Δήλωση του Προέδρου της Δημοκρατίας κ.Προκοπίου Παυλοπούλου στο Λιβανικό Πρακτορείο Ειδήσεων με αφορμή την αυριανή επίσκεψή του στον Λίβανο

Η επίσημη επίσκεψή μου στον Λίβανο, για την οποία ευχαριστώ θερμώς τον Πρόεδρο του Λιβάνου Στρατηγό Aoun, μας παρέχει μια μεγάλη ευκαιρία όχι μόνο να επιβεβαιώσουμε, στο πιο υψηλό επίπεδο, την στέρεη και εποικοδομητική διαχρονία της Φιλίας μεταξύ των Λαών μας και των Χωρών μας αλλά και, ακόμη περισσότερο, να προσδώσουμε σε αυτή την Φιλία -και, κατά συνέπεια, στην αντίστοιχη συνεργασία μας- μιαν ακόμη πιο πολλά υποσχόμενη προοπτική.

Οφείλω να τονίσω προς αυτή την κατεύθυνση ότι η συγκυρία, δυστυχώς ακόμη πολύ κρίσιμη, στην Μέση Ανατολή το επιτρέπει, θάλεγα μάλιστα το επιβάλλει, λαμβάνοντας υπόψη την Ιστορία και την ιστορική αποστολή της Ελλάδας και του Λιβάνου. Άλλωστε, ο αρμονικός και αδιάλειπτος διάλογος μεταξύ των δύο εμβληματικών Πολιτισμών μας μπορεί να συμβάλλει αποφασιστικά στην ευόδωση αυτού του σκοπού.

Ως συνειδητοποιημένος και ειλικρινής Ευρωπαίος, αξιοποιώ αναλόγως την ευκαιρία αυτής της επίσκεψής μου για ν’ αποτίσω φόρο τιμής στον Λίβανο και στον Λαό του Λιβάνου, αναδεικνύοντας, με έμφαση, τον Ανθρωπισμό τους προς τους Πρόσφυγες του πολέμου στην Μέση Ανατολή. Πρόσφυγες, οι οποίοι συμβολίζουν από την μια πλευρά τον Άνθρωπο και της συνθήκες ζωής του Ανθρώπου εν γένει, σ’ έναν ταραγμένο κόσμο. Και, από την άλλη πλευρά, το μεγάλο διακύβευμα της υπεράσπισης της Δημοκρατίας και του άνευ εκπτώσεων σεβασμού των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Ένα διακύβευμα το οποίο, επιπλέον, μας υπενθυμίζει το χρέος μας, όπως τούτο προκύπτει από τα κυριότερα προτάγματα του Πολιτισμού μας. Και εμείς, οι Ευρωπαίοι, οφείλουμε, χωρίς περιστροφές, τόσο περισσότερο αυτό τον φόρο τιμής στον Λίβανο και στον Λαό του Λιβάνου, όσο η Δύση γενικότερα και, πιο συγκεκριμένα, η Ευρωπαϊκή Ένωση -ειδικότερα δε ορισμένοι Εταίροι μας- δεν εκπλήρωσαν στο ακέραιο, κατά την διάρκεια του πολέμου στην Μέση Ανατολή, το χρέος τους απέναντι στον Άνθρωπο και τα Θεμελιώδη Δικαιώματα του Ανθρώπου, σύμφωνα με τις αρχές και τις αξίες της Ευρωπαϊκής Δημοκρατίας και του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού.

Καταλήγω, διευκρινίζοντας ευθέως ότι η Ελλάδα, αποδεικνύοντας έτσι για μιαν ακόμη φορά τον σεβασμό της προς το Διεθνές Δίκαιο στο σύνολό του, είναι έτοιμη και αποφασισμένη να υπερασπισθεί το αναφαίρετο δικαίωμα του Λιβάνου και του Λαού του Λιβάνου να ζήσει στο Κράτος του υπό συνθήκες που εγγυώνται πλήρως τα σύνορά του, την εδαφική του ακεραιότητα και την εθνική του κυριαρχία. Αλλά, όπως βεβαίως είναι φυσικό και αυτονόητο, οφείλω να καταστήσω σαφές, πάντοτε στην βάση του σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου στο σύνολό του, ότι αυτή η στήριξη προς τον Λίβανο και τον Λαό του Λιβάνου προϋποθέτει τις ίδιες, ακριβώς, εγγυήσεις, υπέρ όλων των Κρατών και των Λαών στην ευρύτερη περιοχή, δίχως καμία, απολύτως, εξαίρεση.