Ομιλία του Προέδρου της Δημοκρατίας κ.Προκοπίου Παυλοπούλου στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ που αναγνώσθηκε από τον Πρέσβη της Ελλάδας στην Ολλανδία κ.Δ.Χρονόπουλο κατά την εκδήλωση έναρξης λειτουργίας της έδρας Νεοελληνικών Σπουδών “Μαριλένας Λασκαρίδη”

Αισθάνομαι ιδιαίτερη τιμή αλλά και πραγματική συγκίνηση απευθύνοντάς σας σήμερα εδώ, στο εμβληματικό -και κυριολεκτώ, λόγω της ευρωπαϊκής αλλά και παγκόσμιας εμβέλειάς του- Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ, αυτές τις λίγες σκέψεις κατά την εκδήλωση έναρξης λειτουργίας της Έδρας Νεοελληνικών Σπουδών «Μαριλένας Λασκαρίδη».  Η συγκίνησή μου και η ανάλογη ικανοποίησή μου δικαιολογείται και από το γεγονός, ότι γίνεται πράξη αυτό το οποίο είχα δεσμευθεί να κάνω όταν επισκέφθηκα το Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ, και ειδικότερα το Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών, την 5η Ιουλίου 2016, στο πλαίσιο της τότε επίσημης επίσκεψής μου στην Ολλανδία.

Ξεκινώ τις ευχαριστίες μου από τους υπευθύνους του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ, οι οποίοι πιστεύουν, εμπράκτως, στο Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών, εντός του οποίου θα λειτουργήσει η Έδρα Νεοελληνικών Σπουδών «Μαριλένας Λασκαρίδη».  Προς αυτή την κατεύθυνση έχει συμβάλει τα μέγιστα η Ολλανδική Εταιρεία Νεοελληνικών Σπουδών, τακτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Νεοελληνικών Σπουδών, μ’ επικεφαλής την Πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου της Δρα Τατιάνα Μαρκάκη.  Συγχαίρω την καθηγήτρια κα Μαρία Μπολέτση για την εκλογή της στην Έδρα και εύχομαι κάθε επιτυχία στο διδακτικό  της έργο. Θα ήθελα να διαβεβαιώσω το Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ ότι η Έδρα Νεοελληνικών Σπουδών, και η συνακόλουθη μελέτη και προβολή της Ελληνικής Γλώσσας και Παιδείας, δεν αφορά μόνο την Ελλάδα.  Η Ελληνική Γλώσσα και Παιδεία, μεσ’ από αδιάλειπτη πορεία δεκάδων αιώνων, είναι θεμελιώδης πυλώνας του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, ως θεμελιακή αντηρίδα των βασικών δομικών στοιχείων που τον συνθέτουν, δηλαδή της ευρωπαϊκής Παιδείας και Επιστήμης. Η διαδικασία της παγκοσμιοποίησης όχι μόνο δεν ελαττώνει την λειτουργική σημασία της Ελληνικής Γλώσσας και Παιδείας, αλλά, αντιθέτως, την τοποθετεί, κάποιες φορές ανεπαίσθητα αλλά όχι δια τούτο λιγότερο αληθινά, στο επίκεντρο της ιστορικής ανέλιξης.

Επιτρέψατέ μου να εκφράσω, δημοσίως, τις θερμές μου ευχαριστίες στο «Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη», και προσωπικώς στον επιστήθιο φίλο μου και πραγματικό Ευπατρίδη Πάνο Λασκαρίδη, αφού δίχως την γενναιόδωρη συνεισφορά του, για τα πέντε επόμενα χρόνια, αυτή η Έδρα, η οποία φέρει το όνομα της αείμνηστης συζύγου του, δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει, με όλες τις εντεύθεν συνέπειες.

Στον χώρο αυτό πλανάται πάντα το πνεύμα του Αδαμαντίου Κοραή.  Αυτού του μεγάλου εκπροσώπου του Νεοελληνικού Διαφωτισμού.  Θυμίζω ότι το Άμστερνταμ υπήρξε, στην ζωή του Αδαμαντίου Κοραή, ένα πραγματικό σταυροδρόμι.  Ήλθε εδώ από την Σμύρνη, το 1771, ως επιχειρηματίας.  Και έφυγε από το Άμστερνταμ, το 1777, επιστρέφοντας στην Σμύρνη ως «αποτυχημένος» μεν επιχειρηματίας, αλλά ως κορυφαία πνευματική προσωπικότητα που ήξερε πια τον οριστικό προορισμό του: Ήτοι, αφενός την υπεράσπιση του Πνεύματος, μέσ’ από τις αξίες του Διαφωτισμού.  Και, αφετέρου, την υπεράσπιση του υπόδουλου τότε Ελληνικού Έθνους, προκειμένου να εφοδιασθεί με τα μέσα που ήταν στοιχειωδώς απαραίτητα για να ξεκινήσει η Εθνεγερσία του 1821, η οποία υπήρξε η κοιτίδα και το λίκνο δημιουργίας του Νεώτερου Ελληνικού Κράτους.

Σας ευχαριστώ θερμώς.