Χωρίς πρωτόκολλο, θέλω να πω ότι σήμερα βρίσκομαι εδώ -εκτός από το γεγονός που αφορά τους βραβευομένους- για να τιμήσουμε όλοι μαζί έναν μεγάλο Έλληνα, Ευπατρίδη, τον Θεόδωρο Παπαλεξόπουλο. Και χαίρομαι γιατί αυτά γίνονται –κι αυτή η αναγνώριση, καθολική άλλωστε, από την ελληνική κοινωνία- για έναν άνθρωπο, ο οποίος μπορεί να μην είναι κοντά μας σήμερα, αλλά είναι εδώ και μας εμπνέει. Θέλω να σας θυμίσω μόνο τούτο, γιατί με μερικούς από εσάς ξεκινήσαμε μαζί: Πριν τριάντα χρόνια -κάτι παραπάνω από τριάντα χρόνια- ένας φίλος, με διαφορά ηλικίας από εμάς τότε, ξεκίνησε την προσπάθεια της Κίνησης Πολιτών. Δεν ήξερε πώς να την ονομάσει, ήθελε να είναι κάτι μακριά από την Πολιτική, να ενώνει όμως και πολιτικούς, και κυρίως να ενώνει Ανθρώπους της Προσφοράς, του Εθελοντισμού. Δεν γνώριζε όμως τι νομική μορφή να του δώσει, τότε η έννοια της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης δεν υπήρχε ουσιαστικά. Με ρώτησε με την ακαδημαϊκή μου ιδιότητα, εκείνη του Καθηγητή Νομικής, τι πρέπει να γίνει. Του είπα ότι έπρεπε να ιδρυθεί μια Αστική μη Κερδοσκοπική Εταιρεία. Έτσι ξεκίνησε η Κίνηση Πολιτών.
Σήμερα υπάρχουν πολλές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Αλλά η διαφορά ξέρετε πια είναι; Κι αυτό Δημήτρη θέλω να το μεταφέρεις και στον Θόδωρο, αφού ρώτησε γιατί ασχολούμαστε μ΄αυτόν. Μα γιατί πρέπει να ασχολούμαστε γι΄αυτόν, όχι μόνο για να του αποδίδουμε αυτό που του αναλογεί, αλλά γιατί πρέπει να υπάρξουν κι άλλοι συνεχιστές προς αυτή την κατεύθυνση. Τότε ο Θεόδωρος Παπαλεξόπουλος και μερικοί άλλοι ενώθηκαν για να προσφέρουν, ψάχνοντας πως θα ντύσουν νομικά αυτή την προσπάθεια, για να μπορεί να λειτουργεί. Πρώτα ενώθηκαν, διάλεξαν το σκοπό -είχαν αρχίσει να προσφέρουν- και ύστερα δημιουργήθηκε μια Μη Κυβερνητική Οργάνωση με τα δεδομένα που ξέρουμε. Σήμερα -και εύχομαι αυτό να μην είναι για πάντα έτσι, πραγματικά το ελπίζω- πρώτα δημιουργούνται Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και ύστερα εκείνοι που τις δημιουργούν, ψάχνουν να βρουν το σκοπό για τον οποίο τις δημιούργησαν. Μάταιος κόπος, γιατί όταν φτιάχνεις κάτι να περιστρέφεται γύρω από το πρόσωπό σου, σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να αποδώσει. Αργά η γρήγορα η κοινωνία θα το απορρίψει. Κάτι που δεν συνέβη ποτέ –Δημήτρη- με το Θεόδωρο. Διαβίβασε, λοιπόν, τις ευχές, την αγάπη μας, τον σεβασμό μας και την ελπίδα ότι τούτος ο Τόπος θα έχει και άλλους μιμητές προς την ίδια κατεύθυνση.