ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Αντικαγκελάριε, βρίσκεσθε στην Αθήνα σε μια κρίσιμη συγκυρία όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για την Ευρώπη. Και μας χαροποιεί το γεγονός, και μένα προσωπικά, ότι βρίσκεται εδώ, στην Προεδρία της Δημοκρατίας, ένας πραγματικός Ευρωπαίος ηγέτης. Γιατί είσθε ένας Ευρωπαίος ηγέτης, έχετε ευρωπαϊκό όραμα και στον τομέα αυτό είσθε διάδοχος μεγάλων ηγετών της Γερμανίας και του Κόμματός σας. Και μιλώ για τον Willy Brandt και τον Helmut Schmidt.

Θέλω να σας ευχαριστήσω θερμώς για την στάση που τηρήσατε το περσινό κρίσιμο καλοκαίρι για την Ελλάδα. Είναι γνωστό πως η Ελλάδα αγωνίσθηκε για να παραμείνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη. Η Ελλάδα τίμησε την εμπιστοσύνη την οποία της δείξατε, παραμένει και με την ετυμηγορία του Ελληνικού Λαού αταλάντευτη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τον σκληρό πυρήνα της, την Ευρωζώνη, και αυτό το πράττει με πολλές και μεγάλες θυσίες του Ελληνικού Λαού.

Με λύπη είδαμε ότι ενώ η Ελλάδα ακολουθεί τον ευρωπαϊκό της δρόμο, άλλοι εταίροι όπως π.χ. η Μεγάλη Βρετανία επέλεξαν να αποχωρήσουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Λυπούμαστε γι’αυτό, αλλά η ετυμηγορία του Λαού της Μεγάλης Βρετανίας είναι σεβαστή. Πρέπει οπωσδήποτε όμως η Μεγάλη Βρετανία να αποφασίσει τελικά και πολύ σύντομα να επικυρώσει το δημοψήφισμα αυτό. Είναι θέμα το οποίο οφείλει να κάνει, γιατί δεν μπορεί να διατηρείται αυτή η επαμφοτερίζουσα κατάσταση στον χώρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όσον αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα προχωρήσει και χωρίς την Μεγάλη Βρετανία. Άλλωστε, η Ευρωπαϊκή Ένωση υπήρξε και πριν την είσοδο της Μεγάλης Βρετανίας και θα υπάρξει και μετά την έξοδο της Μεγάλης Βρετανίας. Τον αγώνα αυτό για την εκπλήρωση του ευρωπαϊκού οράματος και την ευρωπαϊκή ενοποίηση θα τον δώσουμε όλοι εκείνοι οι οποίοι πιστεύουμε στην Ευρώπη. Πέραν τούτου περισσότερη σημασία έχει όχι πόσο μεγάλη είναι η Ευρώπη αλλά πόσο καλή ή καλύτερη μπορεί να γίνει.

Σε ό,τι αφορά το άλλο μείζον ζήτημα της Ευρώπης, το Προσφυγικό, είναι ανάγκη να εφαρμοσθεί στο ακέραιο η Συμφωνία μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας. Καθένας πρέπει να πράξει αυτό που του αναλογεί. Σας είναι γνωστό ότι η Ελλάδα έχει πράξει στο ακέραιο αυτό το οποίο έχει αναλάβει. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, επίσης, έχει κάνει εξαιρετική δουλειά. Ορισμένοι Εταίροι μας δείχνουν φοβικά σύνδρομα που δεν ταιριάζουν στην Ευρώπη και πρέπει να αντιληφθούν και τις δικές τους υποχρεώσεις. Τα Ηνωμένα Έθνη πρέπει και εκείνα, και ιδίως η Ύπατη Αρμοστεία για τους πρόσφυγες, να κάνει τη δουλειά της στο πλαίσιο της Συμφωνίας η οποία υπάρχει. Όπως επίσης και η Τουρκία.

Εδώ θέλω να τονίσω ότι συμπαριστάμεθα στο ακέραιο στον κ.Ταγίπ Ερντογάν και στον Τουρκικό Λαό για τη νέα τραγωδία η οποία συνέβη στην Κωνσταντινούπολη προχθές. Είναι κάτι το οποίο μας λυπεί βαθύτατα και μας ανησυχεί. Πρέπει να τελειώνουμε οπωσδήποτε με την τρομοκρατία εκεί, διότι οι τρομοκράτες οι οποίοι δρουν και στην Κωνσταντινούπολη, όπως το είδαμε και στην υπόλοιπη Ευρώπη, διαπράττουν εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας. Αλλά, κύριε Αντικαγκελάριε, για να τελειώσει αυτή η τραγωδία πρέπει να τελειώσει ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή και στη Συρία. Και για να γίνει αυτό πρέπει να υπάρξει στενή συνεργασία, το συντομότερο δυνατό, μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ηνωμένων Πολιτειών και Ρωσίας. Πρέπει από κοινού να δράσουν. Βεβαίως, ξέρω τις διαφορές που υπάρχουν σε άλλα επίπεδα με τη Ρωσία. Υπάρχουν οι διαφορές αυτές, θα τις λύσουμε όταν πρέπει, αλλά η προτεραιότητα που έχουν αυτή τη στιγμή η Ευρώπη, οι ΗΠΑ και η Ρωσία είναι να τελειώσει ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή και στη Συρία και να αντιμετωπισθεί και το φαινόμενο της τρομοκρατίας, όπως επίσης να πάψει να υπάρχει και το Προσφυγικό ζήτημα.

Τελειώνω, ευχαριστώντας σας για μιαν ακόμα φορά ως προς τη στάση που έχετε κρατήσει όλο αυτό το χρονικό διάστημα, αγωνιζόμενος για μιαν Ευρώπη καλύτερη, για μιαν Ευρώπη η οποία πραγματοποιεί την πορεία της για την ενοποίησή της. Πρέπει να αγωνισθούμε και είμαστε στο πλευρό σας προς αυτή την κατεύθυνση. Αλλά για να γίνει αυτό πρέπει και η Ευρώπη τώρα, αυτές τις κρίσιμες ώρες, να ξανασκεφθεί τις ρίζες της. Να σκεφθεί πώς ακριβώς δημιουργήθηκε και για ποιους λόγους μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Και να ξέρει πολύ καλά ότι είναι πολύ σημαντικό πράγμα η οικονομία, πολύ σημαντικό πράγμα η οικονομική ανάπτυξη, αλλά το κέντρο βάρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ο Άνθρωπος, η αξία του και η ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του. Και ότι για να μπορέσει η Ευρώπη να προχωρήσει, να μπορέσει να οδηγηθεί στην ενοποίησή της, πρέπει να έχουμε ως ‘δόγμα’ – ας το πω έτσι – κάτι που και εσείς το έχετε πει πολλές φορές: Η οικονομία πρέπει να υπηρετεί τον Άνθρωπο, όχι ο Άνθρωπος την οικονομία.

S.GABRIEL: (από μετάφραση): Σας ευχαριστώ Κύριε Πρόεδρε. Και πάνω απ’όλα σας ευχαριστώ ιδιαίτερα που είχατε την καλοσύνη να με υποδεχθείτε. Καταλαβαίνω τον προβληματισμό σας. Και αν είναι κάτι το οποίο πρέπει να κατανοήσουμε και να καταγράψουμε σε σχέση με τη στάση της Μεγάλης Βρετανίας είναι ότι τώρα εμείς οι Ευρωπαίοι πρέπει να καταλάβουμε και να υποστηρίξουμε περισσότερο ο ένας τον άλλο. Δεν σας κρύβω ότι έχω και μια κρυφή ελπίδα ότι οι νέοι, οι οποίοι σε πολύ μεγάλο βαθμό ψήφισαν υπέρ της παραμονής, όταν εκείνοι θα αναλάβουν καθήκοντα και αρμοδιότητες στη Μεγάλη Βρετανία, πιθανόν να υπάρξει και μια επιστροφή. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι νέοι απεδείχθησαν σοφότεροι και ευφυέστεροι από ό,τι η ηγετική πολιτική τάξη στη Μεγάλη Βρετανία, σε αυτή τη συγκυρία. Έχετε απόλυτο, όμως, δίκιο. Είναι μια πράξη δικαίου, κάτι το οποίο πρέπει να το σεβαστούμε πλήρως. Είναι δημοκρατικό κεκτημένο και πρέπει, έχετε και σε αυτό το σημείο απόλυτα δίκιο, πρέπει η έξοδος της Μεγάλης Βρετανίας να γίνει με ταχείς ρυθμούς. Εάν αυτό τραβήξει σε βάθος χρόνου δεν θα είναι καλό ούτε για τη Μεγάλη Βρετανία, αλλά ούτε για την Ευρώπη. Και οι δύο πρέπει να έχουμε πολύ ξεκάθαρες συνθήκες και πάνω από όλα να ξέρουμε η μέρα μετά, πώς θα διαμορφωθεί και για τις δύο πλευρές. Αυτό το οποίο δεν θέλουμε και είναι σαφέστατο, είναι να μην υπάρξουν παράλληλες διεργασίες, δηλαδή να συζητάμε τι θα γίνει όταν θα φύγει η Μεγάλη Βρετανία, τι θα γίνει στο ποσοστό που θα μείνει, γιατί αυτό θα δημιουργήσει την εντύπωση ότι υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι μπορεί να επιλέξουν τα καλύτερα από δύο καταστάσεις και να μην αναλάβουν ποτέ τις ευθύνες τους.

Δεν υπάρχει αμφιβολία, η Ευρώπη δεν πρόκειται να καταστραφεί επειδή θα φύγει η Μεγάλη Βρετανία, στο σημείο αυτό έχετε απόλυτο δίκιο. Ναι, έχουμε λιγότερο ειδικό βάρος μια και φεύγει η Μεγάλη Βρετανία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το ειδικό βάρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης παγκοσμίως, μπορεί πραγματικά να θιγεί ή να πληγεί. Το πώς θα αντιμετωπίσουμε όμως αυτή την έξοδο, είναι εκείνο το οποίο θα προκρίνει αν θα μας αντιμετωπίσουν σαν κάποιους οι οποίοι μπορούν συνεκτικά να συνεχίσουν να συνεργάζονται ή δεν είναι σε θέση και αντιμετωπίζουν όλο και μεγαλύτερα προβλήματα.

Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να μας απασχολήσει ιδιαίτερα το τι θα κάνουμε στην Ευρώπη ώστε οι αποκλίνουσες δυνάμεις οι οποίες έχουν παρατηρηθεί, να γίνουν συγκλίνουσες στο άμεσο μέλλον. Έχουμε αυτή τη στιγμή μια διαίρεση στην Ευρώπη, μια διαίρεση Βορρά-Νότου και μια διαίρεση μεταξύ εκείνων οι οποίοι από οικονομικής πλευράς είναι σε καλή κατάσταση κι εκείνοι οι
οποίοι έχουν ιδιαίτερα προβλήματα. Και αν είμαστε απόλυτα ειλικρινείς, πρέπει να παραδεχθούμε ότι οι εντάσεις μεταξύ ημών και υμών τα τελευταία χρόνια, έχουν αυξηθεί. Είμαι πεπεισμένος ότι στην Ελλάδα, αλλά και στην Ισπανία και στην Πορτογαλία, υπάρχουν πάρα πολλοί βαθιά δυσαρεστημένοι άνθρωποι, οι οποίοι πιστεύουν, είναι πεπεισμένοι, ότι η Γερμανία το μόνο το οποίο κάνει είναι να πιέζει, ώστε να μειωθούν οι μισθοί, να μειωθούν οι συντάξεις, να υπάρξει όλο και μεγαλύτερη λιτότητα. Και αυτό είναι κάτι το οποίο οι άνθρωποι δεν μπορούν να το ανεχθούν.

Βέβαια να μην αγνοούμε το γεγονός ότι στη Βόρειο Ευρώπη και όχι μόνο στη Γερμανία υπάρχει μία αίσθηση η οποία λέει ότι τα κράτη του Νότου δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες μόνα τους. Και τι σημαίνει αυτό; Η Γερμανία και τα κράτη του Βορρά πρέπει σταθερά και μόνο να πληρώνουν. Πρέπει να ξεπεράσουμε αυτές τις διαιρέσεις, γιατί ποτέ δεν θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε μια συνεκτική Ευρώπη, αν αυτή η ατμόσφαιρα συνεχίσει να υπερισχύει σε όλα μας τα κράτη. Και αυτό σημαίνει ότι κι εμείς στη Γερμανία πρέπει να καταλάβουμε ότι οι Έλληνες έχουν την ανάγκη να έχουν ένα μέλλον, μια αχτίδα στο βάθος του ορίζοντα για να πουν πως ότι γίνεται τώρα έχει κάποιο σκοπό και όχι ότι όλα θα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο.

Η μάστιγα της εποχής μας είναι τα 25 εκατομμύρια άνεργοι, ιδιαίτερα νέοι άνεργοι. Αν αυτοί και το πρόβλημά τους δεν αντιμετωπιστούν, είναι μια γενιά που ουδέποτε θα μπορέσει να πιστέψει στην Ευρώπη. Δεν σας κρύβω πως όταν εγώ ήμουν νέος, ήμουν φανατικός υπέρ της Ευρώπης γιατί ήμουν πεπεισμένος ότι η ζωή μου θα καλυτερεύσει επειδή θα ήμουν Ευρωπαίος. Τώρα ξέρω ότι μεγαλώνει μια γενιά, η οποία είναι πεπεισμένη ότι η Ευρώπη είναι απειλή και κίνδυνος. Γι’ αυτό το λόγο πιστεύω ότι η δημιουργία θέσεων εργασίας και η καταπολέμηση της ανεργίας πρέπει να είναι το κομβικό σημείο πάνω στο οποίο θα επικεντρωθεί όλη η ευρωπαϊκή πολιτική. Πρέπει όμως να καταλάβουν και οι φίλοι μας στην Ελλάδα ότι και στη Γερμανία αν υπάρχει ανάγκη και η πεποίθηση ότι πρέπει να δημιουργούν θέσεις εργασίας και να δίνουν επενδύσεις, αυτό πρέπει να γίνει σε ένα πλαίσιο που να είναι εύρυθμο και ασφαλές. Δηλαδή αυτό το οποίο πιστεύω είναι ότι πρέπει να υπάρξουν μια σειρά από αλλαγές από τη μία μεριά και μια διάθεση βοήθειας και υποστήριξης από την άλλη. Γενικώς πρέπει να τείνουμε χείρα βοηθείας ο ένας στον άλλο γιατί αυτή η διαίρεση η οποία παρατηρείται δεν θα βοηθήσει κανέναν.

Δεν σας κρύβω ότι εγώ και πάρα πολλοί άλλοι άνθρωποι θαυμάζουμε όλα αυτά τα οποία μπόρεσε να ανεχθεί και να αντέξει ο ελληνικός λαός τα τελευταία χρόνια. Δεν πρέπει να αγνοείται το γεγονός ότι στην αρχή του 2000 στη Γερμανία υπήρξε μια μεγάλη σειρά από κοινωνικές αλλαγές και ανακατατάξεις, τις οποίες περάσαμε εμείς ως σοσιαλιστές. Και τότε είχαμε να αντιμετωπίσουμε τεράστιες διαμαρτυρίες από την πλευρά του κόσμου. Δεν σας κρύβω όμως ότι αν συγκρίνει κανείς το τι πέρασε ο γερμανικός λαός και το τι χρειάστηκε να κάνει και κάνει ακόμα ο ελληνικός λαός, τότε εμείς ήμασταν οι κερδισμένοι στην υπόθεση. Έχω προσπαθήσει κατά καιρούς να φανταστώ ποιες θα ήταν οι αντιδράσεις αν εμείς στη Γερμανία προσπαθούσαμε να περάσουμε το ήμισυ των αλλαγών και ανακατατάξεων τις οποίες κάνατε εσείς τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Έχω την εντύπωση ότι οι διαμαρτυρίες και τα συλλαλητήρια θα ήταν τόσο μεγάλα όσο και αυτά που βλέπουμε στην Ελλάδα σήμερα. Γι΄ αυτό το λόγο πιστεύω ότι κι εμείς ως Γερμανοί πρέπει να πούμε και να εξηγήσουμε ότι σεβόμαστε βαθύτατα όλα αυτά τα οποία έκανε και κάνει ο ελληνικός λαός.

Σε τελική ανάλυση ο σεβασμός και ο αλληλοσεβασμός είναι αυτό πάνω στο οποίο μπορεί να οικοδομηθεί στο μέλλον μια καινούρια Ευρώπη. Δεν ερχόμαστε όμως με σηκωμένο δάχτυλο να παίξουμε τον ρόλο του δασκάλου και να πούμε σε άλλους ανθρώπους τι πρέπει να κάνουν και πως πρέπει να το κάνουν. Αλλά ερχόμαστε ως εταίροι. Έρχομαι με 40 εργοδότες, βιομηχάνους, οι οποίοι έχουν κάθε διάθεση να επενδύσουν και αυτοί θα εξηγήσουν ακριβώς τι χρειάζονται ως προϋποθέσεις και ως πλαίσιο για να επενδύσουν στην Ελλάδα, κάτι το οποίο θέλουν να κάνουν. Δεν έρχονται ως οι άνθρωποι που τα ξέρουν όλα και μάλιστα καλύτερα. Αλλά ως άνθρωποι που εδώ και πολλά χρόνια εργάζονται και συνεργάζονται και έχουν επενδύσει στην Ελλάδα. Πολλοί μάλιστα είναι και ελληνικής καταγωγής. Είχαν την τύχη ή την ατυχία – το λέω τώρα αστειευόμενος – να αποκτήσουν μια ελληνίδα ή μια γερμανίδα σύζυγο κατά τη διάρκεια των ετών. Και φυσικά ή έμειναν στη Γερμανία ή ήρθαν εδώ. Και βλέπει κανείς ότι εξακολουθούν να έχουν ιδιαίτερα αισθήματα για την πατρίδα τους. Και πιστεύω ότι αυτές είναι οι γέφυρες που πρέπει να χρησιμοποιούμε σταθερά.

Θίξατε ένα δεύτερο θέμα που μας απασχολεί όλους και αυτό είναι το Προσφυγικό. Είστε το κράτος το οποίο χρειάστηκε να αναλάβει τεράστιες ευθύνες και υποχρεώσεις όχι μόνο στον οικονομικό και κοινωνικό τομέα, αλλά είστε de facto το απώτατο σύνορο της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσα σε αυτό το πλαίσιο. Και θέλω να σας πω ότι η γερμανική κυβέρνηση ο,τιδήποτε χρειαστεί η ελληνική κυβέρνηση για να μπορέσει να αντιμετωπίσει το προσφυγικό άχθος, εμείς πολύ ευχαρίστως θα παρέχουμε βοήθεια και υποστήριξη. Χρειαζόμαστε ευρωπαϊκές λύσεις, κάτι το οποίο σημαίνει ότι η Ελλάδα δεν θα μείνει μόνη με αυτό το πρόβλημα. Ούτε άλλωστε και η Ιταλία. Το λάθος του παρελθόντος είναι ότι σπρώχναμε εμείς οι κεντρο-ευρωπαίοι το πρόβλημα προς τα απώτατα σύνορα της Ευρώπης και παριστάναμε πως δεν μας αφορά. Νομίζω ότι αυτό το πληρώσαμε πολύ ακριβά την τελευταία χρονιά. Και ότι πρέπει να διορθώσουμε αυτό το λάθος είναι κάτι που αποδεικνύει ότι πρέπει να έχουμε στην Ευρώπη μια από κοινού πολιτική προς αυτή την κατεύθυνση. Έχουμε λοιπόν πάρα πολλά να κάνουμε. Σας ευχαριστώ πολύ που είμαι εδώ μαζί σας.-