Η σημερινή εκδήλωση του Εθνικού Συμβουλίου κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας είναι, ιδίως για εμάς τους Ευρωπαϊκούς Λαούς, μια μοναδική ευκαιρία περίσκεψης σχετικά –και, φυσικά, υπό όρους πλήρους αντίστιξης- αφενός με την διαχείριση του οξύτατου Προσφυγικού ζητήματος και, αφετέρου, την αντιμετώπιση του, κυριολεκτικώς τοξικού για τον Πολιτισμό και την Δημοκρατία, φαινομένου της τζιχαντιστικής τρομοκρατίας.

I. Το Προσφυγικό ζήτημα αποτελεί, χωρίς αμφιβολία, σήμερα την μεγαλύτερη πρόκληση για την Ευρώπη, και όχι μόνον.

Α. Ειδικώς όμως για την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ζήτημα υπαρξιακό, αφού μεσ’ από την στάση των Ευρωπαϊκών Θεσμών και των Ευρωπαϊκών Λαών έναντι των προσφύγων δοκιμάζεται η αντοχή της προσήλωσής της στις ιδρυτικές αρχές και αξίες της. Πρωτίστως δε στις αρχές και αξίες του Ανθρωπισμού και της Αλληλεγγύης. Υπό το πρίσμα αυτό το Προσφυγικό ζήτημα όχι μόνο δεν πρέπει να θέσει σε κίνδυνο την συνοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά, όλως αντιθέτως, μπορεί και πρέπει να σφυρηλατήσει την ευρωπαϊκή ενότητα και, συνακόλουθα, την ευρωπαϊκή ταυτότητα.

Β. Η Ελλάδα, όλος ο Ελληνικός Λαός, αποδείξαμε εμπράκτως ότι, πιστοί και στην κληρονομιά του Αρχαίου Ελληνικού Πνεύματος και του Πολιτισμού που αυτό γέννησε, αντιμετωπίσαμε, αντιμετωπίζουμε και θ’ αντιμετωπίσουμε ως το τέλος τους πρόσφυγες όπως ταιριάζει στις προαναφερόμενες θεμελιώδεις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες του Ανθρωπισμού και της Αλληλεγγύης.

Γ. Την ίδια όμως συμπεριφορά απαιτούμε και από τους λοιπούς Εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και από τρίτα κράτη που φιλοδοξούν να γίνουν μέλη της μεγάλης Ευρωπαϊκής Οικογένειας. Και στο πλαίσιο αυτό απευθυνόμαστε στους –ευτυχώς λίγους- Εταίρους, οι οποίοι διακατέχονται από φοβικά και αντιδημοκρατικά σύνδρομα έναντι των προσφύγων, που ορισμένες μάλιστα φορές αγγίζουν τα όρια του ρατσισμού, και τους διαμηνύουμε ότι η υπεράσπιση των αξιακών πυλώνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορεί να είναι ούτε επιλεκτική ούτε ευκαιριακή. Κάθε Εταίρος δίνει καθημερινά εξετάσεις ως προς το αν αξίζει ν’ αποτελεί συστατικό στοιχείο του όλου Ευρωπαϊκού Οικοδομήματος. Στα δε κράτη που τρέφουν ευρωπαϊκές φιλοδοξίες καθιστούμε σαφές ότι με πράξεις και παραλείψεις έναντι των προσφύγων, οι οποίες μάλιστα αναδεικνύουν δείγματα βαρβαρότητας, ακυρώνουν, αυτοθρόως, την προοπτική ένταξής τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

II. Ως προς την τρομοκρατία, η στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Λαών της δεν μπορεί παρά να είναι μια και ενιαία: Η τζιχαντιστική τρομοκρατία είναι έκφραση μιας νέας βαρβαρότητας, η οποία επιχειρεί ν’ αναβιώσει τους χειρότερους εφιάλτες ενός παρελθόντος που τραυμάτισε βαρύτατα τον Ανθρωπισμό και τον Πολιτισμό. Γι’ αυτό και τους τρομοκράτες της νέας βαρβαρότητας οφείλουμε να τους αντιμετωπίζουμε ως εχθρούς του Πολιτισμού και της Δημοκρατίας, οι οποίοι διαπράττουν εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας.
Με τις σκέψεις αυτές χαιρετίζω την εκδήλωσή σας και εύχομαι στο Εθνικό Συμβούλιο κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας κάθε επιτυχία κατά την εκπλήρωση της αποστολής του, ιδίως μέσα στην σημερινή, εξαιρετικά κρίσιμη, συγκυρία.