ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας ευχαριστώ πολύ για την συνάντηση. Αντί για το καθιερωμένο μήνυμα του Προέδρου της Δημοκρατίας τέτοια μέρα, επέλεξα να συναντηθούμε, γιατί θέλω δημοσίως να τονίσω τούτο: Η Ημέρα για τα Άτομα με Αναπηρία καθιερώθηκε για να μας υπενθυμίζει ένα αυτονόητο, σε κάθε δημοκρατική κοινωνία, χρέος. Και το χρέος αυτό συνίσταται στο εξής: Κατά το άρθρο 21 παράγραφος 6 του Συντάγματος, τα άτομα με αναπηρία έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν μέτρων, τα οποία εξασφαλίζουν την αυτονομία, την επαγγελματική ένταξη και την συμμετοχή στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας. Πρέπει να διευκρινίσω ότι αυτό το δικαίωμα απορρέει ευθέως και από δύο άλλες βασικές ρήτρες του Συντάγματος, την ρήτρα της προστασίας της αξίας του Ανθρώπου και την ρήτρα προστασίας της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητάς του, όπως καθιερώνονται αντιστοίχως από τα άρθρα 2, παράγραφος 1 και 5, παράγραφος 1 του Συντάγματος. Και τούτο ακόμη: Το δικαίωμα αυτό δεν συνιστά, σε καμία περίπτωση, διακριτική μεταχείριση υπέρ των Ατόμων με Αναπηρία. Όλως αντιθέτως, εξασφαλίζει την υπό όρους ισότητας συμμετοχή των Ατόμων με Αναπηρία στην οικονομική, κοινωνική και πολιτική ζωή της Χώρας, για ν’ αναπτύσσουν ελεύθερα την προσωπικότητά τους. Άρα, υπό την σημερινή συγκυρία, υφίσταται πολύ μεγαλύτερη υποχρέωση της Πολιτείας να σέβεται το δικαίωμα αυτό. Δηλαδή, μέσα στη βαθιά οικονομική και κοινωνική κρίση, όχι μόνο δεν είναι δυνατόν να γίνονται σκέψεις ότι αυτή η κρίση μπορεί να δικαιολογήσει εκπτώσεις όσον αφορά στην προστασία του δικαιώματος. Αλλά, όλως αντιθέτως, η ως άνω κρίση επιτείνει την υποχρέωση της Πολιτείας να εφαρμόσει στο ακέραιο τις επιταγές του Συντάγματος για την ικανοποίηση του δικαιώματος τούτου. Εύχομαι καλή δύναμη. Και να θυμάσθε ότι είμαι πάντα εδώ, για να βοηθήσω, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων μου, κατά την εκπλήρωση αυτού του χρέους της Πολιτείας απέναντι στα Άτομα με Αναπηρία.

ΒΑΡΔΑΚΑΣΤΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, εξ ονόματος όλων των μελών του Γενικού Συμβουλίου της Συνομοσπονδίας, αλλά και όλων των Ελληνίδων και Ελλήνων με αναπηρία, με χρόνιες παθήσεις και των οικογενειών τους, θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε για τη δυνατότητα που έχουμε σήμερα να σας παρουσιάσουμε τις σκέψεις μας, τους προβληματισμούς μας, την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα την περίοδο της κρίσης σε σχέση με τα άτομα με αναπηρία, με το πώς βιώνουν και διαβιώνουν, κύριε Πρόεδρε, μέσα στην κρίση.

Περιγράψατε με τόση σαφήνεια και με τόση γλαφυρότητα την κατάσταση γύρω από τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, που οποιαδήποτε προσθήκη από μένα θα ήταν περιττή. Απλά θα σας πω ότι είναι ανάγκη η κυβέρνηση να αποφασίσει ρητά και κατηγορηματικά ότι υπάρχει στην πραγματικότητα μια κόκκινη γραμμή, που δεν την ξεπερνάμε. Διότι τα άτομα με αναπηρία, κύριε Πρόεδρε, ακόμα και σε συνθήκες οικονομικής σταθερότητας και ευημερίας, βιώνουν φτώχεια, αποκλεισμό, διακρίσεις. Πόσο μάλλον σε κατάσταση οικονομικής, κοινωνικής και ανθρωπιστικής κρίσης. Τότε, το κόστος διαβίωσης, κύριε Πρόεδρε, λόγω αναπηρίας, γίνεται δυσβάσταχτο. Εμείς, οι οικογένειές μας, οι συμπολίτες μας, είμαστε αποφασισμένοι με παρρησία, με καθαρότητα, να αγωνιστούμε στην κοινωνία, για να μην μας καταπιεί η κρίση.-