Χ.ΒΕΡΝΑΡΔΑΚΗΣ: Έχουμε πολλά να πούμε, κύριε Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και λόγω παλιάς ειδικότητας…

Χ.ΒΕΡΝΑΡΔΑΚΗΣ: Οπωσδήποτε, θα χρειασθώ τη βοήθειά σας. Έχω εδώ όλο το προσχέδιο του Νόμου για τη Δημόσια Διοίκηση: Αξιολόγηση, επιλογές Προϊσταμένων και Διευθυντών, στελέχωση όλου του δημόσιου τομέα με διαφάνεια και αντικειμενικά κριτήρια, όλα τα Νομικά Πρόσωπα, μ’αυτόν τον τρόπο που σκεφτόμαστε να το συγκροτήσουμε. Και λόγω παλιάς ειδικότητας, θα χρειασθώ τη βοήθειά σας. Και μετά, έχουμε και πολλά άλλα: Κινητικότητες, ενοποίηση των κλάδων, περιγράμματα εργασίας, δηλαδή υπάρχει πολλή δουλειά. Και πρέπει να δούμε πώς θα τα φτιάξουμε. Έχει μεγάλο ορίζοντα, νομίζω όμως ότι θα πάμε καλά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ευχαριστώ πολύ για την ενημέρωση. Θεωρώ – και θεωρούσα πάντοτε – ότι τα μεγάλα ζητήματα της Δημόσιας Διοίκησης είναι δύο: Το πρώτο είναι ότι οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να εξασφαλίζουν αυτό που αποκαλούμε συνέχεια της Δημόσιας Διοίκησης. Γιατί σε κάθε Δημοκρατία η πολιτική ασυνέχεια είναι κάτι το απόλυτα φυσιολογικό. Αλλά ισοφαρίζεται, σε επίπεδο ομαλής λειτουργίας του Κράτους, από μια Δημόσια Διοίκηση, η οποία μπορεί να εξασφαλίζει – πάντοτε στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της – την συνέχεια αυτή. Άρα, οι δομές της Δημόσιας Διοίκησης, αλλά και το προσωπικό της, πρέπει να είναι προσανατολισμένοι προς αυτήν την κατεύθυνση.

Και το δεύτερο βασικό ζήτημα, είναι ότι το προσωπικό της Δημόσιας Διοίκησης πρέπει να αξιολογείται έτσι ώστε καθένας να μπορεί να αποδώσει αυτό το οποίο είναι σε θέση ν’αποδώσει. Δεν έχουμε κάνει την απαιτούμενη αξιολόγηση από πολύ παλιά. Δεν μιλάω ούτε για τώρα, ούτε για τα τελευταία χρόνια. Είναι ένα ζήτημα τεράστιο, είναι μια παθολογία και παθογένεια της Δημόσιας Διοίκησης το ότι η αξιολόγηση δεν οδηγούσε πάντοτε στο να αποδοθούν σε κάθε υπάλληλο «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ».

Χ.ΒΕΡΝΑΡΔΑΚΗΣ: Σωστά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επιπλέον, πολλοί λένε ότι στην Ελλάδα έχουμε πολύ προσωπικό. Είναι μεγάλο λάθος σχετικά με τον δημόσιο τομέα. Θα το επαναλαμβάνω κουραστικά, πέρα από τις μειώσεις που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια, ότι αυτό που είχαμε ως πρόβλημα στην Ελλάδα είναι πως οι άνθρωποι δεν είχαν μπει στις σωστές θέσεις. Δεν είχαν λειτουργήσει τα ζητήματα των μετατάξεων, γιατί δεν επιτρεπόντουσαν οι μετατάξεις, με την ευχέρεια εκείνη που έπρεπε να επιτρέπονται. Με αποτέλεσμα, σε ορισμένες υπηρεσίες να είναι πολλοί άνθρωποι, σε άλλες καθόλου. Και αυτό οδηγούσε στην εικόνα ότι έχουμε πληθώρα προσωπικού. Αυτές οι στρεβλώσεις πρέπει να σταματήσουν. Και εύχομαι, και ελπίζω, η μεταρρύθμιση που θα γίνει να οδηγηθεί και προς αυτήν την κατεύθυνση.

Χ.ΒΕΡΝΑΡΔΑΚΗΣ: Συμφωνώ σε όλα. Νομίζω ότι έχουμε ένα βασικό ζήτημα σήμερα. Συμφωνούμε καταρχήν όλοι ότι το Δημόσιο δεν δέχεται περαιτέρω μειώσεις σε προσωπικό, γιατί είναι πια υποστελεχωμένο σε δραματικό επίπεδο. Αντιθέτως μάλιστα, θα χρειασθούμε αρκετό κόσμο. Βεβαίως, όχι όσο αριθμητικά ήταν παλαιότερα, αλλά αλλιώς κατανεμημένο. Με βάση τις ειδικότητές του, με βάση τις ανάγκες και ούτω καθεξής. Και το δεύτερο μεγάλο στοίχημα, κατά τη γνώμη μου, είναι αυτή όλη η πολιτική να υιοθετηθεί από τη μεγάλη πλειοψηφία του ανθρώπινου δυναμικού, που δουλεύει στο δημόσιο τομέα, το οποίο δυναμικό είναι και πολύ καλού επιπέδου πλέον. Έχουμε ένα Δημόσιο που έχει και ειδικότητες, και μεταπτυχιακά, και διδακτορικά, και η Σχολή Δημόσιας Διοίκησης που έχει παράξει αρκετά στελέχη. Έχουμε δηλαδή ένα ανθρώπινο δυναμικό για να κάνουμε σοβαρή δουλειά και πρέπει να το αξιοποιήσουμε. Νομίζω ότι είναι βασικό κομμάτι της πολιτικής που πρέπει να έχουμε για μια Δημόσια Διοίκηση καλή στην Ελλάδα και νομίζω ότι θα το καταφέρουμε.-

Φωτογραφία: ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΠΕΛΤΕΣ