μου στο Συμβούλιο της Ευρώπης, των συζητήσεων που είχαμε και, κυρίως, αυτή την ατμόσφαιρα που, πραγματικά, εμείς οι Έλληνες εκτιμούμε ιδιαίτερα, την ατμόσφαιρα που συνάντησα μιλώντας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Δύο μόνο επισημάνσεις θα ήθελα να κάνω με βάση το γεγονός ότι θεωρώ πως το Συμβούλιο της Ευρώπης σήμερα πρέπει να παίξει τον δικό του ρόλο για την υπεράσπιση του Ανθρώπου και της Κοινωνικής Συνοχής στην Ευρώπη. Με αφετηρία το Προσφυγικό ζήτημα, στο οποίο δίνουμε εξετάσεις εμείς οι Ευρωπαίοι, ως προς το πώς εννοούμε τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και πώς υπερασπιζόμαστε τον Άνθρωπο, πρέπει να εξηγήσουμε στους Εταίρους μας και στο πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης, ότι το να είσαι μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης είναι μεγάλη τιμή, αλλά έχει και πολλές υποχρεώσεις. Μία απ’αυτές είναι ο σεβασμός του Ανθρώπου. Και πρέπει να κατανοήσουν ορισμένοι Εταίροι μας πως δεν είναι δυνατόν να παραβιάζουν με τέτοιο τρόπο τα Δικαιώματα του Ανθρώπου στο πρόσωπο των προσφύγων και να θεωρούν ότι αυτό μπορεί να γίνει χωρίς κυρώσεις. Υπάρχουν κυρώσεις και οι κυρώσεις αυτές είναι για να παραδειγματισθούν όλοι ως προς το ότι εμείς, οι Ευρωπαίοι, είμαστε εδώ – και όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και σε ολόκληρο τον Κόσμο – για να υπερασπισθούμε τον Άνθρωπο και, μέσα από τον Άνθρωπο, τον Πολιτισμό μας.
Και ύστερα πρέπει να υπερασπισθούμε την Κοινωνική Συνοχή σ’όλο τον Ευρωπαϊκό χώρο, σε όλα τα κράτη-μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης. Η Κοινωνική Συνοχή κινδυνεύει. Κινδυνεύει από την διάβρωση του Κοινωνικού Κράτους. Πρέπει να υπερασπισθούμε τα Κοινωνικά Δικαιώματα διότι οι ανισότητες, λόγω των οικονομικών πολιτικών διαλύουν την Κοινωνική Συνοχή. Και αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο. Γιατί βλέπουμε ακριβώς, μέσα από την διεύρυνση των ανισοτήτων και μέσα από την διάβρωση του Κοινωνικού Κράτους, να αναπτύσσονται όλα αυτά τα μορφώματα του λαϊκισμού, τα οποία στρέφονται όχι μόνον εναντίον της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά, ουσιαστικά, και εναντίον και του Συμβουλίου της Ευρώπης. Πρέπει, ιδίως ενόψει και των Ευρωεκλογών, να δούμε πόσο μεγάλος είναι ο κίνδυνος απ’όλα αυτά τα μορφώματα του λαϊκισμού, τα οποία αγγίζουν τα όρια του ναζισμού. Μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε όταν στηρίξουμε τα Κοινωνικά Δικαιώματα και τον Άνθρωπο.
Και εδώ μπορεί και πρέπει να είναι κορυφαίος ο ρόλος του Συμβουλίου της Ευρώπης. Με απλές λέξεις: Πρέπει να ενισχύσουμε την κανονιστική ισχύ του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη. Έχουμε πολύ σημαντική δουλειά να κάνουμε προς αυτή την κατεύθυνση. Και επειδή ξέρω την νοοτροπία σας, ξέρω τον δικό σας Ευρωπαϊκό Πολιτισμό, προσωπικά εσείς μπορείτε να συμβάλετε τα μέγιστα. Εμείς, οι Έλληνες, είμαστε στο πλευρό σας προς αυτή την κατεύθυνση. Και πάλι καλωσορίσατε και σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την εξαιρετική συνεργασία που έχουμε με το Συμβούλιο της Ευρώπης και, φυσικά, μαζί σας.
- TH. JAGLAND: Σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια, κύριε Πρόεδρε. Χαίρομαι που βρίσκομαι και πάλι στην Αθήνα. Χαίρομαι ιδιαιτέρως που έχω την ευκαιρία να σας ξαναδώ. Γνωρίζετε ότι αγαπώ ιδιαιτέρως την Ελλάδα. Με συνδέουν στενοί δεσμοί μαζί της. Και όπως εξάλλου είπα νωρίτερα και στον Πρωθυπουργό της Ελλάδος, η πολιτική μου σχεδόν καριέρα ξεκίνησε με το πραξικόπημα στην Ελλάδα, με την χούντα. Εκείνη την εποχή στο Πανεπιστήμιο δημιουργήσαμε έναν φορέα. Έναν φορέα αλληλεγγύης υπέρ της Ελλάδος και υπέρ της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Έτσι ξεκίνησε η στενή μου σχέση με την Ελλάδα, η οποία αργότερα συνεχίστηκε. Εξάλλου εξακολούθησα να επισκέπτομαι την χώρα σας και για να κάνω ιστιοπλοΐα και γενικότερα για να κάνω διακοπές. Όπως εξάλλου γνωρίζετε, η Ελλάδα είναι δημοφιλής και πολύ αγαπημένος προορισμός για εμάς, τους Νορβηγούς, οπότε ερχόμαστε τακτικά. Και βεβαίως ταυτοχρόνως έχουμε μεγάλη αγάπη, συμπάθεια και δείχνουμε ενσυναίσθηση στους Έλληνες.
Χαίρομαι που βρίσκομαι εδώ. Και τώρα που επέστρεψα παρατηρώ ότι η κατάσταση έχει βελτιωθεί από πολλές απόψεις. Γνωρίζοντάς το αυτό, θα ήθελα να πω το εξής: Περάσατε μια περίοδο πολύ λιτή, κατά την οποία αισθανθήκατε έντονη την ένταση και την πίεση, την οποία υπέστη το σύνολο των πολιτών της χώρας σας, διότι υπήρξαν προγράμματα διάσωσης, εφαρμόστηκε πολιτική λιτότητας, αντιμετωπίζετε το πρόβλημα της μετανάστευσης. Παρά αυτές τις δυσκολίες, πάντως, η Ελλάδα σε κάθε περίπτωση και απαρέγκλιτα έδειξε τον δέοντα σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα. Σεβάστηκε την αντίστοιχη συνθήκη, την ευρωπαϊκή, για τα ανθρώπινα δικαιώματα και αυτό το επέδειξε με όρους πρακτικούς. Στην πράξη, λοιπόν, εφήρμοσε τον σεβασμό, εφήρμοσε τα δικαιώματα. Και μάλιστα – επειδή αναφερθήκατε και εσείς στα κοινωνικά δικαιώματα – η Ελλάδα προχώρησε σε αναθεώρηση του σχετικού χάρτη και μάλιστα επικύρωσε μεταξύ άλλων την συνθήκη, γεγονός που δεν έπραξαν κάποια άλλα, πιο πλούσια κράτη. Παρά την λιτότητα, παρά το άχθος της λιτότητας, μεταξύ άλλων εσείς προχωρώντας στην επικύρωση της συνθήκης, εφαρμόσατε και το σχετικό Άρθρο που αφορά τις συλλογικές καταγγελίες.
Η Ελλάδα, λοιπόν, έδωσε το παράδειγμα και αποτελεί ένα καλό παράδειγμα. Διότι έδειξε ότι μεταξύ άλλων βοηθά ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα, ποτέ δεν αποτελεί βάρος. Μάλιστα θα έλεγα ότι διευκολύνει και την κυβέρνηση και την διακυβέρνηση μιας χώρας. Θα πρέπει να προσθέσω εδώ – και αυτή είναι η τελευταία μου λέξη – ότι η υπόλοιπη Ευρώπη έδειξε ελάχιστη αλληλεγγύη. Και επαναλαμβάνω, επειδή το έχω ξαναπεί, ότι δεν είναι δίκαιο το βάρος του μεταναστευτικού να το σηκώνουν μια χούφτα χωρών. Δεν μπορούν να αναλάβουν την διαχείριση αυτού του προβλήματος ελάχιστες χώρες. Αυτή η κατάσταση πρέπει ν’ αλλάξει, επιβάλλεται ν’ αλλάξει. Για άλλη μια φορά, να πω πως χαίρομαι που βρίσκομαι εδώ.-
Φωτογραφία: ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΛΑΧΟΣ
