Η δωρεά οργάνων, ιστών και κυττάρων μετά θάνατον και οι συναφείς μεταμοσχεύσεις συνιστούν την ιδεώδη συνύπαρξη ανάμεσα στον αρχαίο Ελληνικό Πολιτισμό, που έχει ως επίκεντρο τον Άνθρωπο, και στην Χριστιανική Διδασκαλία, η οποία συμβολίζει εμφαντικώς την Αγάπη και την Αλληλεγγύη. Και τούτο διότι οι μεταμοσχεύσεις, οι οποίες αποτελούν μιαν από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις της ιατρικής στον 20ο αιώνα, επιτρέπουν την αποκατάσταση των λειτουργιών του σώματος και την επιστροφή του λήπτη σε μια φυσιολογική ζωή, όπως ταιριάζει στον προορισμό του Ανθρώπου και στην εκπλήρωση της κατά τον προορισμό του αποστολής του.
Έτσι οι μεταμοσχεύσεις συνδυάζουν, αρμονικώς, την ρήση του Μενάνδρου «ως χαρίεν έστ’ άνθρωπος, όταν άνθρωπος η» και την ευαγγελική επιταγή «αγαπάτε αλλήλους».