ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ που είσθε εδώ. Προτίμησα να συναντηθούμε αντί να βγει ένα μήνυμα επετειακό. Γιατί ήθελα να σας τονίσω ότι το γεγονός πως ο ΟΗΕ έχει καθιερώσει την σημερινή ημέρα ως «Ημέρα Διαφάνειας» δείχνει ότι το πρόβλημα της διαφθοράς δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Είναι ένα θέμα παγκόσμιο. Εμείς, βέβαια, πρέπει να κοιτάξουμε τα του οίκου μας. Και να σκεφθούμε ότι, πέρα από τις τεράστιες καταστροφικές οικονομικές συνέπειές της, η διαφθορά είναι ο πιο επικίνδυνος υποδόριος εχθρός της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας. Επιχειρεί να συνθλίψει και τους τρεις πυλώνες της, τις τρεις εξουσίες, δηλαδή τη νομοθετική, την εκτελεστική και την δικαστική. Καιρός, λοιπόν, να αντιληφθούμε ότι ο αγώνας κατά της διαφθοράς και υπέρ της διαφάνειας είναι αγώνας κοινός όλων μας. Είναι θέμα νοοτροπίας μιας ολόκληρης κοινωνίας. Την οποία νοοτροπία πρέπει να εμπεδώσουμε για να υπερασπισθούμε τον Τόπο μας.

Κ. ΜΠΑΚΟΥΡΗΣ: Συμφωνούμε, κύριε Πρόεδρε, και είναι μεγάλη μας τιμή που εσείς από τη θέση που έχετε της δίνετε τη σημασία που έχει. Εμείς, βέβαια, όπως ξέρετε είμαστε κάπως στην πρώτη γραμμή προσπαθώντας να εμπεδώσουμε τρία πράγματα: Το ένα είναι πώς να καταφέρουμε το κοινό να είναι πάντα στο προσκήνιο το πρόβλημα της διαφθοράς, να τους πούμε ότι είναι μεγάλο κακό διότι διαφθείρει τις αξίες και στην ουσία έχουμε και μια μεγάλη κρίση αξιών, εκτός από την οικονομική και τα κακά που κάνει και τα οποία αναφέρατε εσείς ήδη. Το ένα βέβαια είναι ότι διαφθείρει τους ίδιους τους δημοκρατικούς θεσμούς μας. Είχαμε κάνει μάλιστα μια μεγάλη έρευνα η οποία τα δείχνει και στο τέλος την ίδια τη δημοκρατία. Ταυτόχρονα προσπαθούμε να φτιάξουμε εργαλεία, όπως λέμε, και εισηγήσεις προς την πολιτεία, που όταν υιοθετηθούν να μπορούν να βοηθήσουν στο να βελτιωθεί η διαφάνεια και οπωσδήποτε σιγά σιγά να καταπολεμηθεί η διαφθορά. Το τρίτο που είναι δύσκολο και που από την άλλη πλευρά τουλάχιστον αυτή τη στιγμή η πολιτεία προσπαθεί να κάνει το κομμάτι που έχει σχέση με τη νομιμότητα, κυρίως με τα κατασταλτικά μέτρα. Αυτό που χρειαζόμαστε βέβαια εκτός απ΄ αυτό είναι πώς μπορούμε να αλλάξουμε τις νοοτροπίες και η καινούργια γενιά να είναι διαφορετική η κουλτούρα της και εκεί χρειαζόμαστε παραδείγματα από τους ηγέτες όλης της κοινωνίας και από τους πολιτικούς. Και εκεί νομίζω ότι έχουμε ένα έλλειμμα ακόμα, από όλους μας σαν ηγέτες και από τους πολιτικούς για να μπορέσουμε να δώσουμε τα παραδείγματα που πρέπει ώστε να αλλάξει η νοοτροπία. Διότι αν κερδίσουμε την καταστολή, αλλά δεν έχουμε καλούς πολίτες, στο τέλος δεν γίνεται να κερδίσουμε τον πόλεμο.-