Ν.ΒΟΥΤΣΗΣ: Κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας, είμαι εδώ μαζί με τον κύριο Αθανασίου, τον Γενικό Γραμματέα της Βουλής που προίστατο της διαδικασίας αυτής, αυτά τα δυόμισι χρόνια της επεξεργασίας, για να σας παραδώσουμε τους τέσσερις πρώτους τόμους – από εξακόσιες περίπου σελίδες ο καθένας – από τους τριάντα περίπου που θα βγουν με το σύνολο απολύτως όλων των υλικών που είχαν έρθει σε γνώση ή που προέκυψαν από την Ειδική Εξεταστική Επιτροπή, πριν από 33 χρόνια που έγινε στην Βουλή, για την τραγωδία της Κύπρου.
Εκείνη η Εξεταστική Επιτροπή κράτησε δύο χρόνια. Ήρθε το θέμα τότε στη Βουλή με τις πορισματικές αποφάσεις πλειοψηφίας, μειοψηφίας και άλλες πορισματικές διαδικασίες της Επιτροπής. Έγινε μία αναλυτική συζήτηση στην τότε Βουλή. Από εκεί και ύστερα όμως δεν υπήρξε η διαδικασία που θα έφερνε στην Βουλή, για να υπάρξει πόρισμα της Βουλής και για δεκαετίες αυτό το θέμα είχε μείνει δίπλα. Ο κύριος Ομήρου, ο πρώην Πρόεδρος της Κυπριακής Βουλής στην πρώτη επίσκεψη που είχε κάνει είχε οδηγηθεί από την προκάτοχό μου, την κυρία Κωνσταντοπούλου, στα ερμάρια που ήταν ο Φάκελος Κύπρου. Και ύστερα πλέον, μετά τον Σεπτέμβριο του 2015, ξεκίνησε η διαδικασία όπου η Ολομέλεια της Βουλής ομοφώνως αποφάσισε, με την παρουσία του κυρίου Ομήρου τότε και ύστερα με την συνέργεια του κυρίου Συλλούρη, του μετέπειτα Προέδρου της Βουλής που από κοινού εργαστήκαμε αυτά τα χρόνια, αποφάσισε η Ολομέλεια της Βουλής των Ελλήνων να αποδοθεί όλο το υλικό στους Κύπριους αδελφούς μας. Έγινε μια ειδική διαδικασία, Ολομέλεια της Επιτροπής των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Βουλής και το υλικό στην πρωτογενή του μορφή είναι εδώ και ενάμισι περίπου χρόνο στην Κυπριακή Βουλή.
Ξεκίνησε λοιπόν η διαδικασία από Επιστημονική Επιτροπή, η οποία ύστερα πήρε και την μορφή εκπροσώπων και κομμάτων, πρέσβεων και προσωπικοτήτων που μπόρεσαν όλο αυτό το υλικό, το οποίο ήταν σε μια πρωτογενή μορφή, να το ενσωματώσουν σε μια συνέχεια, να το καταλογογραφήσουν, να το καταγράψουν και έχει πλέον ψηφιοποιηθεί. Και είμαστε στην ευχάριστη θέση, σήμερα, να σας επιδώσουμε τους τέσσερις πρώτους τόμους. Ταυτόχρονα θα αναρτηθεί στο ιστολόγιο της Βουλής των Ελλήνων όλο το υλικό, το δίνουμε δηλαδή στη δημοσιότητα, αυτό το βήμα γίνεται σήμερα, στην επιστημονική κοινότητα, στην Ελληνική και Κυπριακή και Διεθνή κοινή γνώμη. Πιστεύουμε ότι είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα, που θα αποτελέσει και το έναυσμα για να συγκεντρωθούν και επιμέρους αρχεία και αρχειακό υλικό από άτομα, από πρωταγωνιστές, από συγγενείς θυμάτων, από συλλογικότητες, από Ιδρύματα, της Κύπρου ιδιαίτερα. Έτσι ώστε, συν τω χρόνω, αυτή η ιστορική μνήμη ν’αποκατασταθεί σε όλη της την ενάργεια και την τιμή που θα έπρεπε, για τους χιλιάδες ανθρώπους που χάθηκαν στην παραμένουσα κατοχή μεγάλου μέρους της Κύπρου και στο δράμα του Κυπριακού Λαού πριν από τόσα χρόνια. Σας ευχαριστούμε πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Συγχαίρω και την Βουλή των Ελλήνων και την Βουλή των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας γι’αυτή την πρωτοβουλία, η οποία είναι τόσο περισσότερο σημαντική όσο αφορά ένα ζήτημα το οποίο ακόμα παραμένει εκκρεμές. Μια τραγωδία, την τραγωδία της Κύπρου, η οποία έως σήμερα υφίσταται Στρατεύματα κατοχής πάνω στο έδαφός της. Αυτό είναι ένα όνειδος και για την Διεθνή Κοινότητα αλλά, ακόμα, και για την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και γι’αυτό τον λόγο είναι πολύ σημαντικό να ενημερωθεί και ο Ελληνισμός αλλά και η Διεθνής κοινή γνώμη για το τι συνέβη τότε.
Το Κυπριακό, βεβαίως, είναι ένα τεράστιο ζήτημα του Ελληνισμού. Είναι όμως και Διεθνές και Ευρωπαϊκό ζήτημα. Η ενημέρωση της Διεθνούς Κοινότητας είναι απαραίτητη. Όμως, για μας έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία. Γιατί η Κύπρος, αυτή την στιγμή, και ό,τι συμβαίνει στην Κύπρο, εξακολουθεί να είναι ένα τραύμα στον Εθνικό – υπό την ευρεία του όρου έννοια – Κορμό μας. Πρέπει να γνωρίζουν, ιδίως οι Έλληνες, τι συνέβη τότε. Και αυτό, κύριε Πρόεδρε, θεωρώ ότι πρέπει να είναι μια αρχή για όλα τα μεγάλα θέματα και ιδίως για τα Εθνικά μας Θέματα. Πρέπει να δημοσιοποιούνται όλα εκείνα τα οποία αφορούν εσφαλμένους χειρισμούς Εθνικών Θεμάτων. Γιατί, με τον τρόπο αυτό, η κοινή γνώμη – όπως συμβαίνει και πρέπει να συμβαίνει σε κάθε Δημοκρατική Χώρα – θα είναι ενήμερη, έτσι ώστε να είναι δίκαιη στην κρίση της για εκείνους που κατά καιρούς διαχειρίσθηκαν τις τύχες του Λαού μας και του Έθνους μας.
Ας θεωρήσουμε, λοιπόν, ότι αυτή η πρωτοβουλία, η οποία – είμαι βέβαιος – θα ολοκληρωθεί, μπορεί ν’αποτελέσει και έναν Οδηγό για το τι πρέπει να κάνουμε σε ανάλογες περιπτώσεις. Το μόνο που μπορώ να πω είναι: Εύχομαι να μην χρειασθεί να το κάνουμε για οποιαδήποτε άλλη περίπτωση. Αυτό θα ήταν το πιο σημαντικό. Αν, όμως, ο μη γένοιτο συμβεί πρέπει ν’ακολουθήσουμε τον ίδιο δρόμο.
Ν.ΒΟΥΤΣΗΣ: Σας ευχαριστούμε πολύ.
