Αντιφώνηση του Προέδρου της Δημοκρατίας κ.Προκοπίου Παυλοπούλου κατά το γεύμα που παρέθεσε προς τιμήν του ο Δήμαρχος Τρίπολης

Κυρίες και κύριοι

Για μιαν ακόμη φορά βρισκόμαστε εδώ όλοι μαζί, σε στιγμές γιορτής αλλά και βαθειάς περίσκεψης  γιατί τούτος ο Τόπος -όπως όλη η Ελλάδα, αλλά μερικοί το έχουν περισσότερο, όπως αυτός εδώ ο Τόπος-  είναι Τόπος για να διδάσκει και να εμπνέει. Και γι΄αυτό είμαι εδώ, σήμερα κοντά σας. Γιατί διδάσκομαι και εμπνέομαι, πέρα του ότι παίρνω δύναμη από την δύναμη της ψυχής σας.

Βρισκόμαστε εδώ λοιπόν προκειμένου να γιορτάσουμε,  για μιαν ακόμη φορά,  την Άλωση της Τριπολιτσάς. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε εμείς,  οι Έλληνες,  τις μεγάλες Επετείους, οι οποίες όπως είπα δεν μας γεμίζουν μόνον εθνική υπερηφάνεια. Κυρίως μας δείχνουν τον δρόμο για το μέλλον. Και αυτή είναι η αξία των Επετείων. Όχι μόνο  να θυμόμαστε πόσο βαριά είναι η Κληρονομιά μας, αλλά για να δείχνουμε ότι έχουμε πάρει το δίδαγμα του πως και εμείς θα γράψουμε την δική μας Ιστορία. Για να θυμηθούμε κάτι, από τους γείτονές μας, εδώ τους Λάκωνες, το  «Άμμες δε γ’ εσόμεθα πολλώ κάρρονες».  Αυτή είναι η σημασία της Άλωσης. Πέρα από μια μάχη, ήταν ένα στρατήγημα. Στρατήγημα του Γέρου του Μωριά,  του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.  Αυτό το Στρατήγημα επέτρεψε  η Εθνεγερσία να συνεχίσει,  να ευοδωθεί, και βεβαίως στην συνέχεια να επέλθει η  Ίδρυση του Νεώτερου Ελληνικού Κράτους. Και από εδώ, προς εκείνους με τους οποίους την εποχή εκείνη αντιπαρατεθήκαμε, ύστερα από τόσους αιώνες σκλαβιάς, στέλνουμε ένα σημαντικό μήνυμα. Για μας,  τους Έλληνες, οι Επέτειοι δεν είναι Επέτειοι μίσους, διχασμού και εκδίκησης. Είμαστε ένας Λαός που δεν κατανοούμε την έννοια της εκδίκησης.  Είμαστε ο Λαός της Ειρήνης, ο Λαός της Φιλίας, της καλής γειτονίας, αλλά και ο Λαός ο οποίος είναι έτοιμος αν χρειασθεί, να υπερασπισθεί την Πατρίδα, τον Λαό, το Έθνος, τα Σύνορά μας,  που μην ξεχνάμε πια ότι είναι και  σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οφείλει λοιπόν η Τουρκία να ξέρει ότι αυτή η Ειρήνη και η Φιλία που εμείς επιδιώκουμε, έχει ως θεμέλιο την τήρηση,  κατά κεραίαν, του συνόλου του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου. Αν το τηρεί, εδώ είμαστε. Ακόμα και να ανοίξουμε την Ευρωπαϊκή της προοπτική. Αν δεν το τηρεί, προειδοποιούμε, ως εγγυητές όχι μόνον της Ιστορίας μας αλλά  και της Διεθνούς και της Ευρωπαϊκής νομιμότητας, αυτή την νομιμότητα θα την επιβάλλουμε. Και μόνοι μας. Και τώρα πια δεν είμαστε μόνοι μας. Και δεν είναι αλαζονικό αυτό που λέω. Το έχουμε αποδείξει, έχουμε χύσει πολύ αίμα. Άρα  αποδείξαμε ότι τούτος ο Τόπος όχι μόνον υπάρχει αλλά χάρη  στην Διασπορά του, χάρη  στους μεγάλους Έλληνες αυτούς,  τούτος ο Τόπος δεν έχει σύνορα. Αυτό ας το αντιληφθούν καλά όλοι εκείνοι, οι οποίοι κάνουν ένα μεγάλο λάθος μέσα σε μια  έξαρση και ψευδαίσθηση «μεγαλείου». Συγχέουν την ισχύ του Δικαίου με το Δίκαιο του Ισχυρού. Το πρώτο θα υπερισχύει πάντοτε. Το δεύτερο, όπως είπα πριν,  είναι μια ψευδαίσθηση.

Τέλος από εδώ, την Τριπολιτσά, αυτές τις ώρες δεν πρέπει να ξεχνάμε και μια άλλη παράμετρο.    Εμείς,  οι Έλληνες, δεν πρέπει να ξεχνάμε τους κοινούς αγώνες Πολιτείας και  Εκκλησίας  στις μεγάλες στιγμές του Έθνους και του Λαού μας και αυτό είναι αποδεδειγμένο. Και αν κάνω αυτή την αναφορά είναι γιατί βρισκόμαστε σε μία διαδικασία Αναθεώρησης του Συντάγματος. Και συνήθιζα ξέρετε να παίρνω θέσεις σαφείς, πάντοτε στο πλαίσιο του ρόλου μου. Θέλω δε να τονίσω ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι όλα τα Συντάγματα, από το πρώτο, το προσωρινό Πολίτευμα της Επιδαύρου, έχουν καταγράψει και καταγράφουν ιστορικές αλήθειες, μεταξύ των οποίων και το τι σηματοδοτεί αυτή η σχέση Εκκλησίας και Πολιτείας.  Είναι διατάξεις σε όλα τα Συντάγματα, και στο ισχύον Σύνταγμα μας. Αυτές οι διατάξεις κυρίες και κύριοι, δεν έχουν αμιγώς κανονιστικό περιεχόμενο, έχουν και περιεχόμενο ιστορικής καταγραφής. Όταν το Σύνταγμα ορίζει ότι επικρατούσα Θρησκεία,  είναι αυτή που έχουμε σήμερα στην Ελλάδα, δεν λέει το Σύνταγμα ότι είναι ένας κανόνας που επιβάλει να έχουμε αυτή την Θρησκεία. Αποτυπώνει μια πραγματικότητα. Ποιος αμφιβάλλει σήμερα ποια είναι  η επικρατούσα Θρησκεία στην Ελλάδα;   Αυτή είναι μία αλήθεια. Το να επιδιώκουμε  να αναθεωρήσουμε διατάξεις κανόνων δικαίου, αυτό είναι απολύτως θεμιτό. Το να επιδιώκουμε αναθεώρηση διατάξεων που καταγράφουν ιστορικές αλήθειες είναι η πιο ανιστόρητη αντιμετώπιση διατάξεων του Συντάγματος, όπως και άγνοια του πραγματικού περιεχομένου του Συντάγματος.

Αυτά ήθελα να σας πω σήμερα εδώ,  στην Τριπολιτσά.  Να θυμάσθε δε και τούτο: Ότι θα βρίσκομαι πάντα κοντά σας Κύριε Δήμαρχε, κάθε φορά που θα με χρειασθείτε, υφ΄οιανδήποτε ιδιότητα. Και όσον αφορά το 2021,  νομίζω πως ο καθένας γνωρίζει  ότι ορισμένοι τόποι έχουν το  δικαίωμα, ιδίως το 2021, να επιδιώκουν αυτό που τους αναλογεί. Και το τι αναλογεί στην Αρκαδία το γνωρίζουμε  όλοι. Θα το έχετε, γιατί αυτό επιβάλλεται.

 

Με τις σκέψεις αυτές σας ευχαριστώ για την πρόσκληση να συνεορτάσουμε την Επέτειο της Άλωσης της Τριπολιτσάς και εύχομαι και του χρόνου.