ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Πρόεδρε και αγαπημένε φίλε Giuliano, έχω την τιμή να υποδέχομαι σήμερα στην Προεδρία της Δημοκρατίας έναν μεγάλο Ιταλό και Ευρωπαίο πολιτικό, αλλά και έναν μεγάλο φίλο της Ελλάδας. Και η φιλία αυτή διακρίνεται όχι μόνον στο ότι ηγείσθε του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Δημοσίου Δικαίου, ο οποίος είναι τόσον σημαντικός για την Ελλάδα. Αλλά και στο ότι – και αυτό οφείλω να το τονίσω – έχετε παίξει έναν αφανή, αλλά ουσιαστικό ρόλο στην όλη προσπάθεια που έκανε η Χώρα μου, για να παραμείνει στον χώρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του σκληρού πυρήνα της, της Ευρωζώνης. Σας ευχαριστώ θερμώς γι’αυτό.
Και σας ζητώ, και θα σας παρακαλέσω κατά τη διάρκεια της συζήτησης, με βάση μάλιστα και τις απόψεις που έχει η Ιταλία και ο Πρωθυπουργός κ.Ρέντσι, από κοινού να αντιμετωπίσουμε το μεγάλο ζήτημα, το Προσφυγικό και Μεταναστευτικό, το οποίο έχει προκύψει και σε ό,τι αφορά τις πρωτοβουλίες που πρέπει να πάρει η Ευρώπη και σε ό,τι αφορά την επίλυσή του, στη ρίζα του. Ξέρουμε όλοι ότι η ρίζα του κακού είναι ο πόλεμος στη Συρία. Και δεν μπορεί ούτε η Ευρώπη, ούτε οι μεγάλες δυνάμεις του κόσμου να μένουν απαθείς στη ρίζα του κακού. Υπ’αυτές τις προϋποθέσεις απαιτείται, κατά την εκτίμησή μου, Σύνοδος Κορυφής Έκτακτη, στην οποία θα συζητηθούν όλα αυτά τα προβλήματα. Και εκεί νομίζω ότι ο ρόλος της Ιταλίας μπορεί και πρέπει να είναι κορυφαίος. Ως δύο Λαοί έχουμε από κοινού το μεγάλο προνόμιο να ανήκουμε στην ίδια γεωγραφική θέση – και είναι μεγάλο πραγματικά προνόμιο αυτό – αλλά έχουμε και τα αντίστοιχα προβλήματα. Και από κοινού, με τη φιλία που μας διακρίνει χρόνια ολόκληρα, μπορούμε να τα επιλύσουμε. Ευχαριστώ πάρα πολύ.

G.AMATO: Πρώτα από όλα θέλω να σας ευχαριστήσω που με δεχτήκατε σήμερα. Είμαστε παλιοί φίλοι, αλλά έχει ιδιαίτερη σημασία για μένα να σας βλέπω τώρα ως Πρόεδρο αυτής της χώρας σε μια τόσο δύσκολη στιγμή. Από όσο σας γνωρίζω, κάθε χώρα θα ένιωθε πιο ασφαλής να σας έχει στην Προεδρία και κατά κάποιον τρόπο η Ελλάδα είναι τυχερή. Ήμασταν μαζί πριν χρόνια όταν αυτά τα ζητήματα ανέκυπταν κατά κάποιον τρόπο. Την τελευταία φορά που ήρθα στην Αθήνα ήμασταν και οι δύο Υπουργοί Εσωτερικών. Συζητήσαμε, θυμάμαι, την εκροή από την Πάτρα που ήταν εισροή για την Ιταλία και πώς να ρυθμίσουμε αυτό το ζήτημα. Τώρα πρόκειται για κάτι που είναι πολύ πιο σφοδρό, πολύ πιο δύσκολο από ό,τι στην εποχή μας, αλλά κάτι καινούριο συμβαίνει. Υπάρχει πολύ μεγαλύτερη αλληλεγγύη μεταξύ των περισσοτέρων καρτών μελών και αυτό αποτελεί για μένα αιτία ελπίδας όχι μόνο σχετικά με τη μετανάστευση και τις συνέπειές της, αλλά σκεπτόμενος, επίσης, την άλλη όψη του νομίσματος, την χρηματο-οικονομική, την Ευρωζώνη, την έλλειψη αλληλεγγύης που βιώσαμε στο παρελθόν μεταξύ των κρατών μελών σε σχέση με αυτό το ζήτημα. Ελπίζω ότι αυτό το αίσθημα αλληλεγγύης που ξεκινάει σχετικά με τη μετανάστευση ίσως βρει κάποιον τρόπο να διοχετευτεί και να φτάσει στην Ευρωζώνη δημιουργώντας μία γέφυρα εμπιστοσύνης μεταξύ των βορείων και νοτίων κρατών μελών και να δημιουργήσει μία καλύτερη Ευρώπη. Αυτή είναι η καλύτερη λύση σε κάθε περίπτωση.-

Φωτογραφία: ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΠΕΛΤΕΣ