Η Ναυμαχία της Ναυπάκτου, το 1571, σηματοδοτεί ένα από τα πιο εμβληματικά γεγονότα της Ιστορίας της Ευρώπης. Και τούτο ιδίως διότι, σύμφωνα με την ορθή και αντικειμενική ιστορική αποτίμησή της, οι ενωμένες τότε Ευρωπαϊκές Δυνάμεις ανέκοψαν την άκρως επικίνδυνη επεκτατική πολιτική της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στην Ευρώπη δια της καταστροφής του στόλου της, ο οποίος εθεωρείτο ανίκητος. Κατά τούτο, η Ναυμαχία της Ναυπάκτου παραμένει, στο διηνεκές, ένα ιστορικώς τεκμηριωμένο παράδειγμα για το πώς η Ευρώπη, ενωμένη και αποφασισμένη, είναι σε θέση ν΄αντιμετωπίσει αποτελεσματικά καθέναν, ο οποίος θα διενοείτο ν΄απειλήσει τόσον εκείνη όσο και την Ειρήνη εν γένει.

Το μήνυμα αυτό της Ναυμαχίας της Ναυπάκτου, το 1571, παραμένει εξαιρετικά επίκαιρο και διδακτικό σήμερα. Από εδώ λοιπόν, την Ναύπακτο, διαμηνύουμε προς την Τουρκία, η οποία έχει επιδοθεί στην περιοχή της Συρίας σε μια σειρά αυθαίρετων, ως καταφανώς αντίθετων προς το Διεθνές Δίκαιο, πολεμικών επιχειρήσεων, τα εξής: Η Ευρωπαϊκή Ένωση, λαμβάνοντας και εφαρμόζοντας αποφάσεις που επιβάλλει η θεσμοθετημένη, από το πρωτογενές Ευρωπαϊκό Δίκαιο, Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας, δεν πρόκειται ν΄ ανεχθεί, κατ΄ουδένα τρόπο, τις αυθαιρεσίες της Τουρκίας εις βάρος του Διεθνούς Δικαίου, οι οποίες στρέφονται ευθέως εναντίον της Ειρήνης και της σταθερότητας στην πολύπαθη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Πολλώ μάλλον όταν οι αυθαιρεσίες αυτές απειλούν και τα Σύνορα καθώς και την Επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως οριοθετούνται από τα Σύνορα και από την Επικράτεια της Ελλάδας και της Κύπρου. Οι γραφικές, πλην όμως επικίνδυνες, «αυτοκρατορικές φαντασιώσεις» της Τουρκίας θα έχουν την αντιμετώπιση που τους αρμόζει. Επιπλέον, αυτές οι φαντασιώσεις υπονομεύουν, με αποκλειστική ευθύνη της Τουρκίας, οιαδήποτε ευνοϊκή εξέλιξη της Ευρωπαϊκής της προοπτικής αλλά και των σχέσεών της με την Δύση γενικότερα.

Χρόνια Πολλά.