Αγαπητέ Φίλε,
Με ιδιαίτερη ικανοποίηση αλλά και ειλικρινή συγκίνηση -αν αναλογισθεί κανείς την μακρόχρονη φιλία μας και την τρέχουσα κρίσιμη συγκυρία- ανταποκρίθηκα στην πρόσκλησή σας να επισκεφθώ τον Λίβανο. Και σπεύδω να διευκρινίσω ότι αυτή η ικανοποίηση και συγκίνηση δικαιολογούνται, απολύτως, πρωτίστως από τους δεσμούς, οι οποίοι συνδέουν τις Χώρες μας, την Ελλάδα και τον Λίβανο, και τους Λαούς μας.
-
Πριν απ’ όλα λοιπόν έχω στοιχειώδες χρέος να εξάρω ότι οι δεσμοί, στους οποίους ήδη αναφέρθηκα, έχουν βαθιές ρίζες στο παρελθόν.
Α. Και οι ρίζες αυτές είναι τόσο περισσότερο στέρεες, όσο στηρίζονται σε μια διαδρομή αιώνων, κατά την διάρκεια της οποίας οι Λαοί μας μοιράσθηκαν κοινές αρχές και αξίες ενώ, παραλλήλως, οι Πολιτισμοί μας έχουν αναπτύξει ένα διάλογο ουσίας. Διάλογο, ο οποίος είναι γόνιμος και ουσιαστικός, πολλώ μάλλον όταν συμβάλλει, καθοριστικώς, στην ειρηνική συνύπαρξη και στην κοινή δημιουργία, μέσ’ από την υπεράσπιση του Ανθρωπισμού, της Αλληλεγγύης, της Δημοκρατίας και των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, κατ’ εξοχήν δε της Δικαιοσύνης, μ’ επίκεντρο την Κοινωνική Δικαιοσύνη.
Β. Και είναι ακριβώς αυτός ο διάλογος των Πολιτισμών μας, με το κατά τ’ ανωτέρω περιεχόμενο, που δίνει ηχηρή απάντηση στους ανιστόρητους εκείνους, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι υπάρχει σύγκρουση Πολιτισμών. Στους ταραγμένους καιρούς που ζούμε δεν υπάρχει σύγκρουση Πολιτισμών, αφού κανένας πραγματικός Πολιτισμός δεν μπορεί, από την φύση του, να συγκρούεται με άλλους, εξίσου πραγματικούς, Πολιτισμούς. Στην πραγματικότητα πολλές φορές, δυστυχώς -όπως συμβαίνει και στην πολύπαθη περιοχή μας- υπάρχει έλλειψη επικοινωνίας και αλληλοκατανόησης μεταξύ Πολιτισμών, γεγονός που δυσκολεύει επικίνδυνα την ειρηνική συνύπαρξη των Λαών. Απέναντι σε αυτή την έλλειψη επικοινωνίας και αλληλοκατανόησης αντιστέκονται, με γενναιότητα και αποφασιστικότητα, οι Χώρες μας και οι Λαοί μας, με «ασπίδα» και «δόρυ» τον ειλικρινή και ουσιαστικό διάλογο των Πολιτισμών μας.
Γ. Τον διάλογο των Πολιτισμών μας συμπληρώνει, με ιδανικό τρόπο, η εξαίρετη συνεργασία μας, στην οποία συμμετέχει ενεργώς και η Κύπρος. Πραγματικά, η τριμερής συνεργασία Ελλάδας, Κύπρου και Λιβάνου έχει παραγάγει πολύ θετικά αποτελέσματα και το μέλλον διαγράφεται ακόμη περισσότερο αισιόδοξο. Όπως είναι κοινώς γνωστό, η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν από καιρό επιλέξει την οδό της συνεργασίας με κάθε γειτονική Χώρα και τον Λαό της, χωρίς οιασδήποτε μορφής προκαταλήψεις και διαχωρισμούς, σεβόμενες την ιδιαιτερότητα των Χωρών και των Λαών πάνω στην βάση του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου. Περαιτέρω, Ελλάδα και Κύπρος έχουν καταστήσει σαφές, «urbi et orbi», ότι οι συνεργασίες αυτές δεν στρέφονται εναντίον κανενός, ούτε έχουν ως στόχο -ούτε κατά διάνοια- ν’ απομονώσουν ή ν’ αποδυναμώσουν άλλες Χώρες. Όλως αντιθέτως, τέτοιες συνεργασίες πρέπει να συνθέτουν έναν διαρκώς διευρυνόμενο ιστό παράλληλων πρωτοβουλιών με τελικό στόχο την σύγκλισή τους, έτσι ώστε να εμπεδωθεί, με προοπτικές διάρκειας, η ειρηνική συνύπαρξη των Λαών και η κοινή δημιουργική τους πορεία σε όλα τα επίπεδα.
-
Η Ελλάδα αναγνωρίζει και διακηρύσσει, προς κάθε κατεύθυνση, την μεγάλη συμβολή του Λιβάνου για την υπεράσπιση των θεμελιωδών αρχών και αξιών του Ανθρωπισμού και της Αλληλεγγύης.
Α. Εμείς, οι Έλληνες, θεωρούμε χρέος μας να υπενθυμίζουμε προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και προς την Διεθνή Κοινότητα το γεγονός ότι ο Λαός του Λιβάνου, με τεράστιες θυσίες που δεν του αναλογούν, καθ’ όλη αυτή την περίοδο της τραγωδίας ενός καθ’ όλα άδικου πολέμου, μεσ’ από την στάση του απέναντι στους Πρόσφυγες υπερασπίσθηκε υποδειγματικώς τις αρχές και τις αξίες του Ανθρωπισμού και της Αλληλεγγύης.
Β. Αυτό το χρέος εμείς, οι Έλληνες, το αισθανόμαστε τόσο περισσότερο, όσο ως Κράτος-Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουμε πλήρη συναίσθηση του ότι η Μεγάλη Ευρωπαϊκή μας Οικογένεια δεν ανέλαβε εγκαίρως το μέρος των ευθυνών που της αναλογούν, με βάση την Ιστορία της και τον Πολιτισμό της, σε ό,τι αφορά τον πόλεμο στην Μέση Ανατολή, συγκεκριμένα δε σε ό,τι αφορά την έκρηξή του και την συνέχισή του, με ανυπολόγιστες συνέπειες για τον Άνθρωπο και τα Θεμελιώδη Δικαιώματά του. Με άλλες λέξεις εμείς, οι Έλληνες, δεν διστάζουμε να τονίζουμε προς τους Εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση ότι η Μεγάλη Ευρωπαϊκή μας Οικογένεια δεν ήταν όσο έπρεπε παρούσα στην πολύπαθη αυτή περιοχή, πράγμα που πλήττει το κύρος και την αξιοπιστία της, επέκεινα δε την Ιστορία της, την Δημοκρατία της και τον Πολιτισμό της. Όπως επίσης τονίζουμε ότι δεν είναι ακόμη πολύ αργά, υπάρχει χρόνος να υπερασπισθούμε, ως γνήσιοι Ευρωπαίοι, μέσ’ από τον Άνθρωπο την Ιστορία μας, την Δημοκρατία μας και τον Πολιτισμό μας.
Γ. Υπ’ αυτό το πρίσμα, η Ελλάδα και οι Έλληνες είμαστε στο πλευρό σας για έναν ενωμένο, ισχυρό και ειρηνικό Λίβανο, μέσα σε μια ακμάζουσα Ανατολική Μεσόγειο, όπου όλοι οι Λαοί της θα συνυπάρχουν αρμονικά, χτίζοντας μαζί το κοινό τους μέλλον. Απαραίτητη προϋπόθεση προς τούτο είναι τα εκκρεμή ζητήματα στην περιοχή -άρα και εκείνα που αφορούν τον Λίβανο- να λυθούν με εποικοδομητικό πνεύμα στην βάση του Διεθνούς Δικαίου και των αποφάσεων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Και μια τέτοια λύση μπορεί να εξευρεθεί μόνον όταν από την μια πλευρά διασφαλίζεται η εδαφική ακεραιότητα του Λιβάνου, σε όλο το πλάτος και το μήκος των θαλάσσιων και χερσαίων συνόρων του. Και, από την άλλη πλευρά, εξίσου διασφαλίζεται το αναφαίρετο, κατά το Διεθνές Δίκαιο, δικαίωμα όλων, ανεξαιρέτως, των Κρατών της περιοχής να ζουν με ασφάλεια εντός των αναγνωρισμένων συνόρων τους.
Με αυτές τις σκέψεις σας ευχαριστώ θερμώς για την φιλοξενία σας και σας απευθύνω την πρόσκληση να επισκεφθείτε, το συντομότερο δυνατό, την Ελλάδα και την Αθήνα.
