Κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι, αγαπημένοι μου φίλοι –και θέλω να το τονίσω αυτό-,

Σας ευχαριστώ που κλείνουμε σήμερα αυτήν τη συνάντηση των Αθηνών, εδώ στην Προεδρία της Δημοκρατίας, με μια Διακήρυξη, η οποία θα με θυμηθείτε, όταν περάσει ο καιρός, θα σημαίνει πολλά. Γιατί είναι η πρώτη φορά, που όλοι εμείς, οι μη εκτελεστικοί Πρόεδροι συναντηθήκαμε, εδώ στην Αθήνα, και βγάλαμε μια κραυγή αγωνίας, αλλά και ταυτόχρονα και μια κραυγή ελπίδας για την Ευρώπη μας, την Ευρώπη των Λαών μας, αλλά και την Ευρώπη του πλανήτη, η οποία πρέπει να παίξει -όπως επανέλαβα πολλές φορές- τον ρόλο που της αναλογεί. Σας ευχαριστώ γιατί μοιραζόμαστε το ίδιο όραμα και προσπαθούμε να φανούμε αντάξιοι εκείνων οι οποίοι ίδρυσαν την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και να φανούμε αντάξιοι για ένα ολοκληρωμένο Ευρωπαϊκό Οικοδόμημα που στηρίζεται στους πυλώνες του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού. Πάνω στους πυλώνες της Δημοκρατίας, της Δικαιοσύνης, κυρίως στον πυλώνα του Ανθρώπου, γιατί αυτή είναι η Ευρώπη μας, και αυτήν την Ευρώπη, θα την υπηρετήσουμε και θα την υπερασπισθούμε σ’ ολόκληρο τον κόσμο σ’ αυτούς τους ταραγμένους καιρούς. Ναι, οι καιροί μας είναι ταραγμένοι, και από εδώ βγάλαμε την αγωνία εκείνη η οποία δείχνει ότι δεν μπορεί η Ευρώπη πια να είναι απούσα στην λήψη των μεγάλων αποφάσεων που προλαμβάνουν τα γεγονότα, δεν τα ακολουθούν.

Σας υποδέχομαι λοιπόν εδώ, μαζί με τον Πρωθυπουργό, για να σας πω το ευχαριστώ, αλλά ταυτόχρονα, να σας πω ότι η Ελλάδα θα είναι πάντοτε παρούσα, σ’ αυτόν τον μεγάλο αγώνα, γιατί η Ελλάδα έδωσε μια μεγάλη μάχη, κι ο Λαός της υπέστη πολλές θυσίες όχι απλώς για να μείνει στην Ευρώπη – αυτό ήταν δεδομένο – αλλά για να πρωταγωνιστήσει στο μέτρο που της αναλογεί. Και θέλω να κλείσω με ένα μεγάλο «ευχαριστώ» σε όλους σας, στις χώρες σας πρώτα απ’ όλα, αλλά και σε ορισμένους από εσάς – ξέρουν ποιοι είναι, δεν χρειάζεται να πω το όνομά τους – οι οποίοι από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα στην Προεδρία της Δημοκρατίας, κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, όχι απλώς συμπαρασταθήκανε σ’ εμένα, αλλά συμπαρασταθήκανε στον Τόπο, στην Ελλάδα. Γιατί ξέρουμε όλοι οι Έλληνες, όπως ξέρει και ο Πρωθυπουργός, από ποιες περιπέτειες χρειάστηκε δυστυχώς να περάσει η Ελλάδα, για να είμαστε σήμερα εδώ και να μπορούμε με αισθήματα τιμής, περηφάνιας αλλά και αισιοδοξίας να μοιραζόμαστε αυτό το όραμα.

Εκείνες τις ώρες  ζούσατε τον αγώνα, που έδινα προσωπικά, για να σταθεί ο Τόπος όρθιος, για να μπορέσει η Ελλάδα να προχωρήσει όπως την είχαν φαντασθεί όλοι εκείνοι, οι οποίοι συνέβαλλαν ώστε η Ελλάδα να μπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και όχι μόνο να υπερασπισθεί τον εαυτό της. Μέσα από τον Πολιτισμό της, την Ιστορία της και την προοπτική της να υπερασπισθεί -και εκείνη- την Ευρώπη. Δεν θα ξεχάσω ποτέ, παίρνω μαζί μου πάντοτε εκείνες τις αναμνήσεις, γιατί εσείς γνωρίζετε πάρα πολύ καλά. Σας κοιτώ στα μάτια, ιδίως εκείνους -το τονίζω- που μοιρασθήκαμε αγωνίες, χωρίς ποτέ να βγάλετε έστω και μια φορά προς τα έξω, τι σήμαιναν εκείνες οι αγωνίες. Δεν χρειάζεται να πούμε τι κάναμε τότε, αρκεί που το ζήσαμε. Για την Πολιτική, αυτό έχει σημασία. Τι αφήνεις πίσω σου, τι αφήνεις για τον Τόπο σου και, βεβαίως, αυτό να γεμίζει την ψυχή σου, και κυρίως, να γεμίζει τον τρόπο με τον οποίο υπηρέτησες το Δημόσιο Συμφέρον.

Σας ευχαριστώ, σας ευχαριστούμε -γι΄ αυτό είναι σήμερα εδώ ο Πρωθυπουργός- για να σας ευχαριστήσουμε όλοι μαζί, όλο το ελληνικό πολιτικό σύστημα, όλοι οι πραγματικοί Ευρωπαίοι του ελληνικού πολιτικού συστήματος γιατί δώσαμε αυτό τον Αγώνα. Δεν τον δώσαμε εις μάτην: Ο Αγώνας αυτός δικαιώνεται και θα δικαιώνεται. Σας υποσχόμαστε ότι θα φανούμε αντάξιοι, και αυτής της εμπιστοσύνης αλλά και της προοπτικής της Ευρώπης.

Πάρτε μαζί σας, όπως το παίρνετε κάθε φορά, ένα κομμάτι από την Ελλάδα, ένα κομμάτι από την Αθήνα. Το έχουμε ανάγκη.

Σας ευχαριστώ.-

φωτογραφία: ΑΠΕ/ΜΠΕ-Αλέξανδρος Βλάχος