Κύριε Πρόεδρε, Μίλτο, Θωμά, Ελένη, Κωνσταντίνε, η Σόφη είναι εδώ, είναι μαζί μας.  Η Σόφη Βαρβιτσιώτη, μια γυναίκα με ενέργεια, με σεμνότητα, ένας άνθρωπος της προσφοράς με τεράστια επιείκεια αλλά, ταυτόχρονα, με πλήρη επίγνωση των αναγκών μιας κοινωνίας, η οποία μπορεί να προοδεύει σε πολλά πράγματα, αλλά εμφανίζει τεράστια κενά όπως αυτά που ζούμε τώρα.  Θα ευχόμουν αυτή η Μονάδα να είχε έναν άλλο σκοπό από αυτόν που, δυστυχώς, η επικαιρότητα επιβάλλει.  Βλέπουμε όλοι μπροστά μας να αναπτύσσονται φαινόμενα στην κοινωνία μας που ήταν άγνωστα μέχρι πρότινος:  Γονείς που όχι μόνο δεν είναι γονείς, δεν είναι Άνθρωποι.  Αυτή η νοοτροπία είναι ξένη, το τονίζω, στην παράδοσή μας, στην παράδοση της Ελληνικής Οικογένειας, στην παράδοση των Ελλήνων γονέων.  Όμως, πρέπει να δουλέψουμε όλοι μαζί, καθένας από το δικό του μετερίζι, ώστε αυτά τα φαινόμενα που είναι εξαίρεση – και, ευτυχώς, θα μείνουν εξαίρεση – να εξαλειφθούν εντελώς.  Δεν έχουμε το δικαίωμα να αφήσουμε κανένα παιδί να είναι θύμα όχι μόνον της έλλειψης Οικογένειας, αλλά της ύπαρξης μιας Οικογένειας που δεν αξίζει να λέγεται Οικογένεια.  Το οφείλουμε στην Κοινωνία μας, που χειμάζεται ούτως ή άλλως.  Να θυμάσθε ένα πράγμα: Αν αυτός ο Τόπος δεν εξερράγη κοινωνικώς το οφείλει, κατά πρώτιστο λόγο, στην ίδια την Οικογένεια,  που λειτούργησε μέσα στην κρίση.  Αλλοίμονο αν χάσουμε αυτό το στήριγμα για την Ιστορία μας και τον Πολιτισμό μας.

Κύριε Πρόεδρε, η Σόφη είναι εδώ, και το λέγω γιατί αυτή την ώρα θα ήθελε αυτή η Μονάδα Φροντίδας για τα Παιδιά να έχει δημιουργηθεί, ακριβώς μέσα από την νοοτροπία που τόσα χρόνια υπηρέτησε, μέσα από μια Οικογένεια που δημιούργησε και η οποία αποτελεί ένα πρότυπο.  Κύριε Πρόεδρε, να είσθε περήφανος γι’αυτή την γυναίκα και εσείς και τα παιδιά.-