Σεβασμιώτατε, Κύριε Δήμαρχε,
Κύριε Υπουργέ, Κύριοι Βουλευτές,
Κύριε Περιφερειάρχα, Κύριοι Αντιπεριφερειάρχες,
Κύριοι Πρέσβεις, Κυρίες και Κύριοι,
Με ιερή συγκίνηση απευθύνομαι σήμερα σε σας με την ευκαιρία που μας δίνει ο Δήμαρχος να συναντηθούμε ύστερα από τις τελετές της Εξόδου. Θέλω να είμαι λακωνικός για να είμαι χρήσιμος ιδίως τέτοιες ώρες, αφού κοσμοϊστορικά γεγονότα όπως η Έξοδος δεν μπορούν να συμπυκνωθούν σε λόγια. Δεν περιγράφονται με λόγια. Είτε τα ζεις και τα κρύβεις μέσα σου, είτε απλώς τα περιγράφεις, αλλά τα αλλοιώνεις.
Ας μου επιτραπεί λοιπόν να συμπυκνώσω, μ’όλη την αυθαιρεσία του υποκειμενισμού, εκείνα τα οποία εκφράζει η Έξοδος.
Όπως είναι γνωστό η μακραίωνη ιστορία μας, αυτή η ιστορία η οποία χάνεται στο χρόνο, είναι φτιαγμένη από ψηφίδες οι οποίες έχουν δύο χαρακτηριστικά: Το πνεύμα και το αίμα. Η ιστορία του Ελληνισμού είναι φτιαγμένη απ’αυτές τις ψηφίδες. Το πνεύμα, γιατί αυτό είναι εκείνο που μας έδωσε όλη την δημιουργία. Την δημιουργία και τον ελληνικό πολιτισμό, που είναι στη βάση του παγκόσμιου και κυρίως του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Και το αίμα, το οποίο μας δίδαξε την ελευθερία. Γιατί, όπως φαίνεται ακριβώς από τη σημερινή επέτειο, η ελευθερία κερδήθηκε με αίμα.
Μόνο που στο Μεσολόγγι συνέβη κάτι το κοσμοϊστορικό: Στο Μεσολόγγι υπήρξε η σύνθεση και του αίματος και του πνεύματος. Μια σύνθεση, η οποία γέννησε τον Φιλελληνισμό και γέννησε και την Ελευθερία. Την ελευθερία όπως την ξέρουμε σήμερα. Δεν πρέπει να λησμονάμε αυτό το οποίο ελέχθη κατά κόρον σήμερα: Η Έξοδος και η Θυσία δεν υπήρξαν μία ανάγκη, υπήρξαν μία απόφαση. Απόφαση ανθρώπων που ήθελαν έτσι να δείξουν ότι ήταν και παρέμεναν ελεύθεροι ως τον θάνατο. Αυτό που περιέγραφε ο Διονύσιος Σολωμός στους Ελεύθερους Πολιορκημένους. Ο Φάρος του Μεσολογγίου από πλευράς μηνυμάτων εκπέμπει ακόμα και σήμερα, ιδίως σήμερα. Γιατί και σήμερα αγωνιζόμαστε για την ελευθερία.
Κυρίες και Κύριοι, στις μέρες μας η ελευθερία εξακολουθεί να παραμένει ζητούμενο. Εύχομαι να μην χρειάζεται να την κατακτήσουμε πάλι με αίμα. Και η ελευθερία είναι ζητούμενο όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Όπου υπάρχουν εστίες φωτιάς και, κυρίως, όπου υπάρχουν δυνάμεις οι οποίες επιβουλεύονται την ελευθερία. Εμείς, οι Έλληνες, μαζί με τους ευρωπαϊκούς λαούς, που έχουμε πολύ κοινά χαρακτηριστικά, και ιδίως τα χαρακτηριστικά του ελληνικού πνεύματος και της χριστιανοσύνης, μπορεί και πρέπει να αγωνισθούμε για την ελευθερία και τα ιδανικά που εκφράζει. Γιατί η ελευθερία – το έχω πει πολλές φορές – είναι βίωμα. Η ελευθερία είναι μία βιωματική κατάσταση, η οποία καταξιώνει τον άνθρωπο. Υπερασπίζεται την αξία του και την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του.
Ξέρουμε όλοι, ιδίως στον χώρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ότι η οικονομική πρόοδος και η ανάπτυξη έχουν τεράστια σημασία. Αλλά έχουν σημασία όταν υπηρετούν τις αξίες και τις αρχές του ελληνικού και του ευρωπαϊκού πολιτισμού, που είναι πρωτίστως ο Ανθρωπισμός, που είναι επίσης η Κοινωνική Δικαιοσύνη. Πάνω σε αυτές τις βάσεις στηρίζεται ο ελληνικός πολιτισμός και ο ευρωπαϊκός πολιτισμός. Η ελληνική δημοκρατία και η ευρωπαϊκή δημοκρατία. Αυτήν καλούμαστε σήμερα να υπερασπισθούμε και επιπλέον να το κάνουμε με γνώμονα εκείνο το οποίο συμβολίζει, εκείνο το οποίο σηματοδοτεί η Έξοδος και η θυσία των Ελεύθερων Πολιορκημένων.
Να είναι αιωνία η Μνήμη τους. Αλλά για να είναι αιωνία η Μνήμη τους, πρέπει το παράδειγμά τους να μας καθοδηγεί. Να μας καθοδηγεί πάντοτε και δεν πρέπει να εφησυχάζουμε ποτέ. Γιατί ο αγώνας για τη Δημοκρατία και την Ελευθερία εξ ορισμού και εκ φύσεως είναι διαρκής.
Χρόνια πολλά και του χρόνου. Ο Θεός να είναι μαζί μας να προστατεύει τον Λαό μας.-