Από την συνάντηση του Προέδρου της Δημοκρατίας κ.Προκοπίου Παυλοπούλου με ομάδα Ελληνο-Αμερικανών φοιτητών του Αμερικανο-Ελληνικού Ινστιτούτου (AHI) με επικεφαλής τον Πρόεδρο και Διοικητικό Εκτελεστικό Διευθυντή κ.Nick Larigakis στο Προεδρικό Μέγαρο

Για μιαν ακόμη φορά σας καλωσορίζω, με ιδιαίτερη χαρά, στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Πρέπει να συγχαρώ προσωπικά τον κ. Λαρυγγάκη, τον Πρόεδρο του Αμερικανο-Ελληνικού Ινστιτούτου, γι’ αυτή την πρωτοβουλία. Και να θυμίσω ότι η φετινή επίσκεψη είναι η ενδέκατη. Πέρασαν 11 χρόνια από τότε που ξεκίνησε αυτή η προσπάθεια, το 2009, δηλαδή η ετήσια εκπαιδευτική επίσκεψη, την οποία οργανώνει το Αμερικανο-Ελληνικό Ινστιτούτο.

  1. Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι οι θέσεις μας για όλα, ανεξαιρέτως, τα Εθνικά μας Θέματα, όπως σας τις έχω εκθέσει παγίως από την πρώτη μας συνάντηση, το 2015, ισχύουν στο ακέραιο. Πολλώ μάλλον όταν σήμερα έχουν πια την πλήρη κατανόηση και στήριξη της Διεθνούς Κοινότητας και της Μεγάλης Ευρωπαϊκής μας Οικογένειας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τούτο ισχύει κατ’ εξοχήν για το Κυπριακό, το οποίο, όπως είναι αυτονόητο, αποτελεί πρωτίστως Διεθνές και Ευρωπαϊκό Ζήτημα.

  2. Κατόπιν τούτου μένω μόνο στις εξής ειδικότερες επισημάνσεις, οι οποίες έχουν αποκτήσει ιδιαίτερη επικαιρότητα αλλά και κρισιμότητα και αφορούν τις σχέσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ελλάδας με την γείτονα Τουρκία.

Α. H Ελλάδα είναι χώρα φιλειρηνική, αφού πιστεύει ακράδαντα στην φιλία και την καλή γειτονία, οι οποίες όμως προϋποθέτουν τον πλήρη και ειλικρινή σεβασμό του συνόλου του Διεθνούς Δικαίου. Προϋποθέτουν τον σεβασμό, επίσης, και του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου, αν αναλογισθούμε ότι το Διεθνές Δίκαιο καθορίζει, βεβαίως μεταξύ άλλων, την Επικράτεια και τα Σύνορα της Ελλάδας στην περιοχή, καθορίζει όμως, ταυτοχρόνως, την Επικράτεια και τα Σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Β. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αναπόσπαστο μέρος του Διεθνούς Δικαίου είναι το Δίκαιο το Θάλασσας, με βάση το οποίο καθορίζεται η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ). Και αυτό το Δίκαιο της Θάλασσας, κατά την Συνθήκη του Montego Bay του 1982 -όπως πολλές φορές έχω πει και δεν θα κουρασθώ να το λέγω– είναι δεσμευτικό για όλους, ακόμα και για εκείνους που δεν έχουν προσχωρήσει στην Συνθήκη αυτή. Διότι η ως άνω Συνθήκη παράγει γενικώς παραδεδεγμένους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου που δεσμεύουν όλους.

Γ. Κατόπιν τούτου, κωδικοποιώ αυτά που είναι η αυταπόδεικτη αλήθεια: Ναι, είμαστε εκείνοι που θέλουμε να ζήσουμε ειρηνικά με όλους τους γείτονες. Εκείνοι, όμως, οφείλουν να σεβασθούν Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο, να σεβασθούν τα Σύνορα, το Έδαφος, την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Ελλάδας, που είναι Σύνορα, Έδαφος και Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Δ. Σ’ αυτό δεν μπορεί να υπάρξει καμία υποχώρηση, καμία υπαναχώρηση. Το λέγω διότι η υπεράσπιση αυτών των αρχών αποτελεί, από την πλευρά μας, υπεράσπιση και της Διεθνούς και της Ευρωπαϊκής Νομιμότητας. Εμείς, οι Έλληνες, είμαστε αποφασισμένοι να το πράξουμε αυτό. Μπορούμε να το κάνουμε και μόνοι μας. Μόνο που, όπως τόνισα ήδη, σήμερα δεν είμαστε πια μόνοι. Διότι, αντιλαμβανόμενη η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Διεθνής Κοινότητα, τι αρνητικό και επικίνδυνο προηγούμενο θα δημιουργούσε οποιαδήποτε έκπτωση προς αυτή την κατεύθυνση και, ιδίως, σε ό,τι αφορά την οριοθέτηση της ΑΟΖ, έχουμε τώρα πια και την συμπαράστασή τους, όπως επίσης την συμπαράσταση του ΝΑΤΟ και των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτό πρέπει να είναι σαφές προς την γείτονα Τουρκία. Και το λέμε και για το δικό της συμφέρον. Γιατί είμαστε οι πρώτοι που αντιλαμβανόμαστε την αξία της Ειρήνης. Αλλά είμαστε και οι πρώτοι που αντιλαμβανόμαστε τι σημαίνει η υπεράσπιση του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου στο σύνολό τους.

Εκ νέου σας ευχαριστώ θερμώς που είσθε εδώ. Συγγνώμη αν σας κούρασα, όντας αναλυτικός στα θέματα αυτά. Αλλά κάθε φορά που θα συναντιόμαστε, εγώ θα κάνω έναν απολογισμό για να δούμε πόσο συνεπής έχω υπάρξει σε σχέση με αυτά τα οποία σας τόνισα από την πρώτη στιγμή που βρεθήκαμε.

Και πάλι καλωσορίσατε.-