Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ θερμώς για την φιλοξενία. Και σας ευχαριστώ, επίσης, γιατί συνεχίζουμε οι δυο μας μια πολύ σημαντική παράδοση σχέσεων, κάτι περισσότερο από φιλικών που είχατε εγκαινιάσει με τον προκάτοχό μου Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας και φίλο σας, τον κ. Κάρολο Παπούλια. Να είστε βέβαιος ότι θα συνεχίσω τα ίδια βήματα, τα οποία εκείνος εγκαινίασε και εσείς έχετε προχωρήσει.
Βρίσκομαι σήμερα εδώ για να τονίσω πριν από όλα την συμβολή της Γερμανίας και την δική σας συμβολή, την προσωπική σας συμβολή στο να παραμείνει η Χώρα μου στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη. Ξέρω ότι μέσα από την σοφία και την μετριοφροσύνη που σας διακρίνει, μέσα από την συνολική ευρωπαϊκή αντίληψη την οποία έχετε, συμβάλατε τα μέγιστα ώστε να εμπεδωθεί εδώ, στην Γερμανία, η άποψη ότι η Ελλάδα ανήκει στην Ευρώπη και πρέπει να παραμείνει στην Ευρώπη.
Θέλω να γνωρίζετε, κύριε Πρόεδρε, ότι εδώ συνεχίζετε μία άλλη μεγάλη παράδοση. Tην παράδοση του Κωνσταντίνου Καραμανλή και του Helmut Schmidt. Την παράδοση, δηλαδή, των ανθρώπων εκείνων, οι οποίοι οδήγησαν την Ελλάδα στην τότε Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα. Πάνω στις ίδιες γραμμές και σήμερα συνεχίζουμε. Και συνεχίζουμε, νομίζω, στην σωστή βάση. Γιατί εμείς, οι Έλληνες, πιστεύουμε ότι δεν έχουμε ευρωπαϊκή προοπτική, χωρίς η Ελλάδα να βρίσκεται μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη. Γενικότερα, δεν αντιμετωπίζουμε το μέλλον μας, δεν μπορούμε να φανταστούμε το μέλλον μας, έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη. Αλλά, κύριε Πρόεδρε, λέω ότι η δική σας συμβολή υπήρξε σημαντική όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για την Ευρώπη. Γιατί πιστεύω βαθύτατα ότι η Ευρώπη δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι αυτή που πρέπει να υπάρχει για το μέλλον αν η Ελλάδα δεν είναι αναπόσπαστο μέλος της.
Υπάρχουν δύο θέματα που θέλω αυτή την στιγμή να θέσω. Το πρώτο αφορά την πορεία την Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ευρωζώνη, ύστερα από το τρίτο πρόγραμμα, το οποίο η Ελλάδα αποδέχτηκε. Είναι γνωστό τι αποφάσισε ο Ελληνικός Λαός κατά τις τελευταίες εκλογές, Και είναι γνωστό ότι η Ελλάδα, με την κυβέρνηση και τις δημοκρατικές προ-ευρωπαϊκές δυνάμεις της ενωμένες προς αυτήν την κατεύθυνση, θα τηρήσει τις υποχρεώσεις της. Και αυτό θα φανεί ήδη από την αξιολόγηση που γίνεται και που ελπίζω να τελειώσει το συντομότερο δυνατό ώστε να μην ανακοπεί η ήδη διαφαινόμενη αναπτυξιακή πορεία της χώρας.
Εμείς λοιπόν, ως Έλληνες, θα πράξουμε το καθήκον μας. Και είμαι βέβαιος ότι και οι Εταίροι μας και δανειστές μας θα πράξουν το δικό τους, ιδίως σε ό,τι αφορά τη ρύθμιση του χρέους, όπως ήδη έχουν αναληφθεί οι σχετικές υποχρεώσεις. Και όταν λέμε ρύθμιση του χρέους δεν εννοούμε κούρεμα του χρέους, αλλά ρύθμιση του χρέους στο πλαίσιο των νέων κανόνων του ΕSM, του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας. Όπως επίσης, είμαι βέβαιος ότι αν στην πορεία της εφαρμογής του προγράμματος, υπάρξουν ανάγκες διορθώσεων, που η ίδια η πραγματικότητα θα το επιβάλλει, θα το δούμε πάντοτε με βάση το συμφέρον και της Ελλάδας, αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το σπουδαιότερο όμως ζήτημα, η σπουδαιότερη πρόκληση – κατ’εμέ – που αντιμετωπίζουμε σήμερα από κοινού, είναι η πρόκληση η οποία σχετίζεται με το μεγάλο μεταναστευτικό και ιδίως το προσφυγικό ζήτημα. Αυτό, κύριε Πρόεδρε, είναι ένα πρόβλημα που αφορά τη δομή, την προοπτική της Ευρώπης. Είμαι βέβαιος ότι τώρα όλοι οι Ευρωπαίοι αντιλαμβανόμαστε ότι το κέντρο βάρους της Ευρώπης δεν είναι το νόμισμα. Είναι ο Άνθρωπος. Και χαίρομαι πραγματικά που βρίσκομαι σήμερα εδώ. Βρίσκομαι κοντά σας. Θα συναντήσω σε λίγο την Καγκελάριο, η οποία έχει τηρήσει μια γενναία στάση, που τιμά τη Γερμανία και τιμά την Ευρώπη. Γνωρίζουμε με πόσες δυσκολίες έχει πάρει αυτή την απόφαση. Αλλά πάντα, ήμουν βέβαιος, ότι οι μεγάλοι ηγέτες αναδεικνύονται μέσα από μεγάλες αποφάσεις και μεγάλες προκλήσεις, κύριε Πρόεδρε, και που διαλέγονται με την ιστορία και όχι με την συγκυρία. Θέλω να τονίσω λοιπόν, ότι εδώ οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε το Προσφυγικό με βάση τις αρχές και τις αξίες της Ευρώπης, τις αξίες του Ανθρωπισμού, της Δημοκρατίας.
Και εδώ, πρέπει να κάνουμε μία πολύ σημαντική διάκριση ανάμεσα σε πρόσφυγες και τρομοκράτες. Σε ό,τι αφορά τους πρόσφυγες οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα αυτό ενωμένοι, όλοι οι Ευρωπαίοι, με βάση τις αρχές του Ανθρωπισμού και της Δημοκρατίας, χωρίς φοβικά σύνδρομα. Τα φοβικά σύνδρομα δεν τιμούν την Ευρώπη. Και οι Εταίροι μας πρέπει να αντιληφθούν, ορισμένοι Εταίροι μας που δεν το έχουν αντιληφθεί ακόμα, ότι η πορεία τους εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης εξαρτάται από την ένταξή τους και στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό, που είναι ο πολιτισμός του Ανθρωπισμού και της Δημοκρατίας. Και εδώ, ακριβώς, θέλω να επισημάνω ότι, πράγματι όπως είπατε, δεν μπορεί η Ελλάδα μόνη της να ανταποκριθεί σ’αυτές τις ανάγκες. Η Ελλάδα θα πράξει το χρέος της γι’αυτό που ήδη συμφωνήθηκε στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής. Να είσθε βέβαιος ότι τον Φεβρουάριο, που θα υπάρξει νέα Σύνοδος, εμείς θα έχουμε εκπληρώσει στο ακέραιο τις υποχρεώσεις μας. Τα σύνορα της Ελλάδας είναι και ευρωπαϊκά σύνορα. Η Ελλάδα τα καθορίζει κυριάρχως, η Ελλάδα καθορίζει τον τρόπο φύλαξής τους, αλλά βεβαίως, στο σημείο αυτό, είναι πολύ σημαντική η συμβολή των λοιπών Εταίρων μας, και κυρίως του FRONTEX.
Όπως επίσης, είναι ανάγκη να τονίσουμε στη γείτονα Τουρκία, η οποία και εκείνη – και ορθώς – αυτή τη στιγμή έχει εμπλακεί σ’αυτήν την προσπάθεια, ότι οφείλει να τηρήσει και εκείνη τις δεσμεύσεις της. Και οι δεσμεύσεις της αφορούν και βεβαίως τον τρόπο με τον οποίον οι προσφυγικές ροές εξελίσσονται προς την Ευρώπη, αλλά – και κυρίως – την διάκριση μεταξύ των παράνομων μεταναστών και των προσφύγων. Οι παράνομοι οικονομικοί μετανάστες, αν έρχονται στην Ελλάδα επειδή οι τουρκικές αρχές δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους πρέπει, με βάση τις συμφωνίες επανεισδοχής που υπάρχουν, να ξαναγυρίσουν και πάλι εκεί. Το ζήτημα το προσφυγικό θα το χειρισθούμε εμείς όπως πρέπει. Αλλά και η Τουρκία πρέπει να αντιληφθεί τις υποχρεώσεις της. Και το λέγω τείνοντας χείρα φιλίας προς την Τουρκία.
Τέλος, πρέπει να κάνουμε την διάκριση, όπως είπα πριν, ανάμεσα σε πρόσφυγες και τρομοκράτες. Πριν απ’ όλα, κύριε Πρόεδρε, επιτρέψτε μου να σας εκφράσω τα συλλυπητήριά μου, για μια ακόμα φορά, για την πρόσφατη δολοφονία Γερμανών πολιτών στην Κωνσταντινούπολη. Για εμάς, τους Έλληνες, που έχουμε ζήσει αντίστοιχα φαινόμενα – όχι βέβαια σ΄ αυτήν την έκταση και εύχομαι και ελπίζω ούτε εμείς ούτε εσείς να το ξαναζήσετε – για εμάς τους Έλληνες και ελπίζω για όλους τους Ευρωπαίους οι τρομοκράτες και ιδίως οι τρομοκράτες του ISIS είναι δολοφόνοι και διαπράττουν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Και ως τέτοιοι πρέπει να αντιμετωπιστούν. Και αυτό πρέπει να το κάνουμε όλοι μαζί. Και είμαι βέβαιος ότι θα το πράξουμε όλοι μαζί μέσα σε ένα κλίμα αλληλεγγύης, το τονίζω.
Η Ευρώπη, το Προσφυγικό και την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας πρέπει να το δουν μέσα από ένα πνεύμα που δεν έχει φοβικά σύνδρομα. Είμαι βέβαιος, κύριε Πρόεδρε, ύστερα από τα τελευταία γεγονότα, την σταθεροποίηση της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή της πορεία ότι όχι μόνο τίποτα δεν μας χωρίζει, αλλά είναι πολύ περισσότερα εκείνα τα οποία έχουμε να μοιραστούμε, πολύ περισσότερα εκείνα τα οποία μας ενώνουν για να ξαναγυρίσουμε πάλι σε αυτό το κλίμα, το οποίο είχε δημιουργηθεί στο παρελθόν και το οποίο μπορεί να γίνει καλύτερο μέσα ακριβώς από τις βάσεις που έχουμε θέσει.
Ξέρω πάρα πολύ καλά και είναι πολύ γενναίο αυτό το οποίο πράξατε σχετικά με την αναγνώριση όλων εκείνων των εγκλημάτων που συντελέστηκαν κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Και που δεν απηχούν, εγώ είμαι βέβαιος, δεν απηχούσαν και τότε την ψυχή του γερμανικού λαού, παρά μόνο ορισμένους, οι οποίοι θέλησαν να εκμεταλλευτούν την δύναμη και την ιστορία του γερμανικού λαού. Και ήταν πολύ σημαντικό αυτό το οποίο πράξατε, όπως και οι πρωτοβουλίες, οι οποίες πήρατε.
Γνωρίζετε, και αυτό το εντάσσω στο πλαίσιο της διεθνούς νομιμότητας, της διεθνούς έννομης τάξης και της ευρωπαϊκής έννομης τάξης, ότι εμείς θεωρούμε ότι ορισμένες από τις απαιτήσεις που αφορούν το κατοχικό δάνειο και τις αποζημιώσεις της εποχής είναι πάντα νομικώς ενεργές και δικαστικώς επιδιώξιμες. Αλλά και αυτού του είδους οι θέσεις δεν διεκδικούνται από την Ελλάδα μονομερώς. Το έχω τονίσει πάντοτε. Τις εντάσσουμε στο πλαίσιο του διεθνούς νομικού πολιτισμού. Και μέσα σε αυτόν τον διεθνή νομικό πολιτισμό, αλλά και τον ευρωπαϊκό νομικό πολιτισμό θ’ ακολουθήσει καθένας αυτά τα οποία νομίζει. Η Ελλάδα και σε αυτόν τον τομέα αισθάνεται φίλη χώρα την Γερμανία και το κυριότερο αισθάνεται αυτήν την στιγμή την Γερμανία σαν τη δύναμη εκείνη η οποία μπορεί να συμβάλλει τα μέγιστα για την ομαλή πορεία της Ευρώπης.
Σε αυτήν την κατεύθυνση να είστε βέβαιος ότι εγώ προσωπικά, η ελληνική κυβέρνηση και όλες οι δημοκρατικές δυνάμεις της Ελλάδας – η συντριπτική πλειοψηφία τουλάχιστον – θα είμαστε προσανατολισμένοι έτσι ώστε να μην ζήσουμε πάλι αυτά που ζήσαμε στο παρελθόν.-
Φωτογραφία: ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΑΛΙΚΗ
