ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σεβασμιώτατε, με ιδιαίτερη χαρά σας υποδέχομαι στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Και έτσι μου δίνεται η ευκαιρία να σας συγχαρώ για την τόσο επάξια εκλογή σας στον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο Αυστραλίας. Είμαι βέβαιος -και εύχομαι ο Θεός να σας δυναμώνει- ότι θα φέρετε σε πέρας αυτή την μεγάλη αποστολή, η οποία έχει πολλές διαστάσεις. Μένω στις εξής:
Πριν απ’ όλα, η αποστολή σας αφορά την στήριξη της Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας και της μεγάλης και τόσο δημιουργικής Ελληνικής Ομογένειας εκεί. Και, δεύτερον, την στήριξη του ιδίου του Πατριαρχείου, σε αυτούς τους κρίσιμους καιρούς, κάτι που είναι εξαιρετικά σημαντικό για όλη την Ορθοδοξία.
Τέλος, θα ήταν παράλειψή μου αν δεν αναδείκνυα την πολυπρισματική ολοκληρωμένη προσωπικότητά σας. Διότι πρέπει να γίνει ευρύτερα γνωστό ότι, εκτός από την εξαίρετη θεολογική σας κατάρτιση, είσθε βαθύς γνώστης της Βιοηθικής, όπως αποδεικνύει, μεταξύ άλλων, και η διδακτορική σας διατριβή για την κλωνοποίηση στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Και πάλι σας εύχομαι καλή δύναμη και καλή επιτυχία.
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ κ. ΜΑΚΑΡΙΟΣ: Εξοχώτατε, ευχαριστώ πάρα πολύ για τη θερμή υποδοχή και ασφαλώς ευχαριστώ για τις πολύ ωραίες παρατηρήσεις και σκέψεις σας, τις οποίες λαμβάνω ως πνευματική παρακαταθήκη από τον Πρώτο Άρχοντα της Χώρας μου, της Πατρίδος μας.
Το ξέρετε, ότι ο ρόλος μας δεν είναι μόνο θρησκευτικός, είναι και εθνικός. Και μάλλον περισσότερο εθνικός παρά θρησκευτικός, διότι, έχουμε τη συναίσθηση ότι στις φλέβες μας κυλάει αίμα ηρώων, οι οποίοι αγωνίστηκαν υπέρ της πίστεως και επίσης αίμα αγίων, οι οποίοι σφαγιάστηκαν και μαρτύρησαν για την Πατρίδα και για την Πίστη. Και έχω έντονη αυτή την συναίσθηση μέσα μου.
Όσον αφορά το Πατριαρχείο, ήδη από το μήνυμά μου ενώπιων της Αυτού Θειοτάτης Παναγιότητας του Οικουμενικού μας Πατριάρχου αλλά και των Αγίων Συνοδικών Αρχιερέων, είπα ότι θα προσπαθήσω στην Αυστραλία να εμφυσήσω το ζωογόνο πνεύμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου σε όλη την Ήπειρο. Διότι έχω την συναίσθηση ότι όταν το δέντρο δεν ποτίζεται, ξεραίνεται. Και όταν η ομογένεια, όταν η Ρωμιοσύνη, όταν οι Έλληνες δεν είναι συνδεδεμένοι με το κέντρο της Ορθοδοξίας που είναι το Οικουμενικό Πατριαρχείο παθαίνουν αυτό ακριβώς που παθαίνει και το δέντρο που δεν έχει νερό.
Θέλω να σας παρακαλέσω για τούτη την πολύ επίσημη και σημαντική για μένα στιγμή να κάνετε ό,τι μπορείτε και να καταβάλλετε κάθε προσπάθεια ώστε να ανοίξει η Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Διότι αντιμετωπίζουμε πρόβλημα στελεχών και η ζημιά που γίνεται με το κλείσιμο της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης είναι ζημιά που δεν ζημιώνει μόνο την Εκκλησία και την Ορθοδοξία, αλλά ζημιώνει και το Γένος μας. Και θα ήθελα να σας παρακαλέσω πολύ, βλέποντας τώρα τις ανάγκες στην Αυστραλία και την μεγάλη έλλειψη στελεχών που έχουμε, όσο μπορείτε μέσα από τις δικές σας δυνάμεις που είναι πολλές, να καταβάλετε κάθε προσπάθεια προς αυτό τον τομέα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα το πράξω, Σεβασμιώτατε. Άλλωστε είναι διακαής πόθος όλων των Ορθοδόξων και ιδίως των Ελλήνων . Γιατί, όπως το είπατε, αυτό αφορά την πορεία της Ορθοδοξίας. Και η πορεία της Ορθοδοξίας αφορά κι εκείνους οι οποίοι δεν είναι Ορθόδοξοι, δεν είναι καν Χριστιανοί. Η μεγάλη σημασία της Ορθοδοξίας στην στήριξη βασικών Αρχών κι Αξιών στην εποχή μας ξεπερνάει τους πιστούς, αφορά και μη πιστούς. Κι αυτό πρέπει να γίνει αντιληπτό και από την Ευρωπαϊκή Ένωση, και από την μεγάλη Ευρωπαϊκή μας Οικογένεια. Όλοι μαζί θα αγωνισθούμε γι’ αυτό το τόσο δίκαιο αίτημα. Είπατε ότι είναι Εθνικό αίτημα. Εγώ θα προσθέσω, είναι και πρέπει να είναι και Ευρωπαϊκό αίτημα, αίτημα και του ιδίου του Πολιτισμού μας.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.