Ευχαριστώ θερμώς, ταυτοχρόνως δε συγχαίρω τον Πατέρα Αντώνιο και την Κιβωτό για την μεγάλη και διαχρονική προσφορά τους. Η προσφορά αυτή αποκτά τόσο μεγαλύτερη σημασία, όσο αφορά τον Άνθρωπο και ιδίως τον νέο Άνθρωπο. Και όλοι ξέρουμε –ιδίως δε ο Πατήρ Αντώνιος και η Κιβωτός- ότι στην εποχή μας ο Άνθρωπος χειμάζεται και χειμάζεται δεινώς. Είναι θύμα των οικονομικών ανισοτήτων, της κοινωνικής κρίσης αλλά και θύμα, επίσης και κυρίως, του πολέμου, είναι ο Άνθρωπος της Προσφυγιάς. Αυτό τον άνθρωπο υπερασπίζεται η Κιβωτός και ο Πατήρ Αντώνιος και αυτή η προσφορά τους έχει και πολλούς άλλους συμβολισμούς. Οι συμβολισμοί αυτοί σχετίζονται με τον Πολιτισμό μας, που είναι Ανθρωποκεντρικός Πολιτισμός. Εμείς, οι Έλληνες, γνωρίζουμε καλά ότι σύνορα υπάρχουν όταν πρόκειται να υπερασπισθούμε την Πατρίδα μας. Αλλά όταν πρέπει να υπερασπισθούμε τον Άνθρωπο, τον υπερασπιζόμαστε και πέρα και έξω από τα σύνορά μας, ανεξάρτητα από τα διακριτικά του χαρακτηριστικά. Την αλήθεια αυτή την ξέρει καλά η Κιβωτός και ο πατήρ-Αντώνιος. Γι΄ αυτό -για μιαν ακόμη φορά- θέλω να τους ευχηθώ καλή επιτυχία στην Αποστολή τους. Αλλά στον πατέρα Αντώνιο, θέλω να ευχηθώ και κάτι άλλο: Καλή δύναμη, για να αντέχει πολλές φορές, όταν χρειάζεται, και τον φθόνο και την διαστροφή της αλήθειας.