Βρίσκομαι σήμερα εδώ εκ μέρους της Πολιτείας, για να εκφράσω πέρα από τις ευχαριστίες της Πολιτείας εκείνο το οποίο ανήκει στην εκδήλωση αυτή από πλευράς συμβολισμού: Την συμπόρευση της Εκκλησίας και της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Μια συμπόρευση ταγμένη στην εξυπηρέτηση του ανθρώπου, εντεταγμένη σε μία αποστολή η οποία είναι προορισμένη να υπηρετήσει την κοινωνία και τον άνθρωπο. Την σημασία του Αννουσάκειου την ξέρουμε όλοι και γνωρίζουμε πόσο η Εκκλησία έχει συμβάλει, ώστε το Αννουσάκειο να λειτουργεί ως πρότυπο θεραπευτήριο.
Έχει ανάγκη όμως Μονάδας Αυξημένης Φροντίδας που απευθύνεται στους βαρέως πάσχοντες, και την ανάγκη αυτή την καλύπτει μέσω του Ιδρύματος Ιωάννη Σπυρίδωνος Λάτση. Θέλω να διαβεβαιώσω ότι σε τέτοιες περιπτώσεις έχει μεγάλη σημασία, όχι μόνο το ύψος της δωρεάς αλλά και το περίσσευμα ψυχής που η δωρεά αυτή εκφράζει, καθώς και το υπόδειγμα που προβάλλει για την κοινωνία μας. Που δεν είναι άλλο από την στήριξη του κοινωνικού κράτους.
Στους ταραγμένους καιρούς μας, κυρίως στον Τόπο μας λόγω της παρατεταμένης κρίσης, το κοινωνικό κράτος δοκιμάστηκε. Και μαζί δοκιμάστηκε η κοινωνική συνοχή και ο ίδιος ο άνθρωπος, σε δύσκολες στιγμές του, σε στιγμές αρρώστιας, σε στιγμές βαριάς αρρώστιας.
Η Πολιτεία δεν μπόρεσε σε πολλές περιπτώσεις λόγω αντικειμενικών αδυναμιών να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων για την στήριξη του κοινωνικού κράτους. Και εδώ έρχεται η συμβολή άλλων, ιδίως της Εκκλησίας και πεφωτισμένων ανθρώπων, όπου με το αίσθημα της προσφοράς και της αποστολής είναι εκείνοι που στήριξαν την κοινωνική συνοχή, στήριξαν τον άνθρωπο, στήριξαν τον κοινωνικό ιστό. Εδώ αναδεικνύεται η μεγάλη σημασία του κοινωνικού κράτους και αυτό θα το τονίζω πάντοτε. Το κοινωνικό κράτος είναι έμβλημα του Ευρωπαϊκού μας Πολιτισμού, διότι αν δεν το υπερασπιστούμε, αυτά τα φαινόμενα που βλέπουμε να εξελίσσονται στην Ευρώπη θα διαμορφώσουν τέρατα, για τα οποία οι λαοί αγωνίστηκαν χρόνια προκειμένου να απαλλαγούν. Εκεί είναι το αυγό του φιδιού και ας το καταλάβουμε όλοι, και ιδίως αυτοί που διαχειρίζονται τις τύχες της γηραιάς μας Ηπείρου, της μεγάλης Ευρωπαϊκής μας οικογένειας. Εμείς οι Έλληνες έχουμε την ιδιαίτερη ευαισθησία της στήριξης του κοινωνικού κράτους. Και σε αυτό μας βοηθάει – ανεξάρτητα αν είμαστε πιστοί ή όχι – το Πνεύμα της Ορθοδοξίας. Ένα Πνεύμα που απευθύνεται κατεξοχήν στο Λαό των Ελλήνων, στο Έθνος των Ελλήνων ως σύμβολο αρχών και αξιών, πέραν του ατομικού πιστεύω του καθενός.
Κι αυτό φαίνεται μέσα σε αυτή τη Μονάδα Φροντίδας σήμερα. Γιατί αυτό αναδεικνύει: Την πραγμάτωση του Κοινωνικού Κράτους, των αρχών και αξιών της Χριστιανικής Διδασκαλίας. Που ανεξάρτητα, το τονίζω πάλι, από το τι πιστεύει ο καθένας, είναι ο τρίτος πυλώνας του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού.
Ο πρώτος πυλώνας είναι το Αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα, ο δεύτερος πυλώνας είναι οι Θεσμοί της Ρώμης και ο τρίτος πυλώνας η Χριστιανική Διδασκαλία μέσα από θεμελιώδεις αρχές που στηρίζουν τον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό, όπως είναι ο Ανθρωπισμός, η Αλληλεγγύη η Δικαιοσύνη και ιδίως η Κοινωνική Δικαιοσύνη. Η Εκκλησία είναι ένα σύμβολο προς αυτή την κατεύθυνση, ένας φάρος που μας δείχνει το δρόμο, και τον δείχνει κατεξοχήν μέσα από δυο ρήσεις: Το «αγαπάτε αλλήλους», και κυρίως το «αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν».